..... นานมาแล้ว...นานจริงสิ่งที่ผ่าน ล่วงเลยกาลผ่านพ้นจนลืมคิด เหมือนกับว่าดวงตามาถูกปิด อันดวงจิตมิเคย...จะเอ่ยความ มาวันนี้เหม่อมองท้องฟ้ากว้าง ภาพเลือนลางเริ่มเห็นเป็นคำถาม พอปล่อยใจให้ชวนจิตเริ่มคิดตาม รอยชั่วยามครั้งก่อนเริ่มสอนใจ เหตุเพราะ"สั่ง" ตัวเองนี้...มีหน้าที่ ? ไม่ยินดีรู้ร้อนความอ่อนไหว มัวแต่สร้างภาระแล้วผละไป ปิดบังไอบางอย่างที่ค้างคา นั่นคือความโดดเดี่ยวและเปลี่ยวว้าง ที่เหินห่างจากเดินจนเมินหน้า ไม่อยากคบ....พบกันลั่นวาจา แต่ทว่า...แท้อยู่คู่เหมือนเคย ฉันไม่ได้...เข้มแข็งจนแกร่งกร้าว รอยแตกร้าวตีแผ่แต่นิ่งเฉย ทำเหมือนคนสดใสไม่ทุกข์เลย แต่พอเงยมองฟ้า...รู้ว่าลวง ฉันลืมที่เรียนรู้...อยู่โดดเดี่ยว สร้างทางหนีคดเคี้ยว...เลี้ยวทุกช่วง กลัวความเหงาทำลาย...ทั้งกายทรวง ไม่เคยห่วง...ดวงใจหรืออะไร จนความจริง...ผลิแตกแยกให้เห็น เรื่องธรรมดา...ที่เป็นเริ่มเต้นไหว ความรู้สึกก่อร่างสร้างหัวใจ หากมีใครเคียงข้าง...บ้างก็ดี หรือเป็นเพราะเกิดมามันน่าเศร้า? ยากที่ปล่อยความเหงา...เข้าหลบลี้ มองรอบกายไม่เห็นใคร...มาใยดี จึงยากที่เรียนรู้...อยู่กับใคร วันนี้กลับมามอง...ท้องฟ้าเก่า รับฟังเสียงแผ่วเบา...คราวอ่อนไหว เลิกเดินหนีความจริง...ทุกสิ่งไป ถึงจะร้าวแค่ไหน...จะไม่กลัว ........ อย่างน้อยในวันนี้...ที่หัวใจ ฉันก็ไม่โกหก...หลอกตัวเอง *************************** ณ มุมหนึ่งในขณะที่แหงนหน้ามองท้องฟ้าดูดาว เรื่องราวต่างๆได้แว๊บเข้ามา... ภาพชีวิตที่ผ่านมามันสะกิดหัวใจ... เมจิคเชี่ยนเชื่อว่ามันคงจะเป็น...เรื่องธรรมดา ที่บางเวลาคนเราต้องการ "ใครสักคน" ที่จะมาพูดคุย มาอยู่เป็นเพื่อนในเวลาที่รู้สึกเงียบเหงา ..... แต่มันก็คงจะไม่เลวร้ายอะไรมากมายใช่ไหม กับการที่ไม่มีใครสักคนมาอยู่เป็นเพื่อนในเวลานี้ ? ในเมื่อสิ่งต่างๆเหล่านี้...มันเป็นเพียง... . .. .... เรื่องธรรมดา ที่เกิดขึ้นได้เสมอๆ ....
เมจิคเชี่ยน 30 ม.ค. 2549 00:34 น. - ID 85847 
885
4
0
30 มกราคม 2549 08:38 น. - comment id 556553
คิดเถิงๆ สบายดีนะคะ
30 มกราคม 2549 09:54 น. - comment id 556594
สวัสดีคะ เป็นเรื่องธรรมดา... อารมณ์นี่เป็นบ่อยคะช่วงนี้ มองฟ้า มองดาว ใจก็คิดไป ถึงใครอีกคน ที่เราต้องการพูดคุย... ซึ่งครั้งหนึ่งเคยมี แต่ตอนนี้ว่างเปล่า... แต่ก็เป็นเรื่องธรรมดา ที่เราจะปวดร้าว...เมื่อตอ้งเหงา.. มาส่งความคิดถึงค่ะ ไม่ได้อ่านกลอนคุณนานแล้ว...
30 มกราคม 2549 10:27 น. - comment id 556623
ในชีวิต.. คงหนี*ลิขิตฟ้า*ไม่พ้นดอกกระมังคะ ไม่ว่า จะนำพาทุกข์ฤาสุขวูบไหวมาให้พบ เพียง ขอจบด้วย ความดีพลี*ให้* ตราบใดยังมีลมหายใจค่ะ
30 มกราคม 2549 12:19 น. - comment id 556647
ช่วงเวลาที่เราเหงา..อยู่คนเดียว น่าจะเป็นช่วงเวลาที่จิตใจเราอ่อนแอที่สุด การอยากมีใครสักคนมาอยู่ใกล้ๆ จึงไม่ใช่เรื่องแปลกเลย ไม่ว่าชาย หรือ หญิง ก็คงไม่ต่างกัน และวันหนึ่ง...ที่คนสองคนเดินทางมาพบกัน...มาเติมเต็มให้กัน ก็จะกลับเป็นความมหัศจรรย์...ที่ได้เกิดขึ้นกับหัวใจ ขอให้ท่านเมจิกเชี่ยน...พบกับวันมหัศจรรย์ ในเร็ววันนะคะ สวัสดีปีใหม่จีนค่ะ
30 มกราคม 2549 13:55 น. - comment id 556665
คืนนั้นมองท้องฟ้า เห็นเมจิคเชี่ยนมีปีกเป็นกระด้งบินผ่านไป จ๊ากกกกก ... นั่น ผีกระหังแล้วเนอะ อิอิ ความเหงาเป็นเรื่องธรรมดา แต่วันที่มีใครสักคนเข้ามาห่วงใยเรา เปลี่ยนวันธรรมดาให้เป็นวันพิเศษได้นะเจ้าคะ แวะมาแซวและฝากความห่วงใยส่งข้ามฟ้าให้คะ
30 มกราคม 2549 20:23 น. - comment id 556744
เรื่องธรรมดา แม้มิมีใครมาเคียงคู่ เพียงแต่เรายังมีเรา และอยู่เป็นเราก็เพียงพอแล้วค่ะ มามะ สายลมมาอยู่เป็นเพื่อนแล้วค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2549 23:07 น. - comment id 557784
ความเหงา.....ทำให้เกิดจินตนาการ ความเหงา.....ทำให้เราคิดได้ แต่เมื่อความเหงา.....ผ่านพ้นไป เราได้สิ่งใด....กลับมาแทน ---------------------------------------------- พอเหงาแล้วเมจิกเชี่ยนได้\"กลอน\"มาไง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
