เป็นอะไรที่แปลก แปลก... มันเจ็บแปล๊บที่ใจ พี่รู้ไหม มันรู้สึกเจ็บลึก ลึก ที่หัวใจ เมื่อเห็นเขา ใกล้ชิดใครอีกคน ___________________________ข้าวปล้อง อย่าไปสน ให้ใจเจ็บ เลยน้องพี่ ความรู้สึก ที่ดี ดี จะหมองหม่น เข้าใกล้ชิด กับคนอื่น ก็เกินทน จะเศร้าหม่น ทำไมใจเย็น เย็น ___________________________ธนรัฐ สวัสดิชัย ก็เมื่อก่อนไม่เห็น เป็นอย่างนี้ ทุก ทุกที ก็มีเขาอย่างที่เห็น ไม่เคยคิดว่านี่ มันจะเป็น... มันจะเป็น ความรัก ไปได้ไง ___________________________ข้าวปล้อง ถึงเขาไม่เหมือนเดิม อย่างที่เห็น ให้เขาเป็น ดั่งใจเรา คงไม่ใด้ เขาคือเขา เราคือเรา อย่าเศร้าใจ เข้มแข็งไว้ แรงใจนี้ จากพี่ชาย ___________________________ธนรัฐ สวัสดิชัย เขาก็เป็น เพียงเพื่อนที่สำคัญ ที่มีกันและกันไม่ห่างหาย แต่วันนี้ เขาไม่อยู่ข้าง ๆ กาย น่าใจหายเพิ่งรู้ใจก็สายเกิน ___________________________ข้าวปล้อง อย่าใจหาย ยังไม่สาย นะน้องพี่ แม้วันนี้ เขาเปลี่ยนไปใช่ห่างเหิน อันความรักไม่มีคำ ว่าสายเกิน แม้ห่างเหินยังกลับกลายมารักกัน ___________________________ธนรัฐ สวัสดิชัย หากว่าเป็นตอนนี้จะได้ไหม ให้หัวใจ เขาอยู่ ข้าง ๆ ฉัน ไม่ต้องบอก น้องก็รู้ คงไม่ทัน เพราะคนนั้นเค้ายืนอยู่ข้างกาย... ___________________________ข้าวปล้อง เค้าคนนั้น อาจเป็นเพียงเพื่อนสนิท ดูใกล้ชิด เหมือนเคียงข้างอย่างสงสัย เห็นเค้ายืน อยู่กับเขา เคียงข้างกาย น้องใจหาย ใช่ไหมละจ๊ะ คนดี.... ___________________________ธนรัฐ สวัสดิชัย
9 มกราคม 2545 18:40 น. - comment id 29475
โอ้โห..แต่งกลอนโต้กันเหรอ...อ่านเพลินเลย... เขาอาจเป็นเพื่อนกันก็ได้นะข้าวปล้อง
9 มกราคม 2545 23:29 น. - comment id 29550
o_o~ อ่าาา....
10 มกราคม 2545 01:45 น. - comment id 29580
อ่านที่ไรแล้วก็อบอุ่นทุกทีเลย.... ต่อบทนี้แล้วชอบมากๆ เลยจ้า