นั่งเงียบ ๆ เหงา ๆ อยู่ตรงนี้ เพราะไม่มีสิ่งใดให้ค้นหา และไม่พบสิ่งที่เคยเห็นจนชินตา ยังเหว่ว้ากับความรักที่หายไป เพราะไม่รู้ความรักมันจะจบ ทั้งที่คบกันมานานสักเพียงไหน เพราะไม่รู้เลยไม่ทันได้เตรียมใจ รักหายไปจากใจฉันได้ยังไง ความรู้สึกมันเบลอ ๆ บอกไม่ถูก เคยพันผูกกันมานานเลยอ่อนไหว แต่ไม่รู้จะเริ่มหา..รักที่หายจากแห่งใด ก็เพราะใจมันไม่ยอมรับความจริง และถึงแม้จะตามหาจนพบเจอ แต่ตัวเธอคงเปลี่ยนแปลงแล้วทุกสิ่ง ตัวฉันเองคงต้องยอมรับความเป็นจริง ยอมปล่อยทิ้งรักที่หายไม่เอาคืน
ข้าวปล้อง 19 ม.ค. 2545 18:57 น. - ID 9118 
740
2
0
19 มกราคม 2545 21:18 น. - comment id 31211
ฃ่างมันเถอะนะ หายแล้วก็หายไป หาเอาใหม่ดีกว่า เนอะ.....
20 มกราคม 2545 00:17 น. - comment id 31223
อะนะ... บางที่เราก็ต้องปล่อยทิ้งไปเนอะ.... แหะๆ กลอนเพราะดีจ้า...
20 มกราคม 2545 00:27 น. - comment id 31227
ไม่รู้ว่าที่หายไปเป็นความรักจากใจเค้า หรือว่าใจของคนเขียนกันนะ.....
20 มกราคม 2545 13:44 น. - comment id 31287
หาสิ่งที่แปลกใหม่ ไม่มีแต่ยังมีเรานะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
