อภัย..ให้หายแค้น

ไทย 17

แม้นมีมีด มาให้ถือ ในมือข้า
อยากกรีดผ่า คนตรงหน้า ให้อาสัญ
แม้นมีปืน เป็นอาวุธ ฉุดชีวัน
อยากจะหัน ปลายปืน ยื่นจ่อคอ
ความโกรธแค้น แน่นจุก ในอุกอก
ดั่งนรก แผดเรา เราทุกข์ท้อ
ให้อารมณ์ ข่มสติ ริเป็นต่อ
พอพอพอ เถิดใจข้า บาปหนาจริง
หากทำได้ สมใจ คงไม่สุข
คงทวีทุกข์ ร้อนรน มิทนนิ่ง
จะเป็นภัย แก่ตน มิพ้นจริง
มันจะทิ้ง ร่องรอย บาปแห่งตน
ข้าจะทำ อย่างไร กับใจข้า
โกรธเกลียดตรา ในอุรา ปร่าทุกข์ล้น
ทางออกใด จะให้หาย คลายทุกข์ทน
คงมิพ้น ทางสุดท้าย อภัยเธอ				
comments powered by Disqus
  • ฉางน้อย

    8 ตุลาคม 2548 01:55 น. - comment id 524856

    61.gif61.gif
    .... เขาบอกไว้ว่า โกรธได้ แต่อย่าเกลียดนะคะ  ไม่ดีๆๆ ค่ะ  
     ลด ละ  เลิก ซึ่งความโกรธ ความเกลียดได้ ใจเราเป็นสุขนะคะ  
    .... เข้าใจคะ ว่าพูดง่าย  แต่คงทำยาก 
    เพราะคนพูดยังยากเลย ฮี่ ฮี่ 74.gif74.gif65.gif65.gif
  • กำมะหยี่

    8 ตุลาคม 2548 21:50 น. - comment id 525181

    หยี่คิดว่ามันเป็นเรื่องปกตินะคะที่บางทีคนเราต้องมีความรู้สึกที่ไม่ดีต่อกัน    แต่เมื่อเรารู้แล้วว่ามันเป็นความรู้สึกที่ไม่ดีก็ลืมๆมันไปดีกว่านะ   64.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน