ไม่ยอมเข็ดขยาดประหลาดนัก เรื่องความรักหญิงชายที่ไหลหลง ต่างบูชารักแท้แน่มั่นคง อธิษฐานซื่อตรงลงเกลียวกลม ครั้นมินานความหวานเหมือนชานอ้อย เมื่อเคี้ยวบ่อยรสหวานพาลขื่นขม จนเหลือชานชืดจืดฝืดบรม หวานเป็นขมมันเป็นเปรี้ยวเหี่ยวห่อใจ พอโบยบินผินหาเถากาฝาก ที่เกาะซากดูดซากจากไม้ใหญ่ หลงเพ้อละเมอพล่ามทำย่ามใจ คว้าเถาไว้แนบจิตหมายคิดปอง ก็แค่เถากาฝากดั่งกากเดน ยังไปเห็นหลงใหลใช่เจ้าของ แค่กาฝากฝากใจให้ชายลอง แล้วก็ต้องซมซานกลับบ้านตน
สร้อยแสงแดง 7 มิ.ย. 2549 01:23 น. - ID 89983 
1064
3
0
7 มิถุนายน 2549 21:25 น. - comment id 582540
ด้วยดวงจิตที่ดีพร้อมศรีศักดิ์ ด้วยความรักมอบแด่ชนคนทั้งหลาย ด้วยความดีสดใสทั้งใจกาย ห่วงมิวายคือน้ำใจและไมตรี.... คือความรักมอบคนทุกชนชั้น มิขีดขั้นหนทางหว่างวิถึ มิได้เลือกความเป็นคนที่จนมี ทุกชีวีคุณค่าน่านิยม.....ฯ บางที..การที่คิดไปในทางลบ..อาจจะทำให้จิตใจไม่สบายได้..ทำไม??..ไม่ลองคิดในทางบวกบ้าง....ล่ะคะ... ช่วงนี้..งานเยอะมากไม่ค่อยมีเวลาค่ะ..แวะมาทักทายกันนะคะ...
8 มิถุนายน 2549 10:03 น. - comment id 582643
กาฝากบางต้นก็สวย มีดอกงามละลานตา แต่กาฝากต้นนั้น ต้องพึงพาอาศัยต้นไม้ใหญ่ หรือจะมองอีกทางว่า ต้นไม้ใหญ่ดูแล้วไม่มีสเน่ห์อะไรเลย หากไร้กาฝาก
8 มิถุนายน 2549 15:01 น. - comment id 582713
กาป๋มว่านะ กาฝาก ก้อมีประโยชน์น้างับพี่สร้อยฯ ก้อที่เราเอาเค้ามาเปรียบเปรยกันอยู่เนี้ยะง่ะ ต้องขอบคุณเค้าด้วยตะหากล่ะ อิอิ จริงไม๊งับ พี่สร้อยฯ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
