หน้าส่วนตัว
Oh My...Katleya..!!!
Oh My......Katleya..!!!กลอนเปิดผนึกถึงแคทลียา
มิเคยรู้จักคุณเลย..แคทลียา
เห็นแต่หน้าสวยงาม...สมความหมาย
เห็นบางครั้งในละคร..งามทั้งกาย
กระตุกคล้าย...วันหนึ่ง..ซึ่งแสนดัง...
เห็นนักข่าวไล่ล่า..เหมือนหาเหยื่อ
ขอเพียงเพื่อกระตุ้นตรลบหลัง
ผู้หญิงหนึ่งซึ่งดูท้อง..จ้องกันจัง..
ยุ่งกระทั่ง..น่าเศร้า..เจ้าตัวตรม...
....เพราะเธอเป็นดารา..ค่าเธอสูง
เหมือนอย่างยูง..แวววาว..คาวผสม
เรื่องส่วนตัว..ฤๅลับ..กลับระงม
ทุกเงื่อนคม..ฉาบซ้ำ..เกินช้ำใจ
...เธอเป็นคนของโลก..โศก..ก็ชื่น
เธอต้องฝืนสีหน้า..ขนาดไหน
ควรหรือเรา..ซ้ำเติม..เหิมกระไร..
หญิงคนไหน..จะมิเศร้า..เราก็คน...
ขออวยพรให้แคท..ซึ่งแปดเปื้อน
ด้วยกลบเกลื่อนเรื่องราวโกลาหล
ให้มุ่งมั่น..เงยหน้า..บนบ่าตน
พูดความจริง...อย่างคน..ของประชา..
".เมื่อวานนี้...น้องพลาด..ประหลาดหรือ..
ขออย่าถือ..เคิองโกรธ..พิโรธบ้า..
อภัยน้องสักครั้ง..ที่พลั้งมา..
เป็นดารา..ย่อมดัง..เกินตั้งใจ.."
....ขอน้องแคท..หันหน้า..เข้าหาคู่
ใจเย็นสู่..อ้อมแขน..แน่นหนักให้..
กอดประโลม..อวยพร..อย่าร้อนไป..
มุ่งหน้าใช้..ชีวี..พลีสังวรณ์..
...ความเป็นแม่แท้จริงเป็นสิ่งเลิศ
แสนประเสริฐอย่างเยี่ยมเทียมสิงขร
ขอคุณ แคท..สำรวม..เพื่ออุทร
เพื่ออู่นอน..ลูกน้อย..จะเกิดมา..
เป็นคนดังของสังคมต้องก้มรับ
น้อมคำนับขออภัยในทีท่า
วานนี้พลาด..พูดใหม่..ในวาจา
ผิดไปแล้ว..ก้มหน้า..ชะตาตน
....ขอส่งใจ..ช่อไม้..Catleya..
สวยสง่ากว่าไม้ใดในสถล
อย่าย่อท้อต่อสู้เพื่อมวลชน
สตรีใด..ในสกนธ์..จะเชิดเธอ...
ว่าจะมาเขียนกลอนต่อ Hurricane Katrina
เจอกระทู้มากมายในห้อง เฉลิมไทย..เลย
ต้องหยุด..พายุทั้งหลายก่อน
เห็นใจเธอนะแคท..ลียา..
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3712117/W3712117.html
tiki 3 ก.ย. 2548 01:41 น. - ID 80554 
2319
8
0
3 กันยายน 2548 01:52 น. - comment id 511157
เข้ามาแอบอ่านกลอนเปิดผนึกด้วยคน ในบานะที่แอบๆ ติดตามข่าว แอบๆตื่นเต้นอยู่เหมือนกัน น่าสงสารนะคะ... โลกนี้ไม่มีอะไรฟรีจริง จริง ดังแล้วเป็นแบบนี้ก็น่าคิดเนอะ ปล.แวะเข้ามาทักทาย หลังจากหายไปนานนนนนนนนนนนนนนน สวัสดีค่า
3 กันยายน 2548 02:04 น. - comment id 511160
ผมว่าสังคมอาจเห็นแก่ตัวไปหน่อยครับ สำหรับเรื่องนี้ สวัสดี และดีใจที่พบคุณtiki อีกครั้งครับ
3 กันยายน 2548 02:17 น. - comment id 511165
....... ค่ะ ดารา นักแสดง คือ เหยื่ออันโอชะของปาก(กา) ...................................................... .....ปากคนแยบยลเหลือ เหนือกว่าปากกา ต่างคน ก็ต่างความ ต่างคน ก็ต่างคิด ต่างจิต ก็ต่างใจ จะเอาอะไร กับปากคน.... ม่ะอาว ม่ะพุด อิอิ
3 กันยายน 2548 08:27 น. - comment id 511195
นึกขอบคุณ...คุณทิกิที่สุดค่ะ ด้วยคือความรู้สึกเดียวกัน เ ห็ น ใ จ เ ธ อ . . แม้จะมีรอยยิ้ม.. แต่เชื่อว่า.. หัวใจเธอขมขื่นนัก..
3 กันยายน 2548 13:03 น. - comment id 511284
ต่างมุมกันไปค่ะ
3 กันยายน 2548 13:52 น. - comment id 511296
สัปดาห์ก่อนวันเสาร์ไปทำบุญโรงพยาบาลสงฆ์ตามที่คุณ ลูกสาวเธอจองไว้..ร่วมกับครอบครัวน้องชายและ คุณแม่ของเราเอง... ....ในช่วงที่คอยกันนั้นเดินไปกราบ รูปเคารพ พ่อปู่ชีวก(ชีวะกะ) โกมารภัจจ์เจ้า สั่งสอนลูกไว้เสมอว่า คนเราเลือกที่เกิดไม่ได้ แต่เลือกเป็นคนดีได้ เช่นพ่อหมอชีวกโกมารภัจจ์จากทารกซึ่ง แม่หญิงงามเมืองโยนทิ้งข้างถังขยะ ด้วยกำเนิดจากราชาแต่หามีใครสนใจ ราชาผู้นั้นยังได้นำไปเลี้ยง...ส่งเสียอย่างดี ก็ยังมีเด็กด้วยกันคอยดูหมิ่นเหยียดหยามว่า คนไม่มีพ่ออยู่อย่างนั้น.. อาศัยวิญญาณกำเนิดบริสุทธิ์นัก มุ่งมั่นออกไปหาวิทยาการจนจบหลักสูตร หมอยาเก่งที่สุดแห่งยุค..ต้นไม้ใบหญ้าทุกต้นรู้จักหมด ว่าเป็นยา... ได้เป็นบรมครูแพทย์ผู้ถวายอภิบาลรักษา พระพุทธเจ้าของเราตลอดเวลา มนุษย์นั้นเกิดมาด้วยกรรม เป็นอยู่ด้วยกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งที่อาศัย ทำกรรมสิ่งใดไว้ดีก็ตาม ชั่วก็ตาม จักได้รับกรรมนั้นไม่วันใดก็วันหนึ่ง ฉันใด ฉันใด พึงระมัดระวังในกรรมเทอญ แต่แม่หญิงทุกคนผู้ตั้งครรภ์เลี้ยงดุทารก ไม่ว่าชาติใดศาสนาใดย่อมให้เกียรติยกย่อง ผู้สานทอดเผ่าพันธุ์มนุษยชาติไว้ ทารกผู้นั้นในอนาคตอาจเป็นคนมีอุปการะแก่โลกนี้ได้ ดั่งเช่นชีวิตพ่อหมอ ชีวกโกมารภัจจ์ได้ ถึงจะเป็นวาระเล็กๆที่สะกิดใจ แต่เป็นปนิธานอันแน่วแน่ที่จะให้กำลังใจแก่ผู้หญิงทุกคน ที่เป็นแม่คน และแก่ลูกทุกคนที่ได้ชื่อว่าเกิดมา ไม่มีแม่บ้าง ไม่มีพ่อบ้าง.. โบราณเรียกว่า กำพร้า มาเกิด ก็เพราะบารมีที่สั่งสมมา ต้องมาเผชิญกรรมในโลกเพื่อสร้างบารมี กันต่อไป เหล็กไม่ร้อนตีไม่ขึ้นฉันใด กรรมอันเผาไหม้มนุษย์ก็ต้องลนเสียกระนั้น จึงจะได้สิ่งดีในโลก... ข้าพเจ้าเข้ามาในเว็บเมื่อคืนทั้งที่ง่วงงุนด้วยกลางวันไป ขับรถติดในถนนในเมืองเสียสี่ห้าแห่ง..แถมด้วยขนของ แถมท้ายอีกหนึ่งคันรถเก๋ง..มีนัดทานข้าวค่ำ กลับบ้านมาเหนื่อยหมดแรงว่าจะนอนสักหน่อย ได้ยินเสียงคุณสรยุทธ สุทัศฯ แว่วๆก็โผล่หน้ามา เห็นเรื่องพันทิป เห็นเรื่อง คุณ สนธิลิ้มฯ ก็เลยต้องเข้าไปดู ทั้งหน้าเฉลิมไทย และหน้าผู้จัดการตามที่เขาลิงค์กันไว้ให้ การดูกระแสกรรมของมนุษย์นั้น.. อุเบกขาธรรมคือสุดท้ายที่พึงระลึก เมื่อเมตตา เมื่อกรุณา เมื่อ มุฑิตา มิอาจทำงานได้ผล บัดนั้นอุเบกขาย่อมยังใจให้สงบรำงับในธรรม และในกรรมของตนทั้งที่เคยทำร่วมกันมาในอดีตชาติ อันไกลหรือใกล้ของคนนั้นๆ ไม่มีใครหนีวิบาก..คือผลของกรรมของตนได้ดอก อย่าได้กระเสือ กระสน ดิ้นรนไปเลย พิจารณาตน พิจารณาธรรม..ปลง ละ วางเสียบ้าง จักสบายใจ ไม่มีสิ่งใดค้ำฟ้า ไม่มีสิ่งใดใหญ่ยิ่งกว่าชะตากรรมอันตนได้ ขีดลิขิตเองไว้แต่กาลสมัยไหน ฝากไว้บนบรรทัดฐานแห่งการเป็นมนุษย์ ของทุกท่านในเว็บพันทิปแห่งนี้ ขอบคุณอย่างยิ่งที่ท่านเข้ามา ร่วมอ่านและร่วมแสดงความคิดเห็น ไม่มีใครเลือกเกิดได้ แต่เลือกไปเกิดใหม่ในที่ดีกว่าเดิมได้ ด้วยกรรมปัจจุบันของตนเอง ขอคารวะทุกท่าน
3 กันยายน 2548 14:00 น. - comment id 511299
ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านมาร่วมให้ ความคิดเห็น ที่ค้อปี้มาจากหน้ากลอนพันทิป เพราะเป็นแหล่งกระตู้นให้เกิด ความปลงสังเวชแลสันโดษในกรรม ....จึงยกมาไว้ที่นี่ คุณ วนัสนันท์ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยือนยินดีค่ะ คุณ ธรรม ทัพบูรพาคะ เช่นกันยินดีที่ได้พบกันที่นี่เห็นกลอน คุณแวบๆแต่ยังไม่มีเวลามากนักที่จะ อ่านนะคะ ขออภัยไว้ก่อน คุณ ฉางน้อย เราระวังเรื่องการติเตียนผู้คนไว้ ย่อมได้กุศลกรรมคืนตน คุณ ผู้หญิงฯ คะ หน้าที่ของแม่ในโลกนี้ย่อม อนุบาลตัวอ่อนแต่เริ่มแรกในครรภ์ จนถึงที่สุดสามารถยืนหยัดสู้โลกได้ด้วย ตนเอง... เมื่อวานเพิ่งปลงกับนังแม่แมวที่แผดเสียง ไล่ลูกแมวอายุ 3เดือนของมันมิให้เข้าใกล้ เจ้าแมวน้อยเดินวนไปมาซึมกระทือน่าเวทนา ต้องเอามาอุ้มนั่งดูทีวีด้วยกันรายการ กบนอกกะลาดูชีวิตหนอนไหม ดูคนเลี้ยงไหมที่ ผูกพันกับแม้เจ้าหนอนน้อยทั้งหลาย อายุ 21 วันในรูรังของมัน ที่รู้ว่า เขาเงยคอมาหาอาหาร โอหนอ..สัตว์โลกเอ๋ย น่าเวทนาพวกเจ้านัก
3 กันยายน 2548 15:50 น. - comment id 511311
ดูข่าวModernnine ย้อนหลังได้ที่ http://www.mcot.net/mcot/default.html#
3 กันยายน 2548 16:34 น. - comment id 511316
น่าเห็นใจน้องแหม่ม เธอเป็นคนของประชาชนที่พวกเขาคาดหวังมากพอมีข่าวเช่นนี้ทำให้มีแต่เสียงวิพากย์ ออกมาพูดเหมือนกับการแก้ตัวน้ำหนักเสียงไม่มากพออีกยิ่งแย่เลย
3 กันยายน 2548 17:06 น. - comment id 511327
นี่เป็นรูปตอนแก้ข่าวช่วงกรกฏาคม 2548 http://www.thairath.co.th/thairath1/2548/entertia/jul/20/ent2.php คุณไรไก่ มีลูกสาวก็ต้องอธิบายให้ลูกรู้ ว่า อะไรเกิดขึ้นก็ให้ยืนหยัด บอกความจริงกับทุกคนดีกว่า อมพะนำทุกข์คนเดียว ผิดไปแล้วแก้ตัวได้ค่ะ ยุคนี้.ทำใจค่ะ ทิกิ
3 กันยายน 2548 21:30 น. - comment id 511364
แวะมา อ่าน กลอน จ้า พี่
3 กันยายน 2548 21:53 น. - comment id 511373
เริ่มรำคาญเพื่อนๆตั้งแต่บ่ายวันศุกร์ ขณะที่อัลมิตรากำลังเขียนdocument สำคัญ รอบข้าง ก็มีแต่เสียงวิพากษ์ถึงคุณแหม่ม แคทลียา เสียงจ่อกแจ่กดังขึ้นตามลำดับ จนสมาธิทำงานไม่มี อัลมิตราวางมือจากการทำงาน และพูดอะไรบางอย่าง อาจจะไม่ค่อยงามนัก ในสายตาของเพื่อน แต่เป็นสิ่งที่ไม่ผิดจากคำพูด คำนั้น อัลมิตราบอกว่า \" ผู้หญิงท้อง แปลกตรงไหนกัน คุณแหม่มท้อง มีอะไรที่ประหลาด ถ้าคุณวิลลี่ท้องสิ ค่อยเอามาวิจารณ์กันดีกว่า\" ผลคือ วงแตก .. เพื่อนแยกย้ายกันกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงาน และอัลมิตราก็ทำงานได้อย่างมีความสุขเสียที :)
4 กันยายน 2548 02:26 น. - comment id 511400
คนไทยมักมองคนเด่นคนดังเป็นเหมือน สมบัติของตน ถ้าเขาผิดเขาพลาดสักนิด ก็วิ่งเข้ากระหน่ำชนเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโต บางที ปล่อยให้คนสองคนเขาคุยกันให้จบ ให้สิ้น เป็นวิถีทางชีวิตของเขาของครอบครัว เรื่องส่วนตัวเขา..การซอกแซกเรื่องส่วนตัว ดารา...อันอ้างว่าเป็นสาธารณชน ทุกคนต้อง รู้ไปทุกวิถีก้าวคงอาจไม่ถูกต้อง...เพราะดารา เมื่อทำหน้าที่ดารากลางฟ้าแล้วคงต้องมีมุม ส่วนตัวต้องพักผ่อนนอนหลับต้องมีมุมสงบจิตใจ เป็นตัวของตัวเองบ้าง...และความปราถนาที่จะมี ครอบครัวของเขาเองย่อมเป็นสิทธิเสรีภาพ ส่วนบุคคลที่เขาจะต้องมี...แปลกที่หลายความเห็น มากมายรุมด่าประณาม ในทีท่า ถูกกดดันของเธอ ...ปล่อยเธอสงบสักพัก..เธออาจเปลี่ยนแปลงทีท่า และดีขึ้น...น่าสงสารชีวิตน้อยๆในครรภ์ ที่อาจกระทบกระเทือนนะคะ... ขอบคุณ คุณ ดาหลา ปะการัง ดังที่ตอบมาตลอด คุณอัลมิตรา ดาราในประเทศไทย เสมือนลูกฟุตบอลให้คนเตะเล่น ช่างเป็นอาชีพอันน่าเวทนา นี่เป็นสัจธรรม..แท้ๆ ถึงเคยเบรคคนใกล้ชิดคนหนึ่งไว้นานแล้ว ว่า....ถ้าอยากมีชีวิตเละเป็นผักต้มบด ก็ไปเป็นดาราเอาเถิด.. คงหาความสงบในชีวิต แม้นสักนิดก็มิได้ ขอบคุณที่แวะเยี่ยมเยือนค่ะ
8 กันยายน 2548 15:49 น. - comment id 513003
ในความรักไม่มีกำหนดกฎเกณฑ์ เหมือนเช่นความใคร่ยิ่งไม่มีกำหนดทะลุกฎมากขึ้นไปใหญ่ แต่สังคมตั้งเกณฑ์ไว้เพื่อให้ข้อจำกัดทั้งหลาย มีผลทางจิตวิทยาสังคมแก่ผู้หญิง เพราะ สันดานดิบของเพศผู้นั้น เห็นเพศเมียก็จะผวาเข้าหาไปหมด การที่สตรีเพศตนใดมีกรอบมากยากมาก เวลาที่แต่งงานกันไปยิ่งมีค่าสินสอดแพง กว่าจะได้มาลำบากหนักหนา...ก็จะปลอดภัย ต่อชีวิตบั้นปลายของ สตรีเพศตนนั้น เป็น หลักจิตวิทยาสังคมของคนไทย...ซึ่ง ผู้หลักผู้ใหญ่ห่วงใยบุตรสาวหลานสาวของคน เกรงจะต้องตกเป็นแม่ม่ายแม่ร้างเพราะผัวทิ้ง... อันนั้นเป็นกฎเกณฑ์เดิมที่ประพฤติปฏิบัติ กันมา...แต่ปัจจุบันนี้..ความอิสระของสตรี ก็ได้ฉีกกฎนี้ทะลุ สังคมไปเสียมากแล้ว.. ดังนั้นต่อคำถามนี้..คำตอบจึงต้องตอบว่า ตัวใครตัวมัน ทางใครทางมัน...ใครอยาก ลำบากตอนแก่แบบแย่ๆก็ประพฤติอิสระ สำส่อนกันเข้าไปเถิดไม่มีใครกล้ารับประกัน ค่านิยมสังคมไทยต่อความคิดของผู้ชายไทย ได้...ซึ่ง..ค่านิยมนับถือพรหมจารีอันสืบเนื่อง มาจากค่านิยมแขกพราหมณ์อะไรพวกนั้น.. เคยผลักดันให้แม่ม่ายกระโดดเข้ากองไฟ ตามสามีที่ตายไปแล้ว... สังคมปัจจุบันควรดูหลักควรไม่ควร ควรพิจารณาสถานะภาพทางสังคม ควบคู่ไปกับหลักเศรษฐศาสตร์ และวุฒิภาวะเพื่อความเจริญพันธุ์.. อย่างถี่ถ้วนก่อน... และ...อะไรเล่าจะเป็นหลักประกันให้ แก่สตรีเพศได้... หากสตรีนั้น ๑ สวย ๒มีการศึกษา ๓มีเงิน ๔มีตระกูลดี ๕ มีมารยาทงาม ๖ มีบุตรชายสืบตระกูล ๗ ดูแลบ่าวไพร่บริวารและญาติมิตรของสามีดี ใครจะทิ้งได้..? แต่หากคุณสตรีไร้คุณสมบัติเหล่านี้ แล้วทำกล้าถือดีไปอยู่กับหนุ่มก่อนแต่ง ก็มีหวังจะเจ๊ากับเจ๊งเท่านั้น แวะมาตอบคำถามนี้สักหน่อยค่ะ ตอบไว้ที่ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/board3977.html ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
8 กันยายน 2548 21:07 น. - comment id 513134
แวะไปโหวตที่นี่มั่งนะคะ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A3716786/A3716786.html
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
