ลมผะแผ่วโบยพัดสะบัดผ่าน สู่สายธารเกิดคลื่นระรื่นพลิ้ว วาววับกับแสงทองละอองปลิว เกิดเป็นริ้วเรืองรองของสายรุ้ง ยามกริ้วโกรธโบยโบกกรรโชกพัด เกิดวิบัติวาตะภัยที่หมายมุ่ง ถล่มแดนรุ่งเรืองในเมืองกรุง เป็นเศษฟุ้งฝุ่นพัดกระจัดกระจาย คือลมร้ายลมร้อนตอนหน้าแล้ง หัวระแหงแดนเดือดน้ำเหือดหาย สรรพสิ่งในทางลมต่างล้มตาย เมื่อย่างกรายวายวอดตลอดทาง ยามลมหวนชวนให้หัวใจโหย เมื่อลมโชยคราวฟ้าอุษาสาง ทั้งรุ่มร้อนหนาวเย็นมิเว้นวาง ความแตกต่างช่างน่ากลัวหนอหัวใจ
ช่อมะไฟ 8 มิ.ย. 2549 09:28 น. - ID 90023 
834
1
0
8 มิถุนายน 2549 12:03 น. - comment id 582664
ใช่ครับ ความแตกต่างชั่ง น่ากลัว เป็นเหตุให้แตกแยก
8 มิถุนายน 2549 13:42 น. - comment id 582689
บางที ขนาดใช้สติแล้ว ยังอดสงสัยและสับสนในความแตกต่างไม่ได้
10 มิถุนายน 2549 23:33 น. - comment id 583046
เสียงเพลงลมหวนดังก้องในหูขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ได้ยินบ่อย ๆ ตั่งแต่เด็ก รุ่นคุณลุงคุณอาชอบกันีกเชียว ผมก็ว่าเพราะจนถึงเดี๋ยวนี้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
