เหมือนฟ้าผ่าเปรี้ยงลงตรงหน้า เมือได้ยินวาจาพาใจหมอง ตัดเยื่อขาดใยไม่หันกลับมามอง น้ำตาคลอเอ่อล้นท่วมหัวใจ ไม่มีแล้ววันนี้คนที่เคยรัก เขาผลักเสือกไสไปไกลพ้น แสนเจ็บปวดรวดร้าวเหลือจะทน แล้วทรุดลงกับพิ้นไม่อาจฝืนยืนได้เอง กายเย็นเฉียบใจนิ่งเงียบกับสิ่งเกิด สมองเตลิดเกิดสับสนวกวนไหว ไม่อาจแก้ปัญหาหรือนำพากับสิ่งใด คงปล่อยไปตามกรรมของตนเอง รวมสติคิดไตร่ตรองกับสมองน้อยๆ ทำไมถอยกับปัญหาไร้ค่าน่าฉงน หนึ่งสมองสองมือสู้ยืนหยัดและอดทน แค่คนหนึ่งคนที่ไร้ค่าไม่น่าใส่ใจ ในวันนี้ไม่มีเขาเราอยู่ได้ มันไม่ใช่เรื่องร้ายแรงเกินทนไหว เขาไม่รัก ก็ไม่รักช่างเขาปะไร ก้าวหาชีวิตใหม่กับคนใหม่ที่ใจรักจริง
ไรไก่ 7 ส.ค. 2548 22:06 น. - ID 79471 
728
5
0
7 สิงหาคม 2548 23:30 น. - comment id 500845
หน้าส่วนตัว
หวัดดีค่ะไรไก่
ขอให้ก้าวผ่านพ้นด้วยดี
ทุกข์โศกที่มี ที่หมองไหม้
ขอให้มอด หมดสิ้น เชื้อไฟ
ขอให้พบ รักใหม่ ให้ยืนยง
แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ
8 สิงหาคม 2548 00:00 น. - comment id 500865
ขอให้ก้าวใหม่เป็นก้าวที่ดีจ้า..
8 สิงหาคม 2548 08:25 น. - comment id 500927
แวะมาส่งกำลังใจให้ก็แล้วกันนะครับ...
8 สิงหาคม 2548 08:40 น. - comment id 500937
วันนี้เราไม่มีเขาเราอยู่ได้ แล้วรู้ไหมมีใครเขารอเราอยู่ ทุกคืนวันครวญหายอดพธู แม่ยังคอยลูกอยู่มิรู้ลืม
8 สิงหาคม 2548 11:38 น. - comment id 501044
ความรู้สึกสัมผัสได้ถึงความร้าวรานนะค่ะ ฟ้าผ่าตอนกลางวันนี่มันน่ากลัว ทำให้มึนไปเป็นเดือนเหมือนกันค่ะ..
8 สิงหาคม 2548 19:58 น. - comment id 501327
ขอแค่มาทักทาย เข้มแข็งน่ะจ้ะ ขอเปนกำลังใจให้น่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
