ฉันเกิดมา ก็มี บุญช่วยค้ำ อาจเคยทำกรรมบ้าง พลางชาติไหน ทุกข์สุขนี้เกิดขึ้นก่อนแต่ไร ไม่ให้ใคร มา เหยียบย่ำ ก็พอเกิน เห็นบิดาหาเงิน ตัวแทบขาด เห็นเหงื่อหยาดหยดพ่อน้ำตาเผิน เห็นแม่นั้น เลี้ยงลูก มากจนเกิน เห็น ใครเมิน แม่บ้าง รู้เหตุการณ์ แต่เป็นเพราะ ความอ่อนไหวใครไม่เห็น พ่อก็เช่น อยากให้ลูกสุขสบายมีวิชาการ แต่น่าอนาถ จนฉันเห็น มีดั่งมาร มาบง การ ชีวิตลิขิต ตน คนเรานั้น เกิดมา มีครอบครัว มีคู่ผัวเมียได้ลูก อยู่สุขสม อยากให้มีความสุขด้านอารมณ์ ไม่โสมม ชมชั่ว มั่ว เหตุการณ์ ความคิดเห็นของคนนั้นแตกต่าง ในยามว่างก็คิด น่าสงสาร แม่สุนัข ยังรักลูก คุมเหตุการณ์ ไม่รำคาญแม้นลูกขอน้ำนม เราเป็นแม่ ปล่อยละเลย ได้หรือไม่ ปากท้องไซร้ ยอมอด ให้ลูกสม ให้ลูกดื่มกินในค่าน้ำนม แม่อกตรม ไม่หวั่น สละ เวลา หลายปีผ่านมานี้ แม่ยอมรับผิด ชุบชีวิต ลูกน้อย น้อยไป ไม่คอยหา มีแต่งาน และงาน เอาเวลา ไป หา เงินตรา เวลาไม่พอ ต่อแต่นี้ความหนัก แน่น จัก บังเกิด ให้ลูกเถิดอบอุ่นุ้นคอยขอ แม่จะป้อนวิชา หาเงิน ให้ เรียนพอ จนจบหนอ ....... อดทน สู้ต่อไป แม้นไม่มีมาก ฝากใจให้กับลูก หรือปล่อยถูกไปข้างหน้าอัธยาศัย ให้พ่อแม่ลูกน้อย พลอยดีใจ มีพอใช้ ไม่ลำบาก วิบากกรรม หลุดจากบ่วงสักที ไม่มี แล้ว ศัตรูแม้วมีหรือไม่ ก็ไม่ขำ เป็นมิตร ให้แก่คน แก้เวรกรรม ไม่ตอกย้ำคน ตก ได้ ก็ ได้ ยืน............................
ทรายกะทะเล 11 ม.ค. 2549 03:49 น. - ID 85039 
606
0
0
11 มกราคม 2549 08:26 น. - comment id 552538
จริงครับ
11 มกราคม 2549 13:02 น. - comment id 552598
สวัสดีค่ะ หนึ่งมิตรขอชิดใกล้.... กรรมใด ใครกำมา...ตัวใครตัวมันล่ะ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
