ในราตรีสีเศร้าเงาดำมืด ชีวิตชืดชินชาอารมณ์หลอน น้ำตาเอ่อคลอเบ้าอยากเว้าวอน หทัยรอนดั่งชีวิตจะปลิดปลิว สิ้นเรี่ยวแรงอ่อนไหวใจร้าวหม่น หมดความสุขทุกข์ทนก่นหวีดหวิว ทุกเรื่องราวทับถมเป็นแถวทิว สติแตกแยกริ้วเกินเยียวยา ชีวิตนี้มีค่าเพียงน้อยนิด ไม่มีคนใกล้ชิดคอยห่วงหา อยู่หรือตายมีใครเขานำพา ถึงเวลาปิดฉากฝากรอยกรรม ในราตรีสีดำที่คล้ำหมอง พินิจมองเรื่องหลังพลั้งถลำ สิ่งเลวร้ายเกินจะนับยับระยำ ไม่อยากจำติดตรึงถึงนรก แววนัยน์ตาฝ้าเลือนเหมือนโลกฝัน ดาวประชันเต็มหน้าน้ำตาตก ลมหายใจขาดห้วงทรวงสะทก แน่นหัวอกสิ้นใจเพียงดายเดียว...
พฤหัส กฤษชยรักษ์ 13 พ.ค. 2548 09:43 น. - ID 75911 
1653
9
0
13 พฤษภาคม 2548 11:38 น. - comment id 466236
ห้วงราตรีมืดดำครอบงำจิต ถูกรอนริดด้วยความเจ็บจนเหน็บหนาว แม้โค้งฟ้าจะวับแวมด้วยแสงดาว แต่อกร้าวเกินแลเห็นเงาเด่นดวง
13 พฤษภาคม 2548 17:30 น. - comment id 466406
ยินเสียงไก่ขันมา ใกล้เวลาจะสว่างแล้วครับ
13 พฤษภาคม 2548 19:56 น. - comment id 466507
ยังมีเพื่อนแถวนี้อีกคนค่ะ เคยเขียนหากันวันเก่าๆ แต่พรุ่งนี้จะไม่ว่างทั้งวันนะคะ แวะมาเยี่ยมเยือนค่ะ ทิกิ
13 พฤษภาคม 2548 20:51 น. - comment id 466537
ดีเหมือนกันหนุ่มน้อย..ค่อยๆเขียน ค่อยๆอ่านไป..อีกหน่อยจะเก่ง เสียงส่วนมากดีแล้ว..
13 พฤษภาคม 2548 20:57 น. - comment id 466542
เศร้าที่ต้องไปอย่างโดดเดี่ยว...ก็คงไม่มีใครอยากร่วมด้วยช่วยกันหรอกมั้งคะ งานนี้ อิอิ
กลัวตายอ่ะจ้ะ
13 พฤษภาคม 2548 21:05 น. - comment id 466549
หากต้องตายอย่างเดียวดาย ก็จะขอตายไปกับภาพสุดท้ายที่เป็นเธอ กลอนเศร้าจัง สวัสดีค่ะ
13 พฤษภาคม 2548 21:37 น. - comment id 466577
ในราตรีสีดำที่คล้ำหมอง น้ำตานองเรื่อยไปไม่ผันหนี ด้วยแสนเศร้าเหลือเกินในชีวี จึงมากมีน้ำตาล้นบ่าใจแต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชอบจัง ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
13 พฤษภาคม 2548 22:51 น. - comment id 466633
หน้าส่วนตัว
คืนนี้..เพราะเหงา.
ฉันเลยเฝ้ามองดาว ..บนฟ้า..
และแอบ..มีน้ำตา..
อยากขอเวลา..ถามดาว..บนฟ้าจัง..
ความใส่ใจ.. เคยให้..
ลบเลือนไกล .. ถูกกลบฝัง..
ตอนนี้.. ไม่อยากฟัง..
ดาว..ชิงชัง.. ฉันแน่เลย...
อยาก.. หลับฝัน..
จะดีงดัน .. ตามหา..ขอ..ดาวเอ่ย..
คืนนี้ ..โปรดมา..ทักทายอย่างเคย..
โห้ยยนั้น.. เพราะเหตุใด..
คืนนี้.. ฟ้า..ไร้ดาว..
มืดมิดราว... โลกหม่นไหม้..
เวลา .. ที่ห่างจะอย่างไร..
บอกเรนได้มั้ย .. เหตุใดดาว..ไม่มา..
รอ..จนหลับ..
ตื่นขยับ.. และ..ห่วงหา..
สะอื้น..น้ำไหลออกตา.. 
ฉันเหว่ว้า .. คิดถึง.. ดาว ..
....
เรน.. มาปลอบ..คุณนะคะ ..
แล้วจะแอบ.. มากวนใหม่..
กาละแม... กวนใจ..
ห้ามร้องไห้ .. ไปกับเรน .. อิอิอิ ..
...
สื่อบทกวี.. ได้เศร้า..มากเลยนะคะ ..
14 พฤษภาคม 2548 08:32 น. - comment id 466758
คิดว่าเธอคงได้อ่านนะคะ และหวังว่าคงได้อ่านกลอนคุณอีกนะคะ สายแล้วนะคะ อิอิ
14 พฤษภาคม 2548 18:49 น. - comment id 466987
เป็นแค่เพียงราตรีหนึ่งซึ่งโศกเศร้า คืนที่ความเงียบเหงาเข้าพาดผ่าน หม่นร้าวลึกดึกสงัดรัตติกาล ใจเลยพาลเหว่ว้าอยากลาไกล.. สวัสดีค่ะคุณพฤหัส ผู้หญิงช่างฝันยังอยู่นะคะ อิ..อิ.. ต้องขอบคุณที่ไม่ใช่เรื่องจริง ทำให้มีโอกาสได้มาอ่านงานคุณค่ะ
11 ธันวาคม 2548 16:29 น. - comment id 545418
ขอบคณทุกท่านที่มาเยี่ยมเยียนครับเพิ่งมาโอกาศมาตอบ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
