แบกภาระอันหนักไว้ข้างใน เหนื่อยใช่ไหมจำทนไม่ถอยหนี แบกลำพังคนเดียวทับทวี ไม่เคยที่ปล่อยวางห่างจากทรวง ฉันก็เหมือนกับเธอคราครั้งนั้น แบกความฝันพันยึดด้วยความหวง พันธนาการด้วยสิ่งทั้งปวง จมลงห้วงแห่งทุกข์ของฤทัย ความโดดเดี่ยวเงียบเหงาและอ้างว้าง ปิดเส้นทางชีวิตดื้อถูไถ ปล่อยเถอะนะปลดทิ้งก่อนสิ้นใจ เปิดปล่อยให้สบายกับชีพตน
ไรไก่ 30 ม.ค. 2549 17:05 น. - ID 85880 
880
8
0
30 มกราคม 2549 21:56 น. - comment id 556778
ภาระที่รับไว้ถึงแม้ว่าจะไม่หนักหนาอะไร แต่ก็ทำให้สภาพเราเปลี่ยนแปลงได้เสมอครับ
แก้วประเสริฐ.
30 มกราคม 2549 23:13 น. - comment id 556791
ผมว่านะ ไม่มีอะไรถึงที่สุดหรือครับ เมื่อวานเราอาจบอกตัวเองว่า เราทุกข์ที่สุด วันนี้เราบอกตัวเองว่า เราสุขที่สุด วันพรุ่งนี้ละครับ เราจะบอกตัวเองว่าอย่างไร มันไม่มีทึสุดหรอกครับ จนกว่าลมหายใจเฮือกสุดท้ายนั่นแหละ..
30 มกราคม 2549 23:49 น. - comment id 556796
ปัญหามีเพื่อให้ แก้ไข บ่ใช่จะให้ใคร แบกไว้ ยากลำบากปานใด ไป่หวั่น สำเร็จลุล่วงได้ หากแม้นจริงใจ
31 มกราคม 2549 00:54 น. - comment id 556808
31 มกราคม 2549 08:09 น. - comment id 556830
เจ็บเพราะรักหนักเสียจริงนิ่งปล่อยวาง ที่สุดก็ยังรักนะคะ
31 มกราคม 2549 08:49 น. - comment id 556851
ที่สุดแล้ว มะกรูดยังไม่เคยว่าที่สุดเลยค่ะ
31 มกราคม 2549 12:24 น. - comment id 556913
อยากปล่อยวางให้ได้เนอะ แต่มันยากจริงๆนี่นา
31 มกราคม 2549 12:38 น. - comment id 556924
..ที่สุดแล้ว...ก็คือ...ปลดปล่อยที่ใจเรา...ทำใจให้สงบ...นั่นคือ..ที่สุดแล้วค่ะ... มาทักทายกันนะคะ...คิดถึงค่ะ...
31 มกราคม 2549 17:02 น. - comment id 557030
ถือเอาไว้มากๆก็หนัก คงต้องหาเรื่องทุ่นแรงเช่นนรถเข็นมาช่วยรับภาระ แต่จะให้ทิ้งไปเลย อื้อ คิดว่า ต้องตรองอีกทีนะ ว่าอะไรทิ้งได้ อะไรควรแบกไว้ แต่ถ้าเหนื่อยนักก็พักบ้างนะ
31 มกราคม 2549 18:05 น. - comment id 557057
เหนื่อยนักก็พักบ้าง
1 กุมภาพันธ์ 2549 16:01 น. - comment id 557335
ในที่สุดก็ถึงจุดที่ต้องทิ้ง เพราะบางสิ่งไม่คุ้มจะอุ้มสม ยิ่งแบกไว้ยิ่งล้าพาช้ำตรม รีบออกจากความจมเถิดนะใจ สวัสดีค่ะไรไก่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
