..ขอบคุณ...เสียใจ...เข้าใจ..

อรุณสุข

ขอบคุณ...สำหรับการดูแล
ขอบคุณ...สำหรับรักแท้ที่มีให้
ขอบคุณ...สำหรับทุกความห่วงใย
ขอบคุณ...สำหรับหัวใจที่ให้กัน...
                                
เสียใจ...สำหรับการลาจาก
เสียใจ...สำหรับการพลัดพรากจากสิ่งฝัน
เสียใจ...สำหรับเวลาและคืนวัน
เสียใจ...สำหรับความสัมพันธ์แต่ก่อนมา...
เข้าใจ...สำหรับทุกเหตุผล
เข้าใจ...สำหรับทุกคนที่ห่วงหา
เข้าใจ...สำหรับความจำเป็นแห่งการจากลา
เข้าใจ...สำหรับทุกหยาดน้ำตาที่หลั่งริน.				
comments powered by Disqus
  • ดอกบัว

    5 เมษายน 2549 14:21 น. - comment id 570093

    เห็นใจ กับทุกอย่างที่บอก
    เห็นใจ กับทุกอย่างที่ย้ำเตือน
    เห็นใจ กับทุกอย่างที่ให้รับรู้
    เห็นใจ กับทุกอย่างที่เป็นไป
  • พี่ดอกแก้ว

    5 เมษายน 2549 21:47 น. - comment id 570134

    เข้ามาเยี่ยมและฝากไว้ให้อ่าน..
    กลอนบทนี้พี่ดอกแก้วเขียนไว้เมื่อสัปดาห์ก่อน ..เขียนให้อรุณสุขตามคำขอ 
    แต่ไม่มีเวลาเข้ามาลงให้อ่านกัน
    ได้แต่ฝากไว้ตรงนี้...ตามสัญญาค่ะ
    
    
    แผล
     
    แข้งขาอ่อนตอนจ้ำคะมำฟาด
    เลือดหยดหยาดจากกายเพราะหลายแผล
    ใจเร่งรีบแต่ขานั้นปรวนแปร
    เกิดย่ำแย่เพราะไม่พร้อมย่อมเจ็บกาย
     
    ใจอยากสู้กู้กอบสิ่งรอบตน
    แต่กายล้นโรคายึดเส้นสาย
    อวัยวะใหญ่น้อยไม่สบาย
    ความพร้อมเพรียงเสื่อมคลายไม่เสร็จการณ์
     
    ตาไปทางขาไปทางอย่างชิงเด่น
    ความลำเค็ญส่วนรวมสวมแก่นฐาน
    เกิดฝักฝ่ายสับสนจนเสียดทาน
    ความต้องการขัดแย้งแบ่งฝ่ายรวน
     
    ความแตกแยกแตกใจคือไฟเผา
    ให้ร้อนเร่าปวงขันธ์จนผันผวน
    สิ้นอดทนทุกอย่างเสียขบวน
    เปลวไฟกวนความสงบจบสิ้นลง
     
    ทนสักนิดคิดสักหน่อยอย่าน้อยน้ำ
    รินหลั่งความประสานจุดประสงค์
    เชื่อมทุกส่วนสนิทปิดทะนง
    เพื่อส่วนรวมดำรงไร้เรื่องทราม
     
    เชื่อมใจกันอดทนเพื่อแก้ไข
    อย่าปล่อยแผลไว้ให้เป็นเสี้ยนหนาม
    รักษาแผลเล็กเล็กไม่ให้ลาม
    เพื่อร่างกายงดงามแข็งแรงดี
     
    ทั้งแขนขาดวงตาต้องประสาน
    ไปถูกทิศตรงฐานเพื่อสุขศรี
    คือผลลัพธ์ของความสามัคคี
    สงบสุขด้วยดีในผองเรา
     
    รักษาศีลไม่หมิ่นใครด้วยอสัตย์
    มุ่งฝึกหัดปัญญาพาพ้นเขลา
    ฝึกสติต้านลมปากทั้งหนักเบา
    ความดีจักรวมเข้าสู่แผ่นดิน
  • Silky

    6 เมษายน 2549 10:51 น. - comment id 570228

    ขอบคุณ....หัวใจที่ไหวหวั่น
    ขอบคุณ....ที่ลืมกันจนได้
    ขอบคุณ....คราบน้ำตาที่อาลัย
    ขอบคุณ....กับหัวใจที่เฉยชา
    
    เสียใจ...ที่รอคอยอย่างมีหวัง
    เสียใจ....กับเวลาทีสูญหาย
    เสียใจ....ที่เคยรักอย่างมากมาย
    เสียใจ.....ที่สุดท้ายมาลวงกัน11.gif36.gif
  • อรุณสุข

    8 เมษายน 2549 18:28 น. - comment id 570616

    คุณดอกบัว..
    ..ดีใจมากครับที่มาให้กำลังใจกัน..คิดว่าความเห็นอกเห็นใจกันนี่คงจะช่วยคลายทุกข์ลงได้เยอะเลย..ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่มอบให้แก่กันนะครับ...
  • อรุณสุข

    8 เมษายน 2549 18:33 น. - comment id 570619

    พี่ดอกแก้ว
    ไม่ทราบว่าจะเอ่ยอย่างไรดี..ก้อขอบอกว่าขอบคุณสำหรับมิตรจิตมิตรใจของพี่แก้ว..มากๆที่เอื้ออารีแก่น้องๆบ้านกลอน..เสมอมา..บางครั้งสัมพันธภาพที่มีให้กัน..ก้ออาจจะไม่จำเป็นจะต้องได้พบเห็นหน้ากันอยู่เป็นประจำก้อได้..มิตรภาพในความเห็นของผม..คิดว่ามาจากความปราถนาดีและการมอบสิ่งดีดีให้กันมากกว่า..และสิ่งนี้แหละครับ..ที่พี่แก้วเป็นผู้ให้เสมอมา...นั่นคือมิตรภาพ..หรือภาพแห่งความเป็นมิตรนั่นเอง...
    36.gif
  • อรุณสุข

    8 เมษายน 2549 18:39 น. - comment id 570621

    คุณSilky
    อยากให้แวะมาเยี่ยมกันบ่อยๆ..คุณSilkyเป็นหนึ่งในนักกลอนที่ผมประทับใจกับผลงานเกือบทุกชิ้นที่นำเสนอ...ผลงานดีครับ..ถ้าเปรียบเป็นดนตรีก้อต้องบอกว่า..เนื้อร้อง..ทำนอง..รับกันเป็นอย่างดี..ถ้ามีหลายๆแนวก้อจะดีมาก..คุณเป็นที่เขียนกลอนรักได้หวานมั่กๆ..ขอบอก...
    30.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน