เป็นกบน้อยใต้กะลามีฝาครอบ เหมือนเกราะกรอบกันภัยใต้โลกกว้าง กลางพนาธานีที่รกร้าง หลบเพื่อห่างคาวขมที่ตรมตรอม ภูมิใจที่มีกะลาเป็นสมบัติ แม้นแน่ชัดไร้ใจใครถนอม โลกอบอุ่นในใจสร้างไว้พร้อม ที่รายล้อมความลึกซึ้งไว้ส่วนตัว ใต้กะลาวาดโลกสวยด้วยความหวัง เปี่ยมพลังอารมณ์ขันฝันได้ทั่ว เรียนรู้โลกลึกได้ไม่หวั่นกลัว รู้ดี-ชั่วตัดโศกบนโลกชัง เป็นกบน้อยโตคารูอยู่โลกแคบ เลือกเลียนแบบครูดีที่สอนสั่ง ชี้แนวทางวางทิศไม่ผิดพลั้ง และปลูกฝังทุกศิษย์ให้คิดเป็น เป็นกบน้อยใต้กะลาแต่ฟ้ากว้าง สื่อแนวทางตัวตนให้คนเห็น ภาคภูมิกับมิตรดี(ช่วย)ชี้ประเด็น ใจนิ่งเย็นเขียนฝันอันเสรี
-ร้อยแปดพันเก้า- 3 ก.ค. 2549 10:25 น. - ID 90828 
2568
8
0
3 กรกฎาคม 2549 14:30 น. - comment id 587770
วันนี้ เพียงคิดแบบกบกบ กบก็คงคิดแบบที่เราคิดอะนะว่า โลกที่อยู่ที่เห็น เป็นโลกกว้างแล้ว สวยแล้ว ดีแล้ว แต่สิ่งที่เหนือกว่านั้นตามที่คนอื่นอาจมองไม่เห็นกบมันก็มีความสุขในโลกส่วนตัวของมัน สร้างโลกส่วนตัวของมัน แต่กลับเติบโตภายใน เติบโตจากความฝัน ตามจินตนาการที่มี งงว่า..ทำไมเขาเปรียบเทียบกับกบ แต่ถ้าเป็นคน ขืนคิดว่า สิ่งที่ตัวทำดีแล้ว พอใจแล้ว สุขใจแล้ว ก็น่าจะพอ กลับถูกมองว่า คิดแบบกบกบ บางที โลกมันวุ่นวายนัก น่ากลัวนัก พอถึงเวลาก็ขออยู่ในโลกส่วนตัวบ้าง ส่วนใครจะคิดว่าเราเป็นกบ ก็ช่างเขา.. .......... สวัสดีครับ....คุณแสงไร้เงา เขียนมาให้อ่านบ้างสิครับ เป็นยังไงน้อ โลกใต้ฟ้าเมืองหมากสีดา............... สวัสดีครับ..คุณแดดเช้า บางที ตอไม้ตาย มันไม่โต ถ้าดูจากภายนอก แต่มันก็แกร่งอยู่ภายในเหมือนกันนะครับ เหมือนเคยเขียนเรื่องคนแก่ กับไม้เก่า ปัจจุบัน กลับกลายเป็นว่า คนแก่ดูไม่มีคุณค่า ทำอะไรเชื่องช้า อย่าโฆษณาใช้บัตรพลาสติกแทนเงินอะ ซื้อ5 บาท ยื่นแบ๊งค์พัน ป้าก็ค่อยๆ จิ้มเครื่อง กดผิด กดถูก จนนายนั้นเปลี่ยนจากซื้อทิชชู่เป็นกางเกงในแทน เหมือนจะขำดี แต่.. อะนะ อะไรๆ มันก็ต้องเปลี่ยนไป มีโลกภายในที่เป็นสุขบ้างก็พอ เรื่องใครจะหัวเราะเยาะความเขลาของเราบ้าง ก็ปล่อยเขาเถอะ ธรรมดาโลก
.................. ฮ่า ฮ่า ฮ่า ใช่แล้วครับ.. คุณชมพูภูคา ผลุบๆ โผล่ๆ คงไม่มีใครเห็นเราหรอก ตลกดี นึกสภาพ เดินไป แบกกะลาไป
............... สวัสดีครับ..คุณอัลมิตรา เราต่างสร้างโลกในแบบของเรา ส่วนใครจะคิดยังไง ก็คงต้องปล่อยให้เขาคิด เพราะเราเห็นคุณค่าในตัวเราเสมอ บางที เราอาจจะถูกค่อนได้เหมือนกันว่า..ก็เป็นซะแบบนี้..ถึงเป็นกบตัวจ้อยในกะลาโตคารู หรือ เป็นกบน้อยโตคารู้อยู่โลกแคบ อิอิ แต่ใครก็อาจหารู้ไม่ว่า..เราเห็นค่าของตัวเราเสมอ เรามีความสุขในสิ่งที่เราทำเสมอ เหล่านี้ต่างหาก..สุขพอเพียง
3 กรกฎาคม 2549 10:34 น. - comment id 588143
สำหรับแสงไร้เงา โลกใหม่ใต้ฟ้าเมืองหมากสีดา อิอิ.......
3 กรกฎาคม 2549 10:50 น. - comment id 588147
กะลาก็เล็กเพียงนี้ที่ยังฝัน ถึงผลักดันงานเขียนเรียนตามเห็น ตามที่คิด ตามที่สร้าง อย่างที่เป็น ครอบประเด็นประสบการณ์เท่าที่มี ฟ้าอาจกว้างสร้างสรรค์เท่าเป็นได้ คนอาจยิ้มเยาะใส่ในทุกที่ แต่ยังคงหัดเรียนรู้สู่สิ่งดี หลอมชีวีเกลากะลาให้น่ามอง กะลางามตามใจปรารถนา แล้วคุณค่ามหาศาลยังกู่ก้อง แม้อยู่ในกรอบแคบใครกักจอง ขอสอดคล้องครุ่นคิดเท่าใจเป็น. เราคิดได้แค่นี้ ... เขียนได้แค่นี้ อาจจะน่าหัวเราะเยาะหรือน่าสมเพช แต่เราก็เขียนงานจากศรัทธาภายใน และเพื่อเสรีเท่าที่ใจปรารถนาจะถ่ายทอด สวัสดีค่ะ ... คุณร้อยแปดพันเก้า ฟ้ากว้างใหญ่นัก ... แต่กรอบความคิดของเราไม่กว้างเท่าฟ้าได้ ยังต้องฝึกหัดอีกเยอะเนาะ มีพื้นที่ให้เราได้หัดมองฟ้านอกกะลาบ้างก็ดี หรืออาจจะขยายกะลาให้กว้างกว่าเดิม ทำกะลาให้สวยงามพอที่จะเอามาสื่อสารกับใครๆ ชอบงานของคุณจัง ... ได้มีอะไรคิดอีกละ
3 กรกฎาคม 2549 11:20 น. - comment id 588159
กะลาสองใบมาประกบกัน...ก็คือโลกของเรา น่ะค่ะ :)
3 กรกฎาคม 2549 11:24 น. - comment id 588161
...ร้ายจริง เข้าไปหลบอยู่ในกะลาซะแล้ว กำลังว่าจะหากบกินซะหน่อย ฮ่าๆ... สวัสดีครับ สบายดี บ่ ครับ
3 กรกฎาคม 2549 12:37 น. - comment id 588189
ปลอดภัยแบบใต้กะลาไง เก๊าะ เวลาเดินไปไหน ก้อแบกกะลาพาไปด้วย ไม่ร้อน ไม่เปียกฝน พอเผลอๆ โผล่หน้าออกมา แอบเหล่โลกข้างนอกบ้าง ดีจะตาย...
3 กรกฎาคม 2549 12:44 น. - comment id 588191
ด้วยชะตาที่ประสบดั่งกบน้อย ความรู้ด้อยคับแคบไร้แบบอย่าง แต่กะลาสรรค์สุขได้ทุกทาง ปราศจากสิ่งอำพรางก่อหมางใจ ตราบเท่าที่ซุกอยู่ในรูลึก ความรู้สึกทั้งหมดยังสดใส หากเผชิญโลกกว้างอาจคว้างไป เพราะแนวทางกำหนดไว้ไร้จุดยืน ความสุขอย่างพอเพียงคงเยี่ยงนี้ ความหม่นหมองมากมีมิต้องฝืน ใช้ชีวิตผกผันผ่านวันคืน ยามรื้อฟื้นก็ภูมิใจในตัวตน กบน้อยในกะลาใต้ฟ้ากว้าง อยู่ระหว่างโลกทรามความสับสน และโลกแคบล้าหลังในวังวน เรานั้นขอผจญบนทางเดิม
3 กรกฎาคม 2549 16:29 น. - comment id 588223
ขอมองต่างมุมบ้างงับ ความจริงเป็นกบในกะลาก้อดีเหมือนกันน้างับ ไม่วุ่นวาย ใช้ชีวิตอย่างพอเพียง ตามแนวพระราชดำริของพ่อหลวง ขอเพียงเป็นคนดีไม่ทำให้ใครเดือดร้อนก้อยังน่าชื่นชม ว่าไม๊งับสังคมภายนอกเดี๋ยวนี้วุ่นวานสับสน ใส่หน้ากากเข้าหากัน มุ่งหวังแต่ประโยชน์ตน แบบนี้อยู่ในกะลาคงดีก่างับ
3 กรกฎาคม 2549 18:02 น. - comment id 588237
หน้าส่วนตัว
สวัสดีค่ะ...
เราคงต้องเป็นทั้งกบในกะลา และก็กบนอกกะลาค่ะ (ในความคิดนะ) เพราะหากไม่ออกมาดูโลกภายนอกบ้างเราก็จะไม่รู้ถึงความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น..... แต่ในขณะเดียวกันเราทุกคนก็ต้องการโลกส่วนตัวของแต่ตัวเองค่ะ........
3 กรกฎาคม 2549 19:02 น. - comment id 588250
สวัสดีค่ะ พี่พันเก้า แหะ แหะ แหะ มะว่ากันนะค่ะในตอนแรกก็ว่าจะอ่านเฉยๆแต่พออ่านไปอ่านมาเลยต้องกับมาร่วมแสดงความคิดเห็นแบบ กบกบ หน่อยนะค่ะ คือว่า บัวว่านะค่ะเป็นกบในกะลาสิดีคะ มะมีใครสนใจคิดว่าอยู่ในกะลาครอบ กบฉลาดหาทางเอาตัวรอดอย่างไม่มีใครๆคิดถึง ในเมื่อกบสามารถที่จะขุดรูลงไปได้ไปสร้างจินตนาการส่วนตัวเองหรือที่เขาเรียกว่ากบจำศีลงัยค่ะเพื่อสร้างสิ่งที่ดีให้ตัวเองอยู่แบบไม่ฟุ้งเฟอร์ไม่ต้องไปแข่งกับใครแล้วไม่มีใครๆจะคิดมาแข่งด้วย พอเพียงกับที่ตัวเองมีอยู่แบบสบายๆมังค่ะ
4 กรกฎาคม 2549 03:41 น. - comment id 588339
....เหมือน...เป็นใหญ่ในที่เล็ก...ดีกว่าเป็นเล็กในที่ใหญ่นะน้องชาย...ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่ใจครับผม.... ...ตรงข้อความฝากถึง...นั่นยังน้อยไปนะมีอะไรเด็ดกว่านี้อีกแยะ..
4 กรกฎาคม 2549 08:49 น. - comment id 588419
สวัสดีครับ..คุณมอมแมม เป็นคนดีโดยไม่ทำให้ใครเดือดร้อน แค่นี้ใจก็เป็นสุขแล้วครับ............ สวัสดีครับ..คุณ whitelilly ครับ.. ถ้าเป็นคนที่ต้องต่อสู้อยู่บนโลกจริง ก็ต้องเป็นทั้งสองอย่าง เป็นได้ทั้งกบในกะลา และกบนอกกะลา สร้างภายในให้แกร่งก่อนเผชิญกับโลกภายนอกได้ ล้มก็ลุกเองได้
4 กรกฎาคม 2549 22:11 น. - comment id 588598
นึกออกแล้ว ว่าทำไมวันนี้อัลมิตราจับกบโครมเบ้อเร่อ เขียนถึงกบนั่นเอง .. อูย .. ตอนแรก ๆ ก็ไม่เจ็บนะ ตอนนี้มันระบมชอบกล ..
5 กรกฎาคม 2549 12:38 น. - comment id 588726
นกเดี่ยวไปฟ้องแล้ว เอ๊ย..รายงานแล้ว ที่กระทู้อะ จับกบได้กี่ตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
