หน้าส่วนตัว
ช่างเหงาเหลือเกิน
ออนไลน์ก็ไม่มีเพื่อนสักคนที่ออนไลน์
มันช่างโหดร้ายเหลือเกินโลกนี้
ไม่ได้เหงาเพราะไม่มีความรัก
มันเหงาเพราะไม่เพือนสักคนไว้คอยคุย
นั่งเล่นคอมคนเดียวในหอพัก
ช่างไร้เพื่อนพักต์นักหนาหนอเรา
ต้องทำใจเรียนไกลบ้าน ต้องนั่งเหงา
แถมยังพูดคนละภาษา นี้แหละมันหนักใจ
จะบรรณยายยังไงหนอวันพรุ่งนี้กับการบ้าน
จะติดๆขัดๆอีกวันหนอเรา ช่างเศร้าใจ
ภาษาอังกฤษเอ๋ย
แสงไร้เงาช่างเหงาเหลือเกิน หวังว่าเพื่อนๆ
แวะมาทักบ้างให้หายเหงาหน่อยนะ
แสงไร้เงา 7 ต.ค. 2548 13:14 น. - ID 82054 
2432
3
0
7 ตุลาคม 2548 13:27 น. - comment id 524565
ลงจาก.....ยอดดอย
ฉันเอาความรักมาให้ ...
ฉันเอา 
มาฝาก ...
..... ปกากะญอ......
7 ตุลาคม 2548 13:41 น. - comment id 524579
ปิดเทอมแล้ว กลับบ้านบ้างอาจจะหายเหงานะคะ
7 ตุลาคม 2548 14:15 น. - comment id 524593
สวัสดีคะ กลอนคุณอ่านแล้วรู้สึกว่าคุณเหงาจังนะคะ เราแวะมาทักทายนะคะและแอทให้คุณด้วยละคะ ยังไงเราคงได้คุยกันทางเอ็มนะคะ
8 ตุลาคม 2548 07:59 น. - comment id 524873
มาทักคนเหงาจ้ะ เรียนอยู่ที่ไหนถึงไกลบ้านนัก ในหอพักคงมีคนหลายชาติ พูดภาษาอังกฤษอย่ากลัวผิดพลาด อย่าหวั่นหวาดพูดเอาพอเข้าใจกัน อย่าคำนึงถึงstructure อย่ามัวเก้อเรื่อง tense ลุยไปแบบเน้นเน้น แล้วจะเอ็นจอยกับมัน เข้าใจนะจ๊ะ คนไกลบ้าน การเรียน และภาษาที่ไม่คุ้น มาเชียร์แล้วนะ
8 ตุลาคม 2548 10:06 น. - comment id 524932
สวัสดีค่ะ ^^ มาทักทายประสามิตรส่องดวงจิต ดูซิใครบอกว่าเหงา มามะมา มาเฮฮาในบ้านเรา
คลายความเศร้าจากเหงาใจที่....บ้านไทยกลอน
9 ตุลาคม 2548 00:18 น. - comment id 525227
ตอบคุณ...ปกากะญอ ขอบคุณนะคะสำหรับดอกไม้และความรัก จะเก็บมันไว้ตลอกไป
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
