๏ ใช่อยากดังดั่งเธียรเฝ้าเขียนอ่าน ร่ำจดจารกลกลอนอักษรศิลป์ ด้วยเพราะด้อยสร้อยศัพท์ประดับจินต์ แต่มิสิ้นพยายามทำตามครู ใช่หวังเด่นเช่นปราชญ์เก่งกาจกล้า ไร้ปรัชญาทฤษฏีที่เลิศหรู เพียงอยากเรียนเขียนอ่านจดจารดู ถามผู้รู้หากขัดข้องทำนองกานท์ ความรู้เพียงหางอึ่งซึ่งนิดน้อย ยามผิดถ้อยกลอนโคลงน่าสงสาร ขายขี้หน้าครูบาและอาจารย์ ที่เพียรสานสั่งสอนจนอ่อนใจ วอนครูบาอาจารย์อย่าพาลเบื่อ โปรดจุนเจือศิษย์เขลามิเอาไหน วันข้างหน้าเด่นดังยังซีไร้ท์(ชีพไร้) สิ่งเทิดไว้คือคุณครูผู้ชี้ทาง ๚ะ๛
บินเดี่ยวหมื่นลี้ 15 ก.ค. 2549 09:23 น. - ID 91111 
1154
5
0
15 กรกฎาคม 2549 15:22 น. - comment id 503085
ได้ยิ้มครับ
15 กรกฎาคม 2549 13:13 น. - comment id 503249
5 5 5 5 5 .... ครั้งเป็นนักเรียนเป็นหัวโจกโดดวิชาภาษาไทย แล้วตอนนี้โดดอะไรคะ คุณพี่นกเดี่ยว ....... เอมว่านะ .. หากคนที่ได้ชื่อว่าเป็นครูเป็นอาจารย์เรา เรายังเคารพและนับถือท่าน ให้เกียรติท่าน .. ไม่ว่าเราจะเป็นยังไง ... ท่านก็ไม่เบื่อเราหรอกค่ะพี่
15 กรกฎาคม 2549 12:42 น. - comment id 506506
เขียนจากศรัทธาภายในค่ะ แรงศรัทธา เป็นแรงขับที่ดีสำหรับความรู้สึกที่อยากถ่ายทอด และทุกชิ้นที่เขียน ก็เป็นการ \"หัดเขียน\" ทั้งหมดเลย ยังไม่อาจจะเป็นคนเก่งได้ เพราะว่า ถ้าเมื่อไหร่ที่เก่งแล้ว เราก็จะย่ำอยู่กับที่ แล้วไม่เดินไปไหน เพราะกรอบแห่งความเป็นคนเก่งกุมเราอยู่ ขวางทางเราอยู่ ก็คงต้องเรียนรู้กันต่อไปเนาะ ... เจตนา คือ ตัวตน งานที่ออกมา คือ ภาพที่เราสร้างขึ้น แดดเช้า เป็น นักสร้างภาพ ค่ะ สร้างจากเจตนาข้างใน และจะจริงใจต่อเจตนาของตัวเองค่ะ สวัสดีค่ะ คุณบินเดี่ยว : )
15 กรกฎาคม 2549 11:53 น. - comment id 507150
อ่านแล้วได้ยิ้มอะครับ พี่ชาย สำหรับผม การเขียนคือการกลั่นถ้อยเพื่อเพาะพันธุ์ ขัดเกลาสิ่งรกเรื้อในใจในทางสร้างสรรค์ กระเทาะเปลือกออกมาให้เห็นความงดงาม อ่อนโยน และเอื้อความอ่อนโยนต่อสรรพชีวิตรอบข้าง ไม่เคยคาดหวังอะไรมากไปกว่านั้น จะบอกว่าเขียนได้เองคงไม่ใช่ เพราะเป็นศิษย์มีครูเสมอ เพียงแต่ว่าไม่เคยแอบอ้างท่านในทุกกรณี เนื่องจากงานไม่มีเครดิตและการยอมรับจากสถาบันใดๆ นอกจากอยากเขียน เพื่อพักผ่อนเท่านั้น เรื่องเซี้ยวๆ สมัยเรียนมากมายไม่หวาดไม่ไหว เดี๋ยวจะโดนแซวเป็นคนรวยความหลังอีกเนาะ หวังว่าพี่ชายคงสบายดีนะครับ ไว้ว่างๆ จะเข้ามาคุยด้วยครับ
15 กรกฎาคม 2549 15:44 น. - comment id 590144
หน้าส่วนตัว
คุณบินเดี่ยวโดด ภาษาไทย
แต่เขียนภาษาไทยได้ขนาดนี้
ก็ไม่ถือว่าอ่อนหัดหรอกค่ะ...
\"คุณครูคือผู้ที่อยู่ในใจเหล่านักเรียนเสมอค่ะ\"
15 กรกฎาคม 2549 15:47 น. - comment id 590147
อมพระมาพูดก็ไม่เชื่อเน๊อะพระยาครุฑ
แก้วประเสริฐ.
15 กรกฎาคม 2549 16:04 น. - comment id 590155
ป๊าดโซ๊ะ...ขนาดอ่อนซ้อมอ่อนหัดนะเนี้ย... เอาพระจริงมาฮู้ก็บ่เจื่อ...
15 กรกฎาคม 2549 19:28 น. - comment id 590183
... อย่างอาเฮียอ่อนหัด...อย่างผมก็อ่อนเปลี้ยเพลียแรงแล้วละ ฮ่าๆ ...
15 กรกฎาคม 2549 19:30 น. - comment id 590184
อ่านแล้ว ทำให้คิดถึงครูสอนภาษาไทยตอนประถม มีความรู้สึกว่า...ดุมากๆ จนกระทั่ง ตอนสอบเข้ามัธยม นั่นแหล่ะ ถึงได้ซาบซึ้ง ว่าที่สอบเข้าได้ เพราะครูภาษาไทย ที่มีส่วนสำคัญที่สุด
15 กรกฎาคม 2549 21:57 น. - comment id 590205
อิอิ เรื่องโดดเรียนธรรมดา ใคร ๆ ก็ทำ แต่อาจารย์จำได้เนี่ยสิ ไอ้ที่ดี ๆ ท่านก็ยัก กะจำบ่ได้ เรื่องวีรกรรมทำไว้เนี่ยแม่นจัง โดนบ่อยท่าน
16 กรกฎาคม 2549 01:02 น. - comment id 590221
ในรายชื่อศิษย์ที่ครูระอา คงมี อัลมิตราร่วมอยู่แหง๋ แต่ตอนเรียนหนังสือ.. อัลมิตราไม่เคยมีปัญหานะ เป็นนักเรียนที่ ใช้ชีวิตไม่คุ้มค่าเลย หนีเรียนไม่เป็น ขนาดทำการบ้านไม่ทัน ยังต้องเกณฑ์พี่ ๆ มาช่วยกันทำเลย ยิ่งเป็นวิชาการฝีมือ เย็บปักถักร้อยด้วยแล้ว ถักจนไม้นิตติ้งทิ่มจนมือพองเป็นหนอง ก็ต้องทำ ชีวิตนี้ นอกจากกลัวหมอเป็นอันดับหนึ่งแล้ว ก็กลัวครูเป็นอันดับสองนี่ล่ะ
16 กรกฎาคม 2549 02:35 น. - comment id 590227
อ่านหัดเหมือกันทุกเรื่องเลย ..เอิ๊กกกกกกก....
16 กรกฎาคม 2549 11:30 น. - comment id 590287
เพราะอ่อนหัดเกินไปจึงใจเหงา เกิดรอยร้าวคั่นกลางเส้นทางฝัน คนที่รอก็มาร้างพบทางตัน เก็บรอยวันจารไว้ให้ใจจำ เยี่ยมยามแลถามไถ่...สหายท่าน
16 กรกฎาคม 2549 15:56 น. - comment id 590357
สวัสดีค่ะ หัวโจก หรอกเหรอ?เนี่ย!
16 กรกฎาคม 2549 18:39 น. - comment id 590387
อืม ก็เก่งขึ้นแล้วนี่ขอรับท่านอาจาร คงไม่ว่าแล้วล่ะ(รึว่ายัง
)
16 กรกฎาคม 2549 18:53 น. - comment id 590388
ป้าฝึกหัดคัดเขียนเรียนตอนแก่ ไร้พ่อแม\"ครูบา\"มาสั่งสอน\" ไม่รู้จัก\"สำเนียง\"เสียงขั้นตอน มาเขียนกลอน\"ผ่านจอ\"หาข้อมูล ใคร-เขียนได้ไพเราะเป็นเกาะติด นั่งเพิ่งพิศคิดไปใจหมกมุ่น ยกขึ้นเป็นครูไว้\"แม้ไม่คุ้น\" เป็นต้นทุน\"คลังคำ\"ประจำวัน
17 กรกฎาคม 2549 05:43 น. - comment id 590495
ขอคารวะหน่อย
17 กรกฎาคม 2549 07:31 น. - comment id 590504
@...น้องชาย..อิอิ...เรื่องเป็นหัวโจกยังมีอีกแยะ..ไว้จะเล่าให้ฟังอีกนะ @...คุณรุ่ง...สบายดีนะครับ...รักษาสุขภาพนะครับ @...ทะเลใจ..โดดลงจากคานอะ @...คุณก่อพงษ์...ขอบคุณมากครับที่แวะมาครับผม @...คุณลิลลี่ขาว...อ่อนซ้อมด้วยหละจะบอกให้ @...ลุงแก้วฯ..งั้นอมวิหารเลยดีมะ @...คุณไรไก่..แต๊นา..บ่ได้อู้เล้นเด้อ @...ปักษาวายุ..แหมเชื่อหน่อยเหอะ..อ่อนหัดจริงๆครับผม @...คุณเพรง.พเยีย...มานั่งนึกตอนนี้ก็อดขำไม่ได้..ครูนะจำแม่นจริงไม่ว่าลูกศิษย์จะผ่านไปกี่รุ่น @...ครูอ้อย..ขนาดตั้งนานแล้วนะนั่นนะ..ความจำยังเยี่ยมเลยอะ @...อัลฯ..แล้วกลัวตุ๊กแกนี่อันดับสามใช่ไหม...ดูแลตัวเองนะ @...น้องเหมียว...ม่ายเจื่อหร๊อก.. @...สหายมนต์กวี...ยินดีครับที่มาเยี่ยมกันครับ @...แมงกุ๊ดจี่..ช่วงนี้ฟ้าฝนชุมเหมือนกันครับ @...คุณวนกวี..ยังไม่เก่งครับ..อีกนานครับ @...ป้าหมู...ขอบคุณมากครับที่แวะมาครับผม รักษาสุขภาพนะครับ @...คุณฉันทะโส...มิบังอาจครับ...ยังด้อยถ้อยกวีอยู่ครับผม ขอบคุณมากครับที่แวะมาครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
