สุขลึก ลึก........ในวันฝนตก

ในวันฝนตก อกสั่นขวัญสลาย
เยื้อง ย่างกายติดแน่น แก่นท้องถอน
โอ้ยะเยือกวูบหาย คลายอาวรณ์
กายกวาดกาย ทรายหยด หมดทั้งตัว
เสียงฟ้าคำราม กรจ่างฝน
กายร้อนรน ฝนสะท้านทะยานหงาย
สิ่งที่หลบกลับพบประสพกาย
หน้าชนหน้าพระพายยะเยือกเย็น
หายใจเร็วสุดสุดฉุดใจหวั่น
กอดตัวกันกลมเกลียวแก่นตัวเห็น
มือจับมือรัดแน่นประสานเซ็น
คลื่นกระเด็น พัดผ่าน ผ่านตัวเกย
ในนาทีระทึกอึกขนึก
ใจเต้นตึก โดนเร้าโรมโถมทั้งสาย
เข้าเส้นด้ายหวาดหวั่นโถมทั้งกาย
เกี่ยวพาดเสื้อกระจายสยายลม
คลึงคราเคล้ากันแนบแน่นแอ่นละโลก
ลมพัดโบกกายสะพรั่งตัวหวั่นไหว
ช่างสุขลึก ลึกถึงแก่นอยู่ข้างใน
กายวาบหวิวกระตึบใจให้ยอดบน
ตื่นขึ้นมา พาใจ ให้หวั่นพบ
โอ้บรรจบ ฝันไป กระไร หนอ
เพียงพบพริ้ว ผมปริว ตัวปลิวงอ
ลุกขึ้นจ่อกระจก .......โอ้ฝันไป
อยากอยู่ในความฝัน อย่างนั้นอีก
ตัวต้องปลีกจากเตียงสะเทือนไหว
เข้าห้องน้ำล้างหน้าส่องดูใจ
ยิ้มข้างใน ฝัน กลางดึก นึกถึง .....เธอ