ฟ้าหมองหม่นเมฆฝนทั่วผืนฟ้า
สุริยันจันทรานั้นเศร้าหมอง
ฝนโปรยปรายสู้พื้นอันเนืองนอง
ไร้แสงส่องสู้พื้นปฐพี
หากวันใดไร้หวังแห่งชีวิต
เหมือนโลกนี้ไร้แสงส่องทั่วโลกหล้า
พาชีวิตอับเฉาทุกหยาดตรา
ไร้สุขีชีวีนี้นิจนิรันดร์
เธอจงรู้ว่ามีฉันนั้นเคียงข้าง
อยู่ไม่ห่างก้าวเดินอยู่เสมอ
คอยเคียงข้างให้ความหวังเธอทุกครา
สู่ข้างหน้าหนทางอีกยาวไกล
แม้ฟ้ามืดยังมีแสงแห่งดาวฉาย
นำทางไกลแห่งราตรีมิหนีถอย
ช่วยนำทางแห่งหวังนั้นที่ยังคอย
สู่จุดหมายที่ยังไกลให้ก้าวเดิน