๏ คืนฝนพรำกลางไพรใจเหน็บหนาว ฟ้าร้างดาวไร้เดือนเป็นเพื่อนฝัน กานต์กวีที่เรียงร้อยถ้อยรำพัน คล้ายโศกศัลย์เศร้าสร้อยในรอยคำ ริ้วดอกหญ้าแกว่งไกวอาบสายฝน เบ่งบานตนล้อลองละอองฉ่ำ ยังจำจดหมดใจในทรงจำ ห้วงลำนำสวาทรักที่ถักทอ กระท่อมไพรกลางฝนบนภูเขา ที่เคยเนาเราสองเป็นห้องหอ ไยยามนี้เพียงเราที่เฝ้ารอ จึงอยากขอทวงคำย้ำสัญญา อย่าลืมเลือนบางใครในไพรถิ่น อย่าลืมสิ้นรอยรักสิเน่หา อย่าลืมเลือนรอยคำพร่ำวาจา อย่าร้างลาโดยมิเอ่ยเฉลยความ คืนฝนพรำกลางไพรใจเหน็บหนาว ร้อยเรื่องราวขีดเน้นเป็นคำถาม สัญญาใจยังมั่นคงไหมนงราม ฤๅชั่วยามก็ลืมหมดมิจดจำ๚ะ๛
บินเดี่ยวหมื่นลี้ 17 พ.ค. 2549 16:28 น. - ID 89334 
1296
9
0
17 พฤษภาคม 2549 16:34 น. - comment id 577814
อุ๊ย !!!!!!!!!!!ขออำภัยที่คั้งกลาง เจ้าค่ะ
17 พฤษภาคม 2549 17:15 น. - comment id 577843
คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ เขียนได้งดงามยิ่ง
17 พฤษภาคม 2549 17:37 น. - comment id 577856
" กานต์\"กวีที่เรียงร้อยถ้อยรำพัน คุ้นๆ ๆๆ ว่าในเว็บนี้มีคนชื่อนี้นครับ แต่งให้ใครหรือป่าวครับ เอ๊...................... ลืมหรือยังน้ออออออออออออ ย้ำบ่อยอย่างนี้ สงสัยเขาลืมล่ะครับ อิอิอิอิอิอิ
17 พฤษภาคม 2549 19:11 น. - comment id 577869
... หวัดดีเด้อ พี่บิน กระท่อมน่าอยู่ดีนะครับ ขาดแต่บางใคร รอใจบางคน เท่านั้นใช่ไหม เพ่...จะรออีกนานไหม น่อ ให้อยู่รอเป็นเพื่อนไหมครับ อิอิ
17 พฤษภาคม 2549 21:11 น. - comment id 577889
กระท่อมติดดอยคอยคู่ แวะมาแอ่วยามดึก ฝนตกกบร้องหาคู่
17 พฤษภาคม 2549 23:52 น. - comment id 577907
..... เธอลืมเลือนดั่งเฉือนเชือดเลือดไหลซิบ ..... นั่งตาปริบกระพริบนัยน์หัวใจเศร้า ..... คืนหนาวเหน็บเจ็บปวดปร่าหน้าซบเซา ..... โอ้อกเราเขาทำเฉาชำเรารัก ..... แวะมาเยี่ยมพี่บินฯของับ น้องชายคนนี้ไม่ลืมเลือนน้างับ แต่ว่าเลอะเลือนหรือเปล่านี่ไม่แน่ ... ฮา .....
18 พฤษภาคม 2549 01:21 น. - comment id 577910
..๏ ใช่จดจำ.. ๏ คืนฝนพรำกลางไพรใช่เหน็บหนาว ฟ้าสกาววับวาบฉาบสายฝน เหม่อมองฟ้าพาใจให้อดทน หลังฟ้าฝนสดใสสง่างาม ทุ่งดอกหญ้าพัดไหวตามลมโบก แรงลมพัดกรรโชกคนเคยหยาม ณ.ตอนนี้ แม้ไร้คนคอยตาม ฤาไถ่ถามทุกข์ร้อนช่างประไร บ้านหลังน้อยคลอยใจให้อบอุ่น ยิ้มละมุนจากเพื่อนอันสดใส ขอแค่เพียงมีเพื่อนที่เข้าใจ สิ่งอื่นไหนควรค่าแก่จดจำ ใช่จดจำบางใครในไพรถิ่น ใช่จดจำหมดสิ้นสิ่งถลำ ใช่จดจำคำเพ้อเพียงลำนำ ใช่สิ่งทำ มิได้เฉลยความ คืนฝนพรำกลางไพรใช่เหน็บหนาว หมดเรื่องราวทุกข์ร้อนถอนเสี้ยนหนาม ทิ้งหมดสิ่งทุกสิ่งพยายาม ปล่อยชั่วยามพาใจให้ลบเลือน ๚ะ๛
18 พฤษภาคม 2549 10:51 น. - comment id 577942
อิอิ รับประทานอาหารแล้วแคะฟัน ใครล่ะ จะเก็บไม้จิ้มฟันไว้ ก็เหมือนเหตุการณ์ในกระท่อมกลางไพรนั่นแหละ อิอิ
18 พฤษภาคม 2549 15:59 น. - comment id 578069
นางใจในฝันสวรรค์สวาท เธอพิลาสประดุจเดือนดวงอ่อนหวาน ดั่งน้ำผึ้งบุหงาไพรตราบชั่วกาล ให้พบพานเพียงชื่นช้ำ..ระกำรอ..
18 พฤษภาคม 2549 20:27 น. - comment id 578140
เขียนได้ซาบซึ้งดี เข้ากับบรรยากาศฝนโปรยลงช่วงนี้ด้วย
19 พฤษภาคม 2549 00:15 น. - comment id 578187
@...ไอ๊ซ์...มะเป็นไร...อย่าทำสีตกเหมือนบ้านโน้นเขาบอกก็แล้วกันนะ...รักษาสุขภาพนะอากาศเปลี่ยนแปลง @...คุณเกรียงไกร..ขอบคุณมากครับ แต่ยังต้องเรียนรู้และกรับปรุงอีกมากครับผม @...คุณอัสสุ...แต่งให้ใคร????...หว่านไปงั้นๆแหละครับ...เดี๋ยวเขาก็รู้เองครับผม @...น้องปักษาวายุ....ขอบคุณมากครับที่แวะมาเป็นเพื่อนครับ @...คุณไรไก่...อากาศเย็นน่านอนเริ่มเข้าหน้าฝน...รักษาสุขภาพนะครับ @...น้องมอมแมม...อิอิ...อันนี้พี่ชายก็ไม่รู้นะว่าเลอะเลือนหรือไม่...ขอบคุณมากครับที่แวะมาครับ @...คุณจากใคร...ลองทายดู...จากกลอนที่เห็นขึ้นและลงท้ายใช้สัญญลักษณ์เหมือนคุณอัลมิตรา แต่ผมอ่านกลอนแล้วเชิงกลอนไม่ใช่ของคุณอัลฯ..หากจะให้ผมทายคงไม่ถูกหรอครับ..หากทายถูกคงได้ไปเล่นเกมส์ทศกัณฑ์...แต่เอาเป็นว่าหากจะทายขอทายว่าผู้เขียนกลอนนี้...เป็นผู้ชายครับ.... @...คุณฤกษ์..แหมคำคมนะ...ขอบคุณมากครับที่แวะมาแซวครับ @...คุณพุด...ขอบคุณมากครับที่แวะมาทักทายกันครับ @...คุณชัยชนะ...ขอบคุณมากครับ เชียงใหม่ฝนตกทั้งวัน..อากาศเย็นสบายครับช่วงนี้
19 พฤษภาคม 2549 01:52 น. - comment id 578192
..๏ ใช่จดจำ.. ๏ คืนฝนพรำกลางไพรใช่เหน็บหนาว ฟ้าสกาววับวาบฉาบสายฝน เหม่อมองฟ้าพาใจให้อดทน หลังฟ้าฝนสดใสสง่างาม ทุ่งดอกหญ้าพัดไหวตามลมโบก แรงลมพัดกรรโชกคนเคยหยาม ณ.ตอนนี้ แม้ไร้คนคอยตาม ฤาไถ่ถามทุกข์ร้อนช่างประไร บ้านหลังน้อยคลอยใจให้อบอุ่น ยิ้มละมุนจากเพื่อนอันสดใส ขอแค่เพียงมีเพื่อนที่เข้าใจ สิ่งอื่นไหนควรค่าแก่จดจำ ใช่จดจำบางใครในไพรถิ่น ใช่จดจำหมดสิ้นสิ่งถลำ ใช่จดจำคำเพ้อเพียงลำนำ ใช่สิ่งทำ มิได้เฉลยความ คืนฝนพรำกลางไพรใช่เหน็บหนาว หมดเรื่องราวทุกข์ร้อนถอนเสี้ยนหนาม ทิ้งหมดสิ่งทุกสิ่งพยายาม ปล่อยชั่วยามพาใจให้ลบเลือน ๚ะ๛ ______________________________ ใยหลงลืม ดั่งชื่อ กลอนที่ตั้ง ช่างน่าชัง จริงหนอ นะพี่ข้า ลืมน้องนุ่ง คนนี้ ชื่อไวยา หรือเพราะข้า ..หมดวาระ คนแก้กลอน
19 พฤษภาคม 2549 03:38 น. - comment id 578194
@...น้องชาย..แหมใจน้อยไปได้..ก็ตอบแล้วไง..เป็นผู้ชาย...หรือไม่ใช่????....
19 พฤษภาคม 2549 07:29 น. - comment id 578199
ไม่ลืมเลือนสายสัมพันธ์ ยังคงมั่นในสัญญา หากดวงใจหนึ่งนั้นอัลมิตรา เถิด..บินลัดฟ้ามายามคิดถึง
19 พฤษภาคม 2549 14:25 น. - comment id 578312
@...อัลฯ....เพราะหนึ่งนั้นคืออัลมิตรา...จะบินลัดฟ้ามาหาหัวใจ..... ....แอร์เอเชียได้มะ...บินไทยแพงอะ...ดูแลตัวเองนะ....
22 พฤษภาคม 2549 19:42 น. - comment id 578983
ลืม!! เออะลืมทําการบ้านง่ะ เเง้
22 พฤษภาคม 2549 20:02 น. - comment id 578986
ลืมคนจนๆเหรอครับท่าจะเป็นอันไซเมอนะขอรับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
