ยอมไม่เป็น สองสามีภรรยาหนาทิฎฐิ ชอบตำหนิติเตือนให้เสียหาย ไม่ยอมแพ้แก่กันทำวุ่นวาย น่าละอายงมงายเชื่อโบราณ วางมือรับน้ำสังข์ใครวางล่าง เป็นเรื่องช่างน่าคิดและกล่าวขาน ตกอยู่ใต้อำนาจตลอดกาล ตึงเครียดนานหักหาญไม่ยอมกัน มาวันหนึ่งทั้งคู่ได้ถกเถียง ขึ้นนอนเตียงประตูลืมปิดมัน ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมกันและกัน ตอลงกันเลิกหันมาพูดจา ประตูเปิดหมามากินข้าวปลา เห็นกับตาไม่กล้าไล่ออกมา ต่างนอนนิ่งกลัวแพ้แก่กันนา ปล่อยหมามากินอาหารจนหมด ขโมยเห็นประตูดูไม่ปิด ย่องเงียบกริบขนของเอาไปหมด ทั้งคู่เห็นแต่ไม่ยอมละลด นอนกอดอกไม่ลดทิฎฐิใคร เพื่อนบ้านเห็นเป็นสิ่งเรื่องน่าขัน ทะลึ่งกันจับผัวโกนผมให้ กากบาทดูซิจะเป็นไร ทำดั่งใจหนีไปไม่พูดกัน ฝ่ายเมียเห็นทรงผมพิศดาร แสนสำราญหัวเราะเผลอร้องพลัน เอ๊ะ..นั่นผัวร้องเธอแพ้ฉัน โดดเต้นมันน่าขันคึกคะนอง ยอมไม่เป็นเย็นนั้นไม่ได้หรือ ต่างยึดถือทิฏฐิความลำพอง ต่างไม่ยอมไม่เย็นต้องสนอง ให้ลิ้มลองจับจองความแพ้กัน
ไรไก่ 22 ต.ค. 2548 15:21 น. - ID 82724 
1602
2
0
24 ตุลาคม 2548 09:50 น. - comment id 529897
แวะมาทักทายจ๊ะไรไก่...
23 ตุลาคม 2548 22:30 น. - comment id 531249
รักเอยฤารักจักล่มแล้ว เหมือนเรือแจวเพียบแอ้กลางแม่น้ำ มือถือพายเคยมุ่งมั่นผ่านโมงยาม ลัดเขตคามคดเคี้ยวเลี้ยวเลาะไป สองเราช่วยตวัดพายสายน้ำเชี่ยว เป็นหนึ่งเดียวด้วยรักช่วยผลักไส นาวารักลอยล่องท้องธารไกล สองดวงใจฟันฝ่าน่าชื่นชม สัมภาระหนักอึ้งจึงเหนื่อยอ่อน บางครั้งผ่อนแรงพายคล้ายขื่นขม พายุฝนสาดซ้ำต้องช้ำตรม เจ็บระบมอ่อนล้าพาอ่อนใจ เธอพายก่อนฉันเมื่อยเหนื่อยหนักหนา เธอก็ล้าฉันก็ล้าอย่าเฉไฉ ถ้าเธอหยุดฉันก็พักจักเป็นไร แล้วเมื่อไหร่จะถึงฝั่งช่างมืดมน ภาระหนักคนอ่อนไหวไม่ร่วมสาน จึงถึงกาลโต้เถียงเลี่ยงเหตุผล เธอก็หนักฉันก็เหนื่อยฉันก็คน ความอดทนสิ้นสุดเกินฉุดดึง รักเอยเคยรักจักเหลือไว้ รอยอาลัยเป็นแผลลึกให้นึกถึง นาวารักอับปางลงกลางบึง ณ ก้นบึ้งหัวใจใครสองคน.
23 ตุลาคม 2548 00:03 น. - comment id 533142
บ้านไหนน๊อออ นัสจะ..ไปโมยช็อกโกแล็ตตต อิอิ อ่านกลอน...นิทานนน สอนใจคะ.. ^_^
23 ตุลาคม 2548 02:31 น. - comment id 533173
ด้วย ความคิดผยอง ของ คนหนึ่ง รู้สึกอยากชนะไปให้ทั้งหมด ต่อหน้าอย่างลับหลังอย่างไม่อยากลด ให้มองจรดหัวเท้า กินบนเรือน ขี้หลังคา
22 ตุลาคม 2548 17:24 น. - comment id 533266
แหะๆๆ
22 ตุลาคม 2548 17:34 น. - comment id 533267
เออ น่ะ ตอนนี้ หลาย ๆ กลอนในห้องนี้ กำลังมีคำสอนเล็ก ๆ ให้สะกิดใจ กันใหญ่เลย กลอนบทนี้ สอนได้ นิ่ม และ อ้อม ดีครับ ชอบครับ
22 ตุลาคม 2548 17:54 น. - comment id 533273
..เขาบอกว่า หากคิดจะผ่านได้ทุกประตู ก็จงทำตัวให้เล็กเข้าไว้
4 พฤศจิกายน 2548 12:51 น. - comment id 534964
แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร .... อย่างเอมบางทีก็เป็นพระบางทีก็เป็นมาร
หุ หุ .... มีเรื่องเดียวที่ไม่ค่อยยอมใครก็คงเป็นเรื่องกินนั้นแหล่ะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
