หน้าส่วนตัว
เหนื่อยเหลือเกิน
(เพียงสายลม)
เรายังอยู่ในใจใครบ้างหนอ
ยามทุกข์ท้อลำเค็ญอยากเห็นหน้า
ยามเจ็บปวดหวาดหวั่นสั่นวิญญาณ์
บางครั้งปวดเกินกว่าจะฝ่าไป
แม้เรายังอยู่ที่ใจใครใครบ้าง
ยามอ้างว้างสับสนเกินทนไหว
คงยังมีคนอยู่...ดูแลใจ....
ยามหวั่นไหวยังอยู่...ดูแลเรา...
ในยามนี้...เหนื่อยหน่าย...และออ่นล้า
ใจที่กล้า.....แข็งแกร่ง....กับเลือนหาย
โรคที่รุม...มรสุม..........รุมทำร้าย
อยากจากไปหลับสนิทนิจนิรันดร์
อยากหยุดทุกอย่างในชีวิต
อยากหยุดความคิดความออ่นไหว
อยากหยุดแม้เสียงเต้นของหัวใจ
อยากหยุดชีวิตไว้ไม่อาวรณ์
Silky 4 ธ.ค. 2548 11:54 น. - ID 83961 
1296
9
0
4 ธันวาคม 2548 12:38 น. - comment id 543675
คนดีฟังทางนี้สักหน่อยจะได้ไหม เสียงความห่วงใยจากใจใครคนนี้ หากเธอเหนือยล้าและหมดแรงกับสิ่งที่มี ให้เธอมองรอยยิ้มจากฉันคนนี้สักหน่อยจะเป็นไรไป อย่าหมดหวังกับสิ่งที่ถาโถม ทุกข์ที่จู่โจมทำร้ายให้หวั่นไหว ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอทุกครั้งเมื่อเธอต้องการใคร ที่เกาะกุมดูแลหัวใจเธอทุกเวลา ...สู้นะคะ .. กำลังใจมีให้ตรงนี้ ..
4 ธันวาคม 2548 16:48 น. - comment id 543719
"อยากหลับ\" เหมือนดำดิ่งร่วงลงบนเงามืด ความหนาวยืดยาวนานทานใจไหว เหมือนวนเวียนอยู่อย่างนี้เรื่อย เรื่อยไป เหนี่อยหัวใจอยากหลับไหลลงเสียที ถึงข่มตาไห้หลับก็หลับยาก ใจไม่อาจปรามความคิดจิตสับสน กับความมืดมิดยังมีมาเวียนวน ให้เราหลงกับวังวนคอยวนเวียน อยากจะหลับเสียทีให้สนิท ปล่อยให้จิตพักบ้างวางปัญหา ปล่อยความคิดบางสิ่งไม่นำพา ปล่อยปัญหาลอยไปใจสบาย ทุกวันนี้ยังข่มตาว่าให้หลับ ความเจ็บหนักปล่อยไปไม่ถวิล ยังข่มตาอยู่อย่างนี้เป็นอาจิณ หวังวันสิ้นความทุกข์คงหลับลง ความรู้สึกที่ไม่แตกต่างกัน.
4 ธันวาคม 2548 21:25 น. - comment id 543741
อย่าเพิ่งท้อ-อ่อนล้า ทางข้างหน้ามีหวัง อดีตผ่านมาที่พัง แต่เรายังอยู่ได้ถ้าใจเกินร้อย มาให้กำลังใจจ้า
5 ธันวาคม 2548 00:12 น. - comment id 543771
อยากหยุดแม้เสียงเต้นของหัวใจ ท่อนนี้...บาดอารมณ์..เหลือเกิน.. ถ่ายทอดได้ดีจ๊ะ
5 ธันวาคม 2548 02:29 น. - comment id 543790
ขอบคุณน่ะค่ะน่ารักจริงๆๆหนูเอมคนดี มีกำลังใจขึ้นเยอะค่ะ
5 ธันวาคม 2548 02:48 น. - comment id 543791
คุณเจมส์บอนค่ะเป็นกำลังใจกันและกันค่ะคงมีวันของเราบ้างเนอะ
5 ธันวาคม 2548 02:52 น. - comment id 543792
ขอบคุณค่ะคุณไรไก่มีเกินร้อยแล้วค่ะ
เอ็ม150 1ขวดเกี่ยวกันไหมนี่
รู้สึกได้ถึงกำลังใจทีส่งมาค่ะ
5 ธันวาคม 2548 02:55 น. - comment id 543793
พี่ภูตะวันค่ะบาดลึกไหมค่ะ
เป็นห่วงค่ะเป็นห่วง
6 ธันวาคม 2548 09:03 น. - comment id 543900
เหนื่อยเหลือเกินทางเดินเส้นทางนี้ ความหวังดีที่มีสูญสลาย จดจำไว้ในดวงจิตจนวันตาย ยังไม่สายจุดเริ่มต้นทนเริ่มไป ลองมองดูรอบตัวดูหัวใจ นายอาจเห็นมีใครห่วงนายอยู่ เขาไม่รักเขาไม่ห่วงอย่าไปดู ไม่มีเขาเราก็อยู่ของเรามา เมื่อความห่วงร่วงหายกลายเป็นเฉย ไฉนเลยเกิดจากรักที่ผิดหวัง ทนสู้ไปทำไปไร้กำลัง ไม่มีหวังกลับมาอำลาลัย สุดท้ายนี้ขอเป็นกำลังให้ ลองเปิดใจมองทุกสิ่งตามจริงหลัง มีพบต้องมีแยกร้างลาพัง ..........แต่งได้ไม่จบครับ จนปัญญา
6 ธันวาคม 2548 12:51 น. - comment id 543990
สู้ๆสู้ตาย หนังเกาหลีเรื่องบ้านเต็มมักจะพูดแบบนี้ สู้ๆสู้ตายนะคะ จะเป็นกำลังใจให้คุณนะคะ
6 ธันวาคม 2548 20:37 น. - comment id 544174
เมื่อความห่วงร่วงหายกลายเป็นเฉย
ไฉนเลยเกิดจากรักที่ผิดหวัง
ทนสู้ทำต่อไปไร้กำลัง
ไม่มีหวังกลับมาให้อาลัย
ขอบคุณกำลังใจที่มอบให้
แม้เหนื่อยหน่ายกับชีวิตที่ผิดหวัง
มีกำลังใจมอบมาให้หลายกำลัง
คงต้องยังต้องสู้และฝ่าไป
ขอบคุณค่ะคุณต่อกระต่ายต่อกลอนให้คุณแล้วค่ะ(ขอบคุณเพื่อนทุกคนค่ะ)
6 ธันวาคม 2548 20:43 น. - comment id 544175
คุณเพียงพลิ้วค่ะกระต่ายชอบ...สู้โว๊ยๆ..ของนักกีฬายกน้ำหนักญค่ะ
ขอบคุณค่ะที่มาให้กำลังใจกัน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
