ฉันอยากบีบคอนกที่ส่งเสียงร้องตัวนั้น อยากเอาก้อนหินปาพระจันทร์ให้ดับไปจากฟ้า อยากเอาไม้กวาดกวาดก้อนเมฆไปให้พ้นสายตา แม้แต่ดาวพรายพร่า...แสบตา...ฉันก็จะปาให้ดับไป อยากอยู่มืดมืด...อยู่เงียบเงียบ นานนาน อยู่กับความบ้า ความฟุ้งซ่านคนเดียวเข้าใจใหม จนกว่า...ความบ้าของฉันจะหายไป อย่ามาพูดจา อย่ามาอยู่ใกล้ใกล้...อาจจะตายไม่รู้ตัว
Jeminine 26 ธ.ค. 2544 18:43 น. - ID 7978 
771
6
0
26 ธันวาคม 2544 22:03 น. - comment id 27342
โห....แต่งออกมาเป็นกลอนดุเดือดยังงี้....แสดงว่าต้องหงุดหงิดมากเลยใช่มั้ย....ว่าแต่ ใครทำให้โกรธล่ะจ้ะ
26 ธันวาคม 2544 22:57 น. - comment id 27365
อูย น่ากลัวจริงๆอารมณ์ผู้หญิงเนี่ย เขียนได้น่ารักดีนะ ชอบตอนเอาก้อนหินปาพระจันทร์ให้ดับฟ้าอ่ะ ถ้าเป็นไปได้คงมีพละกำลังมหาศาลแน่ๆเลยเชียว อิอิ กลอนน่ารักค่ะ
26 ธันวาคม 2544 23:00 น. - comment id 27368
โมโหร้ายจัง ขนาดพระจันทร์ยังจะขว้างให้ดับเลย กลัวแล้วจ้า ไม่กล้าแหย่แล้วหละ นะ เจทท์
27 ธันวาคม 2544 04:02 น. - comment id 27429
ใจเย็นๆ ซิจ๊ะ... น้องสาว... นะนะนะ....
28 ธันวาคม 2544 12:14 น. - comment id 27683
เจทท์.. เป็นไรไปน่ะ ใจเย็น ๆ สิ หงุดหงิดนัก..ก็หยุดพักซักนิด คงจะดีกว่านะครับ ...ไม่สบายใจก็เมล์มาคุยกันได้นี่นา.. ^__^ ใจเย็นดีกว่าเน๊าะ...น่านะ
16 มกราคม 2545 20:34 น. - comment id 30764
ครายบังอาจทำให้เจทท์อารมณ์เสียได้ขนาดนี้เนี้ย..น่ากลัว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
