บุญเพล ๑๔ พฤษภา
เสาร์วานวันสิบสี่แห่งพฤษภ
ได้พานพบบุญชัดมินัดหมาย
เริ่มเมื่อเพลเร่งเวลาพาใจกาย
ถึงที่หมายข้างวัด*สังฆทาน*
เข้าเขตบ้านเพื่อนเก่าของคู่ครอง
เพิ่งดับชีพพาเศร้าหมองจบหลักฐาน
รถชนตายเพราะมิได้ขึ้นสะพาน
กลับวิ่งลอดใต้ฐานจึงถูกชน
วันที่เผามิได้ไปใจจึงเร่ง
รีบตรงเป๋งทันเพลแต่สับสน
เข้าทางผิดเลี้ยวไปมาพาวกวน
แต่ก็พ้นวกเวียนทางเตียนมา
เข้าไปทันหลวงพ่อสนองท่านจ้องเทศน์
สอนสั่งเรื่องสาเหตุแห่งโทสา
แล้วสอนสั่งผลิบุญหนุนชะตา
เพื่อตายไปเกิดครั้งหน้าพาตนดี
จึงร่วมถวายหนังสือทั้งสองเล่ม
ครบพระสงฆ์เก้าองค์เต็มนำวิถี
ให้เจ้าภาพถวายสงฆ์ด้วยยินดี
โอนบุญนี้ให้สามีผู้วายชนม์
เวลากลับเพื่อนมาส่งตรงที่รถ
ไม่ท้อทดรำพึงคำเหมือนพร่ำบ่น
เพื่อนแม้นตายของได้ครบกลับสู่ตน
เป็นทุนท้นคืนมาหาลูกตัว
น่ายินดีที่คนนนท์รถชนแล้ว
ยังเก็บของให้เป็นแถวรู้ดีชั่ว
ไม่เหมือนบางจังหวัดสัตว์พันพัว
ปาก้อนอิฐใส่หัวให้คนตาย
ยินเพื่อนพูดมองบุตรสาวให้สงสาร
ถอดสร้อยพระพุทธะทานคล้องคอหมาย
ขอพระคุ้มแม้นว่าพ่อมลาย
หลวงพ่อนี้สวดมนต์ร่ายให้คุ้มครอง
พระที่ให้*สมเด็จกาว อำเภอสี*
*จังหวัดส้ม* ดูให้ดีไม่มีหมอง
ให้สืบค้นธาตุในโลกเป็นก่ายกอง
ไม่มีวันคล้องจองกับธาตุใด
พระที่เห็น*หลวงพ่อเสือ*ท่าน*จิ้มสร้าง*
ส้มเขาวางมาถวายอยู่ใกล้ใกล้
หลวงพ่อ*เสือ* หยิบกาวหยอดกลางส้มไป
หยิบปากกาเมจิกไซร้เสียบขึ้นมา
จึงเป็นพระตามสีที่หยิบเสียบ
งามพร้อมเรียบตามสีสันที่ฝันหา
มอบลูกสาวเจ้าบ้านให้บูชา
ติดตัวไว้เถิดหนา..คาถามี
*โอมหังวันโทนะโมพุทธายะ*
ท่องไว้นะ จะพาให้สุขศรี
ถึงพ่อตายหลวงพ่ออยู่คู่ชีวี
มอบพระดีให้ลูกเพื่อนแล้วเตือนจร
ช่วงเวลาดีดีมีไม่มาก
บนลำบากของผู้คน..เป็นอนุสรณ์
สิ่งที่ให้ ถวายหนังสือเป็นบทกลอน
แจกญาติมิตรเพื่อนอีกฟ่อนเป็นบุญทาน
แต่หลวงพ่อในคอที่ถอดให้
นับเป็นเงินค่ามิได้..มหาศาล
แต่ถอดให้ลูกเพื่อนนั้นทันแก่กาล
เป็นพุทธทาน..ลดแหนหวงดวงธรรมตน
จึงบันทึกไว้อีกบุญที่หนุนรอบ
สู่ทางชอบบุญ_ทาน งานส่งผล
ใจฉ่ำเย็นเป็นสุขในกมล
ของรักตน..เมื่อให้เขา..เราอิ่มเอม...
บันทึกเรื่องบุญปัจจุบันเฉพาะหน้าวานนี้
ไปร่วมบุญ ๑๐๐ วันหลังวันเผาเพื่อน ได้ร่วมถวายหนังสือ
แม่จ๋า ชีวิตสอนชีวิตเล่ม ๑ และ ถวายพระพรพระปิยมหาราช
ชีวิตสอนชีวิตเล่ม ๒ แด่พระสงฆ์ โดยผ่านทางเจ้าของงาน
และได้มอบให้แก่ญาติสนิทเพื่อนอีกส่วนหนึ่ง
จากนั้น ได้ถอดสร้อยพระ *หลวงพ่อกาว อำเภอสี จังหวัดส้ม*
ของหลวงพ่อเสือพระพิรุณหผลวัดไผ่สามกอ ให้แก่ลูกสาวเพื่อน
เพื่อไว้บูชา...เป็นพระที่ข้าพเจ้าจะสวมคอเสมอแต่มีสองสามองค์
สลับเปลี่ยนตัวสร้อย......
พระนี้..วันนี้ ก็ไม่มีใครสร้างแล้ว
เพราะเป็นพระเกิดจากอิทธิตรงหน้าที่เห็นคือ หลวงพ่อ
หยิบส้มที่มีผู้นำมาถวาย ท่านแหวกส้มให้เป็นร่อง หยิบกาว
เทลงไปในส้ม แล้ว หยิบปากกาเมจิกสีแท่ง เสียบทะลุ
ก้นส้มขึ้นมาด้านบน ปรากฏออกมาเป็นพระเครื่องบูชา
ลักษณะเหมือนไฟเบอร์ตามสีที่ปากกาเสียบ เช่นปากกา
สีแดง พระก็สีแดง ปากกาสีม่วงพระก็สีม่วง ปากกาสีเหลือง
พระก็สีเหลือง......สำหรับข้าพเจ้า สิ่งที่เห็นมันเป็นปรากฏการณ์
ธรรมดาสามัญในวันนั้น เพราะเห็นบ่อยก็เฉยๆไม่รู้สึกตื่นเต้น
อะไร ก็ธรรมดา เห็นเรื่อยๆ...แต่วันนี้...ท่านไม่ลงมาทำให้คนดูแล้ว
เพราะผู้คนไม่เชื่ออิทธิปาฏิหาริย์แล้วแถมไปลบหลู่พระพุทธคุณ
พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ เข้าไปอีก..
คนที่ได้เลยมีบุญ...เงินล้านก็หาไม่ได้นะพระนี้..
จะเขียนเรื่องฟังธรรมพระอาจารย์สนอง..และได้ถวาย
หนังสือท่านกลายเป็นมา เน้นเรื่องพระหลวงพ่อเสือ เสียแล้ว
ทิกิ_tiki
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติ พุทธศักราช ๒๕๓๗
Copy right. All rights reserved.
15 พฤษภาคม 2548 23:04 น. - comment id 467596
เฮ้อ....ชีวิตคนเราเกิดมาก็ต้องตายหนเดียวเหมือนกันหมด ไม่รู้จะเอาแน่อะไร ใช้ชีวิตให้คุ้มกับค่าของมนุษย์ดีกว่านะครับ แวะมาทักทายยามดึกครับ

16 พฤษภาคม 2548 00:07 น. - comment id 467622
มาเยี่ยมยามดึก..ครับ

16 พฤษภาคม 2548 00:21 น. - comment id 467624
oonmay14 # 1 คุณฟ้ายิ้มขอบคุณที่แวะตอบค่ะ ทำอะไรตามสะดวกดี สบายใจ ไม่ทุกข์ร้อน ให้ตนเอง ทำแล้วภายหลังสบายใจ ทำเถิดค่ะ ขอบคุณที่แวะนะคะ

16 พฤษภาคม 2548 00:22 น. - comment id 467625
oonmay14 # 2 นาวาขอบคุณค่ะ เว็บมันหลุดบ่อย ขออภัย

16 พฤษภาคม 2548 10:22 น. - comment id 467713
ขออนุโมทนาด้วยคนนะครับ

16 พฤษภาคม 2548 11:30 น. - comment id 467747
คุณ ผลิใบ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียน อนุโมทนาบุญ รับบุญไปเท่ากันทันทีค่ะ ตามกฎอนุโมทนา..

16 พฤษภาคม 2548 11:48 น. - comment id 467755
มีเรื่องจะเขียนอีกมากไว้ว่างๆแวะมา แล้วกันวันนี้ยุ่งหน่อย สวัสดีเพื่อนกลอนทุกท่านที่นี่นะคะทิกิ

16 พฤษภาคม 2548 13:19 น. - comment id 467821
14 พฤษภา ก้อเป็นวันสำคัญวันหนึ่ง ของคน คนหนึ่ง ซึ่งเราเคยจัดไว้อันดับต้น ๆ ของเราเลย .... วันที่เราต้องตื่นแต่เช้า ไปทำบุญตักบาตรกัน มีเสียงหัวเราะ พูดคุย กินข้าวและตัดเค้ก........กาลเวลาและหลาย ๆ สิ่ง ๆ ....ทำให้เราไม่ได้ไปเป็นหนึ่งในงานเลี้ยง ทำได้แค่เพียงเก็บมันไว้ในส่วนลึก.....อย่างนั้น
ยังระลึกถึงพี่เสมอ ๆ ค่ะ รักษาสุขภาพด้วยน่ะค่ะ

16 พฤษภาคม 2548 14:29 น. - comment id 467858
อนุโมทนาด้วยค่ะ สาธุ

16 พฤษภาคม 2548 14:54 น. - comment id 467871
oonmay14 # 8คุณ ทำ มะ ชาด นะ เวลาเขาอยู่เขาดีนะ ดีกว่าไม่มีเขาอยู่บนโลก ที่ผ่านมาอภัยกันเสียเถิด คิดว่าช่วงนั้นมันฝันร้ายนะคะ พอตื่นมา ในโลกจริง เปลี่ยนมุมมองใหม่ ที่ว่าทุกข์จะหายไปอย่างน่าอัศจรรย์ เปลี่ยนตัวเองเป็นคนใหม่ เป็นคนพร้อมที่จะ ให้ ให้อภัยก่อนเลย ขอบคุณที่แวะค่ะ ทิกิ

16 พฤษภาคม 2548 14:56 น. - comment id 467873
oonmay14 # 9 คุณ วัยเยาว์ขอบคุณที่แวะนะคะ รับบุญไปให้เต็ม100 ตามแรง มุทิตาจิตค่ะ ทิกิ+

16 พฤษภาคม 2548 16:44 น. - comment id 467931
....มาอนุโมธนาด้วยค่ะพี่สาว..ทิกิ

16 พฤษภาคม 2548 20:52 น. - comment id 468057
แวะอ่านครับ...

16 พฤษภาคม 2548 21:53 น. - comment id 468120
มีเกิดแก่เจ็บตายเกิดขึ้นทุกวัน เศร้านะค่ะ อยากให้มีแต่คนเกิด ไม่อยากมีแก่และตายค่ะ

16 พฤษภาคม 2548 23:01 น. - comment id 468193
เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นของคู่กันคับ เราไม่รู้ว่าเราจะตายวันไหน เพราะฉะนั้น รีบทำในสิ่งที่เราไม่ได้ทำเถอะคับ อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง เด๊ยวจะไม่ได้ทำ แวะมาชื่นชมผลงานคับ

17 พฤษภาคม 2548 00:48 น. - comment id 468215
oonmay14 # 12คุณแก้วนิดา ขอบคุณที่แวะมา Boonmay14 # 13 เช่นเดียวกับคุณเพลงผิวจ้า

17 พฤษภาคม 2548 00:52 น. - comment id 468218
oonmay14 # 15
คุณ วิจิตร วาทะลักษณ์คะ
เช่นนั้นจริงๆค่ะ รีบหาทาง
มีอะไรดีๆก็รีบให้คนอื่นที่เห็นคุณค่า
ข้าวของเราช่างมากมายมากเกินที่
คนหนึ่งจะมีในโลกนี้เกินพอ...
บางอย่างๆก็รวบๆบริจาคใครไปได้ง่าย
บางอย่างต้องคิดแล้วคิดอีกจะให้ ไม่ให้
อยู่อย่างนั้น
แต่พยายามฝึกอย่างหลวงพ่อเสือ
ท่านเทศน์ไว้นานแล้วว่า
ให้เก็บของที่ไม่จำเป็นออกไป บริจาคไป
เพื่อจะได้ไม่ติดของก่อนตายไงล่ะคะ
เป็นการเตรียมเปลี่ยนภพภูมิชนิดหนึ่ง
ไม่เครียดอะไร...ชาวพุทธเรามองการ
ตาย เป็นธรรมดา เพราะชาตินี้เราก็ตาย
จากชาติก่อนมาเช่นกัน
ขอบคุณที่แวะเยี่ยมค่ะ
