สายฝนล้นหลากจากฟากฟ้า หยาดพราวพรูมาจากฝ้าหม่น ร้อยสายไหลหลากจะกรากล้น ชื่นชลเชี่ยวล้ออย่างลึกล้ำ ตะวันแรแสงทับดับจันทร์เลือด หน้าผู้คนซีดเผือดจะชื่นฉ่ำ จะฮึกเสียงโหมหาดประกาศคำ นทีโยนคลื่นย้ำกระแสชน ลมจะล้อลูบเย็นอย่างเป็นมิตร ฟ้าผ่องแผ้วยามพิศทางทิศหม่น ฝนรินชื่นโชลมพร่างกลางโกมล ธรรมจะโรจน์เริงล้นระยับแดน เราจะสู้ด้วยเสียงบริสุทธิ์ ปลุกธุลีขึ้นยุทธอีกเรือนแสน เจ้าพระยาร้องไห้...ไทยร้าวแทน ธารประชาจะโลดแล่นเพื่อชิงชัย แดดจะคืนแสงทองส่องฝ้าฟ้า อธิปไตยจะแตกกล้าเพื่อหวังใหม่ ชนชลา......อย่าหลากมาเพื่อลับไป จงเคารพ...ธำรงไท....ไล่คนคด.
กะเรกะร่อน 22 ก.พ. 2549 18:02 น. - ID 86901 
1301
1
0
23 กุมภาพันธ์ 2549 14:15 น. - comment id 562726
สายฝนโปรยปราย เย็นดีครับ แต่ผู้คนทำให้สังคมร้อนขึ้นมาเอง
4 ธันวาคม 2549 06:49 น. - comment id 633536
แสนเรนตะหากคะ.... เรนชอบบทกลอนของคุณจัง.. เรนยินดีที่ได้รู้จักนะคะ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
