ฉันบอดมืดไปชั่วขณะหนึ่ง ณ ตรงกึ่งตรงกลางของทางฝัน คล้ายว่ามัวสลัวหลอกด้วยหมอกควัน เรรวนมิรู้หันไปทางไหน ฉันหลงไปสู่น้ำตกธารน้ำตา ไปพานพบเขาเสียดฟ้าเกินข้ามไต่ หลงไปพบไฟรุมคอยสุมใจ ฉันหลงทางห่างไกลออกจากเธอ คงมีบ้าง.. บนเส้นทางที่ยิ่งยาวยิ่งพลั้งเผลอ มีสิ่งสวยมากมายให้พบเจอ มีดอกไม้พร่ำเพ้อจำนรรจา ฉันบอดมืดไปชั่วขณะหนึ่ง แต่คิดถึงและอาทรอันอ่อนล้า คือเยื่อใยที่นำทางฉันกลับมา อยู่ตรงนี้..ตรงหน้า..เธอคนเดิม
หมอกจาง 5 มี.ค. 2549 11:36 น. - ID 87318 
1021
4
0
5 มีนาคม 2549 11:42 น. - comment id 564595
. . . แฮ~แฮ ~ แฮ~ เปิดซิง. . .. บันทึกไว้นิ่งๆ โชคดีจริงๆ เวลานี้ ออนเอ็มเจอพี่หมอกซักกะที ดีใจจริง ชะอิง ชะเอิงเอย. . . .
. . .
5 มีนาคม 2549 15:26 น. - comment id 564632
สวัสดีค่ะ มาส่งความคิดถึงนะค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะ
6 มีนาคม 2549 07:34 น. - comment id 564714
แวะเข้ามาอ่าน ก็เลยลงชื่อให้รู้ว่าเข้ามาอ่านค่ะ....
6 มีนาคม 2549 14:19 น. - comment id 564793
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem87358.html
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
