...เชยกรุ่นยามชดช้อย...ย่างเยื้องเยือนเรียม

...สียะตรา..


......ลูบปรางพลางประแป้ง...สารภี
...อบร่ำเรือนอินทรีย์...........แน่งน้อย
...อวลน้ำปรุงแต่งฉวี...........นวลผ่อง
...เชยกรุ่นยามชดช้อย.......ย่างเยื้องเยือนเรียม				
comments powered by Disqus
  • แก่นไผ่...ใจจันทร์

    19 กุมภาพันธ์ 2548 11:04 น. - comment id 427829

    งามเอยงามหยดย้อย....นางใด
    กลิ่นสุคนธ์หอมรำไร.....ยั่วเย้า
    ยามย่างเยื้องแห่งใด.....เหลียวกลับ ชายมอง
    ดังเสน่ห์ปองรุมเร้า.......ทั่วฟ้า แดนดิน
    ...
  • แม่จิตร

    19 กุมภาพันธ์ 2548 15:49 น. - comment id 427953

    มาชมและกัน
    แต่งไม่ออก ฮ่า ๆ
  • extreme life

    19 กุมภาพันธ์ 2548 16:54 น. - comment id 427985

    แค่อ่านก็รู้สึกหอมแล้วครับ
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    19 กุมภาพันธ์ 2548 20:50 น. - comment id 428057

    พี่เขียนโคลงได้อ่อนหวานไม่น้อยไปกว่ากลอนแปดเลยนะคะ
    งามทั้งอักษร และ มโนภาพที่เกิดขึ้นจริงๆ ค่ะ
    .............................................................................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    20 กุมภาพันธ์ 2548 07:07 น. - comment id 428157

    แอบมาอ่านตอนที่เจ้าของบ้านไม่อยู่
    
    
  • ...สียะตรา..

    22 กุมภาพันธ์ 2548 07:58 น. - comment id 429192

    
    
    ......พาดสะพักถักพื้น...........ผืนไหม
    
    ...นางห่มเรียงสไบ..............ปกอ้อม
    
    ...สีขาบดั่งชลาสัย.................รินล่อง
    
    ...เหนือปริ่มธาราไซร้...........เฉกแม้นปทุมา
    
    
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน