ขุนเขายืนตระหง่าน ราวจะต้านกาลเวลา สูงเยี่ยมเทียมนภา มิโรยล้าท้าสายลม หนักแน่นสงบนิ่ง มิไหวติงน่านิยม เฉกชนคนชื่นชม ชั่วชีวิตฝ่าเผชิญ มั่นคงดูปลอดภัย สูง,ยิ่งใหญ่ยากใครเกิน ยืนหยัดน่าสรรเสริญ ดุจเสรีในวิญญาณ อีก"เขา"ก็ขืนสู้ แสวงรู้มายาวนาน โลกาภิวัฒน์ผ่าน ปรับตามการณ์ที่เปลี่ยนไป แกร่งสู้อยู่บนโลก แม้นว่าโชคไม่เป็นใจ ทอดเท้าเพื่อก้าวไกล สำนึกไว้ทำความดี ขอเพื่อนผู้แพ้พ่าย แม้นทุกข์กรายมาย่ำยี ขุนเขาดั่งชีวี ค่าศักดิ์ศรีไม่แพ้กัน .............................. ค่าที่มีไม่แพ้กัน
-ร้อยแปดพันเก้า- 7 มิ.ย. 2549 07:47 น. - ID 89985 
1501
6
0
7 มิถุนายน 2549 11:50 น. - comment id 582388
ใจมั่นคงดั่งขุนเขา พายุเร้าไม่หวั่นไหว ยืนหยัดแม้นมีภัย แลอ่อนไหวตามสายลม แข็งแรงคงมั่นแต่ไม่แข็งกระด้าง อ่อนไหวแต่ไม่อ่อนแอ แวะทักทาย.... สบายดีเนาะ.. ฝนหายตกแระ
7 มิถุนายน 2549 12:15 น. - comment id 582397
เขา...สูงตระหง่านหาญกล้าท้าลมฝน เขา...คือคนที่อ่อนหวานแต่แฝงไว้ด้วยความแกร่ง...เฮ้อ..ไม่ได้เข้ากันเลยเขียนไปเขียนมาวกไปทางโน้นนนนนนนอีกแล้ว.... ...สบายดีนะน้องชาย...ในเวียงครึ้มฟ้าครึ้มฝนอีกแล้วหละ...
7 มิถุนายน 2549 12:16 น. - comment id 582398
ศักดิ์ศรีเยอะจังนะครับ น้าบินฯ ขอหน่อยสิครับ อัสสุ ไม่มีเลย อยากเอาไว้ประดับตัวเองบ้างเหมือนกัน ออิอิอิอิอ
7 มิถุนายน 2549 12:34 น. - comment id 582405
อืมม .. คิดอย่างคนภูเขาคิด
7 มิถุนายน 2549 12:40 น. - comment id 582406
สวัสดีครับ..คุณไรไก่/พี่ชาย/คุณอัสสุ วันนี้ผมเอากลอนมาฝากละกันครับ ..ขุนเขา.. ทิวซ้อนทบทอดสลับรับแผ่นฟ้า สงบสง่าเด่นตระหง่านต้านลมไหว ป่าเขียวครึ้มคลุมเขาลำเนาไพร ดูยิ่งใหญ่น่านิยมสมทระนง ยินหินผากระซิบซ่านสะท้านสั่น อกไหวหวั่นฉงนใจชวนไหลหลง เสียงปริศนาพาใจใฝ่พะวง ปล่อยใจปลงลมพริ้วแผ่วแว่วอัศจรรย์ ลมเสียดสนสับสนปนสรรพเสียง สร้อยสำเนียงเคียงเคล้าเศร้าโศกศัลย์ สายลมท้อคลอซึ้งพึงรำพัน ใครคนนั้นอยู่ที่ไหนในตอนนี้ เพราะหัวใจเหนื่อยล้าและว้าเหว่ รอนร่อนเร่แรมทางต่างวิถี ใช้ชีวิตซื่อตรงคงความดี บนโลกที่มิจีรังมิยั่งยืน อยากเป็นเช่นขุนเขาใหญ่ในไพรกว้าง แม้เคว้งคว้างเดียวดายมิวายขืน กลางสายหมอกเย็นเยียบทุกค่ำคืน ยังหยัดฝืนสู้ทนบนเส้นทาง จึงหลีกลี้หนีผู้คนอยู่บนเขา หวังร่มเงาห่มป่าใต้ฟ้ากว้าง ลบรอยช้ำย้ำเตือนจนเลือนลาง ที่อำพรางซ่อนอำไพในพนา ลมหนาวพัดแผ่วเบาเหงาในอก พรั่นสะทกมิหนักแน่นดั่งแผ่นผา มองเดือนดาววาวกระพริบระยิบตา ต้องฟันฝ่ายิ้มอยู่สู้ความจริง ......................................... ......................................... ผมชอบภูเขา ที่มีต้นไม้ล้อมรอบบ้านเมือง เพราะมันให้ความรู้สึกที่ชุ่มชื่นที่ได้เห็นพื้นที่อันอุดมสมบูรณ์ ความรู้สึกมั่นคงปลอดภัย เหมือนมีกำแพงปกป้องเราไว้ ความรู้สึกหนักแน่นเหมือนขุนเขาที่ยืนสงบนิ่งและให้ความรู้สึกที่ท้าทาย อยากปีนป่ายสู่ยอดเขา ภูเขา เหมือนจะบอกเราว่า ชีวิตของเราต้องต่อสู้อยู่ตลอดเวลา ต้องยืนยัดและเผชิญกับความยากลำบาก ขอบคุณทุกท่านครับ ที่แวะเข้ามาทักทายกัน
7 มิถุนายน 2549 12:42 น. - comment id 582407
สวัสดีครับ..คุณอัลมิตรา ถูกต้องแล้วครับ..ผมคนภูเขา..ดีหน่อยไม่ว่า คนหลังเขา อิอิ ขอบคุณครับที่เข้ามาทักทายกัน
7 มิถุนายน 2549 12:57 น. - comment id 582414
ภูเขาสูงนะเดี่ยวนี้ก้อสลายในพริบตาเลย ไม่เคยมีอะไรค้ำฟ้านอกจากความโลภของคน
7 มิถุนายน 2549 13:02 น. - comment id 582415
ครับ..คุณไอซ์..คมมากกกกกกครับ สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ
7 มิถุนายน 2549 14:57 น. - comment id 582431
ถ้าใจคนเราแข็งแก่งอย่างภูเขา หรือหินผ่าได้ก็ดีสิค่ะ ต้านทานแรงลมแรงพายุโหมเข้าใส่ อย่างน้อยก็นานกว่าจะทะลายลงได้ แต่อย่างน้อยถ้าเราอดทนเมื่อมีสิ่งที่เข้ามา กระแทกตัวเราต้านทานไม่ล้มแต่แรกก็เก่ง แล้วน่ะค่ะ
7 มิถุนายน 2549 15:19 น. - comment id 582439
สวัสดีครับ..คุณดอกบัว ขุนเขา เขา เรา ดูไม่ต่างกัน แต่ใจคนอะครับ..กระทบอะไรมันก็มีหวั่นไหวได้บ้างเป็นธรรมดา เว้นแต่มีประสบการณ์ พอเป็นวัคซีนได้บ้าง แต่บางทีนะครับ..เรามักเจอเหตุการณ์ซ้ำๆ ซากๆ อยู่ ต่อให้มีวัคซีนดีดี ก็เหมือนจะเอาไม่ไหวเหมือนกัน เข้ามาคุยกันบ่อยๆ นะครับ ขอบคุณครับ
8 มิถุนายน 2549 05:07 น. - comment id 582602
"เขา\" ผู้อดทนยืนหยัด ดังขุนเขา เคยอ่านประวัติของบุคคลสำคัญๆ เกี่ยวกับการฝ่าฝันอันยาวไกล กว่าจะถึงจุดสูงสุดของชีวิต คล้ายๆ กับบทนี้ที่เขียนเทียบไว้ คุณร้อยแปดพันเก้า ชอบกาพย์ยานี 11 เป็นพิเศษหรือคะ
8 มิถุนายน 2549 07:22 น. - comment id 582611
สวัสดีครับ..คุณเพรง.เพยีย คนอยู่กับป่ากับเขา เขียนอะไร เทียบอะไรก็น่าจะสิ่งแวดล้อมใกล้ๆ ตัวน่ะครับ จะให้เขียนทะเล คลื่น หาดทราย ผมนึกภาพไม่ออก ต้องอ่าน และใช้จินตนาการอย่างมาก เรื่อง ยานี ๑๑ ไม่เชิงว่าชอบเป็นพิเศษหรอกครับ ด้วยเนื้อความเนื้อคำ ยังเขียนไม่เข้ากัน อยากทำทีละอย่างให้มันดีขึ้นก่อนครับ ส่วนที่คุณเพรง.เพยีย ชวนหัดเขียน..ฉันท์..สำหรับผมคงยากเอาการ อ่านให้เห็นภาพได้ ให้เห็นความงามได้ก่อน จึงจะเริ่มได้ และที่สำคัญ คลังคำก็น้อยมาก การใช้ภาษา ก็ต้องเลือกมากพอสมควร ขอตามอ่านก่อนดีกว่าครับ ขอบคุณครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
