ฉันฝากฝันเกี่ยวโยงตามโค้งรุ้ง อันวาดคุ้งคร่อมฟ้าหลังห่าฝน หมอกระบายไอศรัทธาปรารถนาตน จับลำนำพร่ำบ่นบนนาดาว ฉันเปิบข้าวเช้าค่ำฉ่ำความคิด กลืนน้ำแกงนิรมิตจากคำกร้าว สองนัยน์ตาแวววิบเงาพริบพราว สองเท้าจิกฝันมั่นบนดิน ฉันมีฝันคอยโหมไฟในห้วงฝัน ปณิธานตั้งมั่นมิรู้สิ้น ระบำปลายเท้าฝันฉันได้ยิน รอวันรุ้งทาบดิน...เพื่อคืนรัง
กะเรกะร่อน 7 พ.ค. 2548 01:00 น. - ID 75554 
806
3
0
7 พฤษภาคม 2548 06:59 น. - comment id 463095
วันเวลาหมุนเปลี่ยนเวียนแปรผัน ส่วนตัวฉันเดินตามทางที่คาดไว้ ในโลกนี้มิรู้จะเจอใคร หากจิตใจมั่นคงต่อการเดิน สำนวนของบทแรกเพราะดีนะคะ เคยมีคำกล่าวไว้ว่า ฝันให้ไกลแล้วไปให้ถึง แต่กว่าจะทำสิ่งที่ฝันได้ก็ต้องฝ่าฟันอุปสรรคมากมาย ถึงจะพิชิตฝันของตนเองได้ สมัยนี้คนส่วนมากหาได้น้อยที่พิชิตฝันของตน พูดแล้วเศร้าเพราะเราไม่ใช่หนึ่งในนั้น คนที่พิชิดฝันตนเองม่ได้อย่างน้อยเค้าก็เคยฝัน แต่เรายังไม่รู้เลยว่ะจะเป็นยังไงเพราะค่ะ กลอนบทนี้
7 พฤษภาคม 2548 21:52 น. - comment id 463387
8 พฤษภาคม 2548 10:09 น. - comment id 463459
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
