ช่อฟ้า ใบระกา ค่าชดช้อย สะท้อนรอยประณีตละเมียดศิลป์ ท่ามฟากฟ้าดั่งสวรรค์บนชั้นดิน คืนค่าจินต์วิมานสานแดนธรรม ก้องแว่วเสียงสวดมนต์ดุจฝนหลั่ง ดับทุกข์โถมประดังทั้งเช้าค่ำ หลอมวัตถุสถาปัตยกรรม สื่อน้อมนำใจสงบพบร่มเย็น สง่าเพียงพรายเพริศเลิศเลอค่า ดั่งช่อฟ้า ช่อทิพย์ พริบพร่างเห็น ทุกรอยรักสลักเสลาเกลาประเด็น กระทบแสงส่องเป็นเปี่ยมความงาม โบสถ์สูงส่งคงค่าศาสนวัตร คนเคร่งครัดธรรมวินัยน้อมไถ่ถาม พิธีกรรมหรือล้ำค่ากว่านิยาม ปฏิบัติตามบูชา คือค่าจริง.
2587
7
0
5 มิถุนายน 2549 00:37 น. - comment id 581884
คำกลอนเจ้าประดุจดั่งหลังคาโบสถ์ แดดพิโรธสักเพียงไรไม่ร้อนเร่า อ่านสำนวนชวนให้ใจบรรเทา สมเป็นเจ้าปราณรดีปรีดาดวง ฟ้าไม่เปิดผิใจเจ้ายังเจิดจ้า ยอมปิดฟ้าเปิดอักษรกลอนชั้นสรวง อ่านน้ำคำล้ำค่าน่าซึ้งทรวง อยากจะร่วงลงหลุมเจ้าเยาวมาลย์
5 มิถุนายน 2549 01:39 น. - comment id 581889
5 มิถุนายน 2549 05:33 น. - comment id 581897
ส่วนมากศาตร์ทั้งหลายจะมาจากวัดหรือ สถานที่ศาสนานะครับ ทั้งความรู้ แนวคิด วัฒนธรรมต่างๆ ๆ แต่ทุกวันนนี้ ด้วยความเจริญ ศาตร์ทั้งหลายรวมกันอยู่ในห้าง คนจึงเข้าห้างกันเยอะ ดีแล้วล่ะครับ มีห้างเยอะ วัตถุจะได้เจริญขึ้น
5 มิถุนายน 2549 08:08 น. - comment id 581906
คุณช่างสังเกต-ช่างคิดจังนะคะ เพียงพลิ้วไปวัดบ่อยๆแต่ไม่ค่อยสังเกตอะไรเลย
5 มิถุนายน 2549 10:43 น. - comment id 581943
5 มิถุนายน 2549 13:24 น. - comment id 581978
สาธุ ขอความเจริญในธรรม มีแด่คุณปราณด้วยครับ ร้อยกรองแบบนี้แล คือ \"ยา\" ที่จะ \"เยียวยา\" สังคมอันบ่มโศกของมวลมนุษย์
5 มิถุนายน 2549 14:11 น. - comment id 581989
สวัสดีค่ะ พี่ปราณภาพถ่ายสวยมากค่ะ ก้องแว่วเสียงสวดมนต์ดุจฝนหลั่ง ใช่ค่ะพี่ปราณเวลาบัวไปวัดบวรแล้วมีคุณป้าคุณยายไปทำวัดกันเสียงสวดมนต์กังวานใส ไพเราะมากค่ะบัวก็เข้าไปสวดด้วยมีความสุขมากค่ะเวลาบัวมององค์พระในโบสถ์ บัวมีความรู้สึกว่าท่านประทานเมตตาลงมาหา เหมือนแววตาท่านจะบอกบัวว่าให้บัวปลอดภัยพ้นจากความทุขค่ะ
6 มิถุนายน 2549 09:19 น. - comment id 582128
แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2549 12:46 น. - comment id 582164
เป็นคำถามที่ตอบไม่ยากนักครับ... แต่ทั้งคำสอน และสัญลักษณ์ก็ล้วนสำคัญในการดำรงไว้ สิ่งหนึ่งเป็นแก่นแท้ อีกสิ่งเป็นเครื่องมือ
6 มิถุนายน 2549 20:48 น. - comment id 582279
6 มิถุนายน 2549 22:32 น. - comment id 582308
สวัสดีค่ะ ... คุณดิษยเมธา หลังคาโบสถ์โปรดสัตว์ขจัดบาป แต่ข้ายังสันดานหยาบในบางสิ่ง ขัดขุ่นเศร้าเกลาหมองโศกโลกติติง ยังพึ่งพิงอารมณ์ผสมตัวตน เพียงน้ำคำปรุงแต่งแปลงกันได้ สื่อสารใจด้วยร้อยกรองอย่าหมองหม่น หวังแต่เจ้ามิตรสหายยามได้ยล จะคลายเศร้าสับสนลงเพียงใด. แสงไร้เงา ขอบคุณดอกไม้ไมตรีมีมามอบ เหมือนมาปลอบปลุกขวัญคลายหวั่นไหว หลังคาโบสถ์บ่มเกลาคลายเศร้าใด ขอทุกข์ภัยจงจางเบาบางลง. น้องอัสสุ ศาสตร์ต่างๆ สำคัญ ... ก็จริง แต่ถ้าศาสตร์ผสมศิลป์ได้อย่างกลมกลืน ในยุคสมัยนี้จะหาได้จากที่แห่งใดกันบ้าง? คุณเพียงพลิ้ว มันเป็นความบังเอิญค่ะ ... เพราะวันนั้นไปหามุมถ่ายภาพแถววัดระฆัง เห็นชายหนุ่มผู้หนึ่งถ่ายวิดีโออยู่ เล็งในมุมสูงขึ้นไปที่หลังคาโบสถ์ เห็นในมุมนั้นน่าสนใจไม่น้อยเหมือนกัน ทำทีว่าถ่ายมุมอื่นๆ ไปสักพักหนึ่ง เมื่อชายหนุ่มผู้นั้นหลีกจากจุดที่ยืนเดิมไปแล้ว ก็เข้าไปถ่ายภาพในมุมเดียวกับเขาบ้าง รู้สึกว่า ... ได้แนวคิดที่ดีจริงๆ ค่ะ ต้องขอบคุณชายหนุ่มแปลกหน้าผู้นั้น ... ที่ทำให้ได้งานชิ้นนี้ออกมา พี่มอมแมม เสียงปรบมือคือกำลังใจ แต่ขอเปลี่ยนเป็นรางวัลอย่างอื่นแทนเสียงปรบมือได้ป่าวอะ อิอิ คุณตราชู ยินดีที่คุณเข้ามามีส่วนร่วมในกระทู้นี้นะคะ ชื่นชอบงานของคุณอยู่เหมือนกัน น้องดอกบัว ไปวัดระฆัง แล้วรู้สึกถึงเสียงสวดมนต์ทุกทีเลย ไม่รู้เป็นยังไงเนาะ ... เหมือนมีพรหมสวดมนต์ให้พรตลอดเวลา ลุงแก้ว พระพุทธองค์ทรงอยู่คู่กับโลก ชี้ทางดับทุกข์โศกคลายเศร้าหมอง ฉุดผองชนพ้นนรกพ้นครรลอง ในห้วงของมหาสมุทรทุกข์ทับใจ. คุณแทนคุณฯ โลกสองส่วนสองด้านบริหารครบ จึงจะจบครรลองธรรมนำเกื้อหนุน หากหลงในโลกด้านเดียวใครเจือจุน โลกย่อมหมุนเรรวนล้วนปรวนแปร. ammydear ขอบคุณค่ะ
9 มิถุนายน 2549 00:28 น. - comment id 582798
หลังคาโบสถ์โปรดสัตว์ขจัดบาป ผิคนกราบหลังคาคลุมคอยคุ้มหัว หากมินึกรู้สึกได้ด้วยใจตัว บุญท่วมหัวเอาตัวไซร้ไม่รอดเลย หากเจ้ารู้อยู่ชั้นสันดานหยาบ ผิใจกราบเป็นบุญญามาเฉลย กลอนทุกบทคือรสมานบันดาลเอย อย่ากลัวเลยว่าเจ้านั้นอยู่ชั้นใด
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
