อยู่เมืองนอกบอกกันมันเหว่ว้า เริ่มหัดพูดภาษา-พอเข้าหู จะซึมเศร้าเหงาไหมให้คิดดู ต้องมาอยู่ไกลทางต่างลำเนา เรียนไม่จบหลักสูตรพูดไม่คล่อง จะหันมองทางไหนใจนึกเหงา ไม่ร่ำรวยสวยสง่าปัญญาเบา ภาพรวมคือ"ผู้เยาว์"เขาว่ากัน มีแต่เพียงเสียงเพลงช่วยปลอบจิต มิมีเพื่อนคู่คิดร่วมสร้างฝัน จึงเขียนกลอนปลอบใจไปวันวัน รอคนนั้น-คนไหน-ที่ใจจริง
แสงไร้เงา 2 เม.ย. 2549 13:11 น. - ID 88148 
2346
11
0
2 เมษายน 2549 13:37 น. - comment id 569653
โถ........... มาปลอบ...ขวัญ... อย่าเหงาเลยน่ะ...คนดี
2 เมษายน 2549 15:50 น. - comment id 569661
เราก็เหงา เป็นมิตรกันได้นะ
2 เมษายน 2549 16:32 น. - comment id 569663
ท้องฟ้าช่างมั่วหมองใจคนยิ่งหมองเศร้า โอ้อกเอยนะตัวเรา ใยจึงเศร้าอยู่คนเดียว เหลียวมองรอบกายหมายคนเป็นเพื่อน เพราะอยู่ต่างแดงเหงาจึงมาเยือน โอ้อกเพื่อนระทม อย่าเลยนะ อย่าร้องไห้ให้อายเหงา จงเข็มแข็งไว้เถิดนะตัวเราความเหงาจะห่างหาย ลุก ลุกขึ้นสู้มองดูรอบกายคนอ้างว้างเดียวดายยิ่งยังมี อันตัวเราเหงาเพียงเท่านี้ มิถึงตาย....
2 เมษายน 2549 17:44 น. - comment id 569673
มานั่งเป็นเพื่อนน้องเหมียวจ้า เอ//หรือมีคนเป็นเพื่อนแล้วมีความสุขมากๆนะจ๊ะ
2 เมษายน 2549 23:44 น. - comment id 569695
ทนเงียบเหงาเศร้าใจหาใครเหมือน ไม่มีเพื่อนคู่คิดสนิทสนม มีเพียงเคว้งคว้างห่างคู่ชม ต้องตรอมตรมโศกสะอื้นกลืนน้ำตา
3 เมษายน 2549 00:23 น. - comment id 569696
... สำเนียงวาจาเอ่ย อาจมิเคยสัมผัสหู สิ่งเดียวพอรับรู้ ลองอ่านดูความจริงใจ ความคิดจิตคงมั่น สักเสี้ยววันมิหวั่นไหว รักผูกดวงจิตไว้ ตรึงหัวใจไม่สั่นคลอน สำเนียงเสียงแห่งรัก เพียงประจักษ์จากอักษร ฝากใจผ่านบทกลอน แทนคำอ้อนจากคนไกล
3 เมษายน 2549 02:02 น. - comment id 569698
Wrote=แสงไร้เงา มีแต่เพียงเสียงเพลงช่วยปลอบจิต มิมีเพื่อนคู่คิดร่วมสร้างฝัน จึงเขียนกลอนปลอบใจไปวันวัน รอคนนั้น-คนไหน-ที่ใจจริง ---------------------------- ชีวิตต่างแดน ----------------------------- จากถิ่นฐานบ้านช่องห้องเคยอยู่ มาอดสู้พากเพียรเรียนทุกสิ่ง ทั้งภาษา การงาน บ้านพักพิง ล้วนยวดยิ่งแตกต่างอย่างสิ้นเชิง อีกอากาศหนาวเหน็บเจ็บเสียดลึก ยิ่งเมื่อนึกถึงบ้านพลันยุ่งเหยิง จิตรัญจวนหนาวรุมนอนคุมโปง ก็มิโล่งหัวใจคนไกลเรือน ต่างภาษาหน้าตาก็แตกต่าง มีหลายอย่างต้องปรับเข้ากับเพื่อน คิดถึงถิ่นดินไทยไกลแรมเดือน กว่าจะเคลื่อนพ้นปีฤดีตรม จะหันหน้าหาใครให้ช่วยเหลือ ร่วมจุนเจือแบ่งปันนั้นฝืนข่ม เกิดและโตต่างกันนั้นเป็นปม จะผสมผสานกันนั้นยากเย็น เนาแผ่นดินกว้างใหญ่แต่ใจหม่น มองหาคนเป็นมิตรชิดมิเห็น หากมิใช่เรียนเล่าเอาประเด็น อาจจะเผ่นกลับไทยไปเนิ่นนาน เรียนมิได้เต็มที่อย่างที่คิด หน้าที่ติดขัดข้องลองไม่ผ่าน ขอพักวัดขาดเหลือช่วยเจือจาน บ้างทำงานดื่นดึกสู้ฝึกตน ------------------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒ เมษายน ๒๕๔๙ วันนี้ สหรัฐอเมริกา ปรับเวลาเร็วขึ้นจากเดิม ๑ ชั่วโมง คุณแสงไร้เงา...เป็นไงบ้างล่ะ คงต้องตื่นแต่เช้ากว่าเก่าแล้วสินะ รักษาสุขภาพด้วย
3 เมษายน 2549 02:20 น. - comment id 569700
หน้าส่วนตัว
..เรนแอบมาปลอบคนขี้เหงา..นะคะ..
น่า..น๊า.. ยิ้มกับเรนดิคะ..
เรนรู้นะคะ..ความเหงาที่เคยสมผัส..
โหดร้ายมากๆด้วยดิคะ ..
..
เรนทำได้..ตอนนั้น..
แค่เพียง.. มองไปที่ดาว..ดวงนั้น
และเรนเก๊าะอธิษฐาน..ขอพ่อ..
...
แสงของดวงดาว..โอบเรนด้วยรัก..อบอุ่น..
ทุกครั้งที่เรนรู้สึกเหงา..
ตรงนั้นงัย..ที่ให้เรน..
มองดาวของเรนนะคะ .. แล้วพี่เหมียวจะไม่ร้องไห้..
..
..
เห็นเปล่าร่า .. เรนอยู่ที่ตรงนั้น..
..
แว้ปป..
3 เมษายน 2549 08:37 น. - comment id 569724
โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่เหงาน้าคนดี คิดถึงน้องสาวมากมายขนาดนี้ยังเหงาอีกเหรอจ๊ะ น่านะ ไม่เหงา นะคะ ไม่เหงาหรอก เหงานักอนุญาตให้ไปป่วยบ้านพี่ได้เน้อ คิดถึงจ้า
3 เมษายน 2549 09:19 น. - comment id 569730
จะมองฟ้าฟ้าก็กว้างว้างเหลือที่ จะมองสีแดดอุ่นก็ขุ่นหมอง มองอากาศแสงคล้ำน้ำตานอง เหมือนโลกร้องร่ำไห้ให้กับเรา เคว้งเหลือเกินเดินทางไหนก็ไกลนัก คนห่างรักห่างฝันอันแสนเศร้า โลกที่หมุนหมุนเคว้งเป็นสีเทา โอ้ว ... ความเหงาบาดลึกเจ็บจริงจริง มาให้กำลังใจค่ะ น้องเหมียว : )
3 เมษายน 2549 15:46 น. - comment id 569784
ฟากฟ้าแดนไกลใจเหงา พาเศร้าโหยหาอกอุ่น คิดถึงตักนุ่มละมุ่น อย่าเคืองอย่าขุ่นพี่รอ อย่าเหงานะจ๊ะน้องเหมียวคนดีมาเป็นกำลังใจ ให้น้องเสมอ
3 เมษายน 2549 20:53 น. - comment id 569837
ฟ้านั้นกว้าง ทางไกล ใจนั้นลึก
ยังรู้สึก รู้สา อย่าสิ้นหวัง
มีเรื่องราว มากมาย มาประดัง
จงมีหวัง เติมพลัง มอบให้ไป
สวัสดีค่ะ...น้องเหมียว คิดในแง่ดีสิค่ะคนอื่นไม่มีโอกาสอย่างเรามากมายนักเรามีโอกาสอาจจะยากสักนิดเหนื่อยสักหน่อยท้อถอยเป็นบางครั้งปล่อยออกมาอย่าเก็บไว้เอาสิ่งเหล่านี้มาเป็นพลังคิดในทางดีสิ่งเหล่านี้น่ะจะเป้นบทพิสูจน์ความแข็มแข็งของเราพี่กระต่ายจะขอบคุณคนที่เคยดูถูกพี่ต่ายน่ะเพราะถ้าไม่มีคำพูดใครที่ไม่ดีดุถูกเราแต่เราสักวันเอาชนะสิ่งเหล่านั้นได้จะภุมิใจและนึกขอบคุณเขาทุกคนอยู่ไกลสำคัญน่ะค่ะเหมียวจิตใจต้องหนักแน่นทุกข์เกิดจากความคิดเราแล้วเราจะทำให้ตัวเองทุกข์ทำไมค่ะน้องพี่เหงาบ้างทุกข์บ้างมีอุปสรรคบ้างนี่คือบทน์พิสูจน์ความอดทน
เหมียวค่ะพี่กระต่ายเคยผ่านแบบเหมียวมาแล้วพี่สาวยังผ่านได้น้องสาวต้องได้ค่ะเลือดนางงามอย่างเรา55555....ดีแล้วที่ฟังเพลงและแต่งกลอนแต่สิ่งที่เหมียวต้องเรียนรู้คือการปรับตัวค่ะโลกนี้คนจริงใจหายากเราต้องปรับเปลี่ยนแต่ไม่ใช่เปลี่ยนแปลงตัวเองย่งเราปิดตัวเองกับเพื่อนใช่เหมียวอาจจะถูกกดดันด้วยคำพูดด้วยการกระทำแต่เรายิ่งหนีมันไม่ช่วยอะไรการมีเพื่อนเป็นสิ่งดีบางทีฉาบฉวยเท่านั้นก็ต้องคบค่ะเพื่อจะได้ฝึกฝนตัวเองในการเรียนรุ้คนเป้นห่วงและรักเหมียวเสมอน่ะค่ะมองโลกในแง่ดีค่ะคิดว่านิ้วมือคนยังไม่เท่ากันเลยน่ะค่ะเหมียว
พี่ต่ายช่วงเลือกตั้งงานยุ่งมากเพิ่งเค้ามาอ่านรู้สึกเป็นห่วงมากๆๆแต่มั่นใจน้อง
สาวเสมอว่าแข็งแกร่งและเก่งพอ
ด้วยรักและผูกพันธ์
พี่กระต่าย
3 เมษายน 2549 22:59 น. - comment id 569865
เหงาก็มาหาเพื่อนเอาในนี้แหล่ะ อยู่เมืองนอกเห็นภาษาไทย ก็ดีใจแล้ว
4 เมษายน 2549 03:55 น. - comment id 569882
พี่ภูจ๋า... ก็แหมม บอกแล้วไงว่าหาแฟนให้หน่อย .555.. ยังว่างอีกสามห้องนะพี่ภูทำไงดี..55555.. มี 4 ห้องนะ แต่เต็มแค่ห้องเดี่ยวเอง มันก็เลยเหงา..... มีหลาย ๆ ห้องมันจะคึกคลื่นมีสีสัน....5555 ขอบคุณพี่ภูนะค่ะ .. ว่าง ๆ จะเดี๋ยวจะทำไปที่บ้านภูตะวัน..อิอิอิ.. รักและคิดถึงค่ะ..ครูใหญ่... ต่างคนต่างเหงา จะไม่ยิ่งเหงากันไปใหญ่เหรอค่ะ..อิอิอิ.. ยินดีเป็นมิตรกับครูใหญ่..... ว่าแต่หนุ่มอีสานใต้ เมื่อไรจะมาเยี่ยมสาวอีสานเหนื่อละคะ ..อิอิอิ
ว่าง ๆ แล้วเจอกันใหม่เด้อครูใหญ่....
สวัสดีค่ะคุณธนา... ขอบคุณนะค่ะ แวะมาทักทายแสงไร้เงา แหมม เหงาเพี่ยงเท่านี้มิถึงตาย แต่เกือบนะค่ะ..อิอิอิอิ..
4 เมษายน 2549 05:09 น. - comment id 569884
คุณปักษาวายุ... ขอบพระคุณคำอ้อนจากเมืองไทย ขอรับไว้ด้วยใจมิตรไมตรี งั้นขอฝากคำอ้อนให้ตีกลับที น้องคนดีก็คิดถึงเหมือนกัน....พี่หลักไม้เลี้อย.. ขอบคุณพี่มากๆ ค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ และทุกสิ่งทุกอย่างค่ะ... รักษาสุขภาพนะค่ะ รักและคิดถึงค่ะ..
ขอบคุณพี่หน่องนะค่ะ แวะมาทักทาย...
5 เมษายน 2549 11:18 น. - comment id 570086
กำลังใจเยอะขนาดนี้ มิเหงาแล้วล่ะมั้ง ยังไงก็ขอบใจคุณ \"แสงไร้เงา\" ล่ะกัน ที่แวะทักทายกันที่ \"บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก\"
8 เมษายน 2549 04:42 น. - comment id 570486
ไม่เป็นไรเจ้าค่า คนไทบ้านเดียวกัน ก็ไปแวะเยี่ยมเยือนกันค่ะ
15 เมษายน 2549 15:28 น. - comment id 571693
นี่แสดงว่าเห็นสัจธรรม แต่ยังดำเนินไม่ถูก จะต้องห่างภาษาไทยทั้งพูดทั้งเขียนให้มากที่สุด แม้คนไทยด้วยกันเองก็ควรพูดภาษาที่จะต้องใช้เรียน ไม่เช่นนั้น ก็อยู่ไปเถิกดห้าปีสิบปีบางทีไม่จบถ้าหนีสังคมไทยไม่พ้น เพราะฉะนั้น หลุดเล่นกลอนตั้งแต่วันนี้ อิอิ ถ้าจะเล่นต้องให้ภาษาปะกิตเท่านั้น อิอิ
24 เมษายน 2549 05:54 น. - comment id 573051
พี่ฤกษ์... อ้าว....แล้วใครล่ะที่บ่นบ่อยๆ ว่าอยากอ่านเรื่องสั้นนะ ..แล้วพี่ฤกษ์ไม่อยากพูดกับเหมียวหรอ ? ออิอิอิ.. ปล. พูดประกิตกับเหมียวได้ไหมงั้นนะ อิอิอิ
14 มิถุนายน 2549 06:47 น. - comment id 583482
14 มิถุนายน 2549 06:48 น. - comment id 583483
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
