เหมือนลูกไก่..หลงทางแม่..แต่อ้อนออก เดินมานอก..รวงรัง..ห่างไออุ่น เผชิญโลก..ตามลำพัง..อย่างทารุณ ยังไม่คุ้น..โลกโสมม..สังคมทราม เที่ยวร่อนเร่..พเนจร..นอนเดี่ยวโดด ต้องทนอด..ต้องผจญ..คนเหยียดหยาม ทั้งหิวโซ..แต่ต้อง..พยายาม หาข้าวน้ำ..เพื่อประทัง..ยังชีวิน แต่โชคร้าย..ตามมา..ชะตาเอ๋ย เดินล่วงเลย..ก้าวย่าง..มาต่างถิ่น นึกว่ารอด..ปลอดภัย..ไร้มลทิน แต่กลับสิ้น..อิสระ..ถูกระราน ถูกจับขัง..ในห้อง..ที่มืดมิด แสงสว่าง..สักนิด..ไม่ลอดผ่าน จับมาเล่น..มาขยำ..ยามต้องการ ต้องซมซาน..ซุกมุมห้อง..นองน้ำตา ทั้งหนาวสั่น..ทั้งมืดมิด..จิตหวั่นไหว มองหาใคร..ว่างเปล่า..เศร้านักหนา เคยซุกปีก..ของแม่..แต่ก่อนมา หนาวอุรา..ซุกปีกอุ่น..อย่างคุ้นเคย เดี๋ยวนี้เล่า.ต้องผจญ..ในโลกกว้าง ต้องเหินห่าง..ที่พักพิง..อิงเขนย สิ่งแวดล้อม..แปลกตา..ไม่คุ้นเลย โอ้อกเอ๋ย..ลูกไก่..ใจระทม จะถูกบีบ..ก็ตาย..วายชีวาตย์ หรือพิฆาต..เข่นฆ่า..ให้สาสม จะขยำ..หรือทำร้าย..ให้อกตรม คงสาสม.."เป็นลูกไก่"..ในกำมือ.....
White roses 11 ส.ค. 2549 16:31 น. - ID 91936 
830
3
0
11 สิงหาคม 2549 16:39 น. - comment id 596916
แก้คำผิดนะคะ แต่กลับสิ้น..อิสระ..ถูกร้าวราน แก้เป็น แต่กลับสิ้น..อิสระ..ถูกระราน (ผิดจนได้)
11 สิงหาคม 2549 23:02 น. - comment id 597000
ทุกวันนี้ อยู่ที่ไหนก็ลำบากคัรบ การเกื้อหนุนกัน ไม่เหมือนแต่ก่อน ต้องระวังภัยรอบด้าน
12 สิงหาคม 2549 09:19 น. - comment id 597054
เป็นกลอนที่งดงามเปี่ยมอรรถรสยิ่งครับ
แก้วประเสริฐ.
12 สิงหาคม 2549 12:15 น. - comment id 597086
ชีวิตของกุหลาบก็คล้ายๆลูกไก่ตัวนี้เลยค่ะ...ฮือๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
