หน้าส่วนตัว
. . . .
ใ ค ร ว่ า ฉั น นั้ น ลื ม เ ธ อ ไ ด้
ภ า ย น อ ก ตั ว ฉั น นั้ น อ า จ ดู แ ก ร่ ง
อาจจะดูเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยว
แต่ภายในทั้งเหงาและโดดเดี่ยว
สุ ด อ้ า ง ว่ า ง แ ส น เ ดี ย ว ด า ย เ กิ น ท น
ใ ค ร ว่ า ตั ว ฉั น นั้ น ลื ม เ ธ อ ไ ด้
จะผ่านไปนานสักเท่านไหร่
เวลาจะเปลี่ยนไปสักเพียงใด
ใ จ ฉั น ไ ม่ เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง ยั ง ค ง เ ดิ ม
พ ย า ย า ม คิ ด ถึ ง เ ธ อ น้ อ ย ล ง
แต่ความทรงจำกับสิ่งเดิมเดิม
กลับคอยมาย้ำเตือนให้เหมือนเดิม
ฉั น เ ห นี่ อ ย - เ ห นี่ อ ย เ ห ลื อ เกิ น แ ล ะ ห ว า ด ก ลั ว
วั น นี้ - วั น ไ ห น จ ะ ลื ม เ ธ อ ไ ด้
ทำไม่ได้ ใจของฉันทำไม่ได้
อยากเดินหนี กลับถลำเข้าไป
ฉั น นั้ น ไ ม่ มี ท า ง อ อ ก จ ริ ง จ ริ ง
แสงไร้เงา 6 มี.ค. 2549 02:58 น. - ID 87343 
1064
7
0
6 มีนาคม 2549 07:33 น. - comment id 564713
เรื่องลืมไม่ได้ ไม่ว่าใครหรอกค่ะน้องเหมียว ก็สับสนน่ะสิ อิอิ อยากจะลืมกลับจำ ว่าจะเดินหนี แต่มีกลับวิ่งเข้าหา แต่ยังไงก็ไกลออกไปทุกทีเนอะ คิดถึงค่ะ
6 มีนาคม 2549 11:57 น. - comment id 564755
พี่กานต์.. อิอิออิ... เรื่องมันแปลกนะ ว่าไหม... เขียนไปงั้นล่ะค่ะ ว่าง ๆ หัดเขียนกลอนเล่นนะค่ะ... แต่ละกลอนเกือบไม่รอด... เขียนไปงงไป ..5555 ขอบคุณพี่กานต์นะค่ะ สำหรับความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้เสมอ... ขอให้มิตรภาพตราบฟ้าดินนะค่ะ...
6 มีนาคม 2549 12:38 น. - comment id 564767
นี่แหล่ะใจของผู้หญิงแบบเราเนอะพี่เหมียว .. ไม่ลืมก็ไม่ลืมค่ะ เพราะว่าเอมก็ไม่ลืมที่จะคิดถึงพี่เหมียวล่ะนะ
6 มีนาคม 2549 15:03 น. - comment id 564805
พยายามทำดีตั้งมากมาย เธอก็ลืมไม่ได้เขาคนนั้น อยากจะทราบเขามีดีอะไรกัน จึงได้เก็บเอาไปฝันไม่ลืมเลือน ปรายหางตาลงมองทางนี้บ้าง อย่าเหินห่างทิ้งไปเพราะไร้เพื่อน ซึ้งน้ำใจและน้ำคำคอยย้ำเตือน เธอเสมือนเป็นดวงตาและดวงใจ ไม่ลืมเขาไม่เป็นไรไม่ถือสา เรื่องแล้วมาไม่ต่อเติมขอเริ่มใหม่ เก็บเอาเขาใส่ก้นห้องของหัวใจ แบ่งที่ให้เราบ้างก็ยังดี...... สบายดีรึเปล่า รออ่านเรื่องสั้นนานแล้วนะ
6 มีนาคม 2549 15:24 น. - comment id 564807
ใครว่าลืมกันได้ง่ายๆหล่ะ เรียกรักยากนักจักลืม สุดฝืนคืนใจเหมือนเก่า เมื่อรักแล้วหลงมัวเมา หลงเฝ้ารอรักปักใจ
6 มีนาคม 2549 22:59 น. - comment id 564881
อยากลืมแม้ว่าจะยากหน่อย คิดถึงแล้วกลับยิ่งให้ชอกช้ำ กล้ำกลืนฝืนทนไปยิ่งให้ระกำใจ ตัดใจลืมเสียสิ้น..........ฉันทำได้ เพราะฉัน คือฉันคนเดิม
7 มีนาคม 2549 08:29 น. - comment id 564905
หนูเอม.....ขอบคุณเอมนะ ทีไม่ลืมคิดถึงพี่เหมียว
พี่เหมียวก็ไม่ลืมคิดถึงเอมเหมือนกันจ้า......
พี่ฤกษ์.....แหมม....ก็มิอาจลืมจริง ๆ นี่ค่ะ สมองไม่เสิ่อมนะ พอรู้จักแล้ว พรุ่งนี้ก็ลืม...
..อิอิอิอิอ...
ก็อกหักถึงได้หนีมาไกลถิ่นไงค่ะ..อิอิอิอิ..
กลอนนี้นะเพียงแค่เขียนด้วยมือหรือว่าบรรเลงมาจากใจจ๊ะ....
..อิอิอิอ...
ส่วนเรือ่วสั้น ไม่รู้จะเขียนอะไรดีนะ
คิดก่อนนะค่ะ...
........ดูแลสุขภาพนะค่ะ ..รักและคิดถึงเสมอ...
พี่ไรไก่....ก็เรามันรักเขาเข้าแล้วนะค่ะ..อิอิอิอ..
รักแล้วรักจริง มิอาจลืมค่ะ.......รักและคิดถึงเสมอค่ะ....
คุณ Goldfish .....จะพยายามตัดใจให้สิ้นค่ะ.....
ขอบคุณทุกคนนะค่ะแวะมาเยี่ยมกัน...
7 มีนาคม 2549 09:28 น. - comment id 564913
มาแอ่วหาเหมือนกันเด้อ...
7 มีนาคม 2549 10:04 น. - comment id 564915
คุณบินเดี่ยว... ขอบคุณค่ะที่แวะมาแอ่ว...... ว่าง ๆ ก็จะแอ่วเหนือเหมือนกันค่ะ..
7 มีนาคม 2549 15:40 น. - comment id 564999
ยูนิฟอร์มของความอ่อนแอ ก็คือเปลือกนอกที่เข้มแข็งน่ะเอง สวัสดีค่ะน้องเหมียว
8 มีนาคม 2549 04:36 น. - comment id 565076
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว.... ขอบคุณพี่ดอกแก้วนะค่ะแวะมาเยี่ยม... \"\"\"ยูนิฟอร์มของความอ่อนแอ ก็คือเปลือกนอกที่เข้มแข็ง \"\"\"\" ใช่เหมือนพี่ว่าเนอะ....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
