เข้าใจตนเข้าใจโลกไม่โศกเศร้า อย่าสร้างเงาสร้างดวงจิตติดหวั่นไหว ปล่อยวางบ่วงสุข.ทุกข์ซ้อนยอกย้อนใจ มีสิ่งใดติดตามเจ้าเข้าบั้นปลาย เป็นมนุษย์ปุถุชนบนโลกนี้ พบแสงสีมายามากหลากความหมาย ความเที่ยงแท้แห่งตัวตนมิพ้นตาย คงเดียวดายประโยชน์ทับกลับผืนดิน สำหรับเราในความตาย ขอเลือก การฝัง มิใช่ การเผา
ก้าวที่...กล้า 6 ก.ย. 2549 15:55 น. - ID 92739 
1235
5
0
6 กันยายน 2549 16:13 น. - comment id 603874
สาธุ ควรเป็นเช่นนั้นแล ปล่อยหมดแล้วล่า ถือแล้วหนักค่ะ อิอิ คิดถึงค่ะ
6 กันยายน 2549 16:16 น. - comment id 603877
อึมม์..ตายไปแล้ว เขาจะเผาจะฝั่ง..ตามแต่ ขออย่าเป็นภาระให้หนักอกของพวกเขาก้ใช้ได้แระ...
6 กันยายน 2549 16:28 น. - comment id 603882
ปลงสังขาร วางทุกอย่าง ถือไว้หนักเปล่า? และทรมาน... มีความหมายจังค่ะ
6 กันยายน 2549 17:42 น. - comment id 603907
มนุษย์นะ... ขนาดตายแล้วยังสร้างมลพิษให้กับโลกอีก จะฝัง หรือจะเผา ก้อคงเหมือนกัน... แต่ที่ไม่เหมือนก้อคงเป็น จะเหลืออะไรให้ ใครจดจำ ...
6 กันยายน 2549 18:22 น. - comment id 603925
อ่านแล้วทำให้ปลงดีจังนะคะคนเราสุดท้ายก็ต้องไปตัวเปล่า เหลือทิ้งไว้เพียงความชั่ว ความดีให้เขาระลึกถึงหรือสาปแช่ง ก็แค่นั้นเอง
6 กันยายน 2549 18:28 น. - comment id 603927
สร้างกุศลชาตินี้แลดีกว่า บุญกิริยาจะติดเป็นนิสสัย อย่าหลอกล่อส่อเสียดเบียดเบียนใคร เกิดชาติใหม่จะได้พ้นคนเบียดเบียน สวัสดีค่ะ พี่ก้าวที่..กล้าเข้าใจตัวเราเองแล้วก้าวไปในทางที่ถูก ของทุกๆอย่างพอเราสิ่นลมไป ก้อเอาไปไม่ได้เลยสักอย่างนะค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะพี่
6 กันยายน 2549 20:30 น. - comment id 604004
หน้าส่วนตัว
ตายแบบฝั่งยังมีประโยชน์ ...ให้กับต้นไม้
น้อยใหญ่ ...เห็นด้วยค่ะ ต่อไปไม่ต้องใช่ปุ่ย
แล้ว มนุษย์จะคืน....ความอุดมสมบูรณ์ให้กับ
แผ่นดิน .... .ภัยธรรมชาติจะน้อยลง .....
ประเทศไทยจะได้ร่มเย็น...
a href=\"http://tinypic.com\" target=\"_blank\">
6 กันยายน 2549 23:40 น. - comment id 604082
เข้าใจตนเข้าใจโลกไร้โศกเศร้า สิ่งมอมเมาก็ไม่เฝ้ารู้เท่านั้น เพื่อให้เจอสุขชีวีทุกวี่วัน เกิดโลกงามดั่งตะวันที่ฉันเจอ
7 กันยายน 2549 06:40 น. - comment id 604132
เที่ยงแท้เท่าเทียม คนเราเกิดมาทำไม อะไรคือคำตอบหนอ แก่งแย่งไม่รู้จักพอ ทุกข์ก่อหล่อรวมรัดรุม เกิดมาหมองหม่นทนทุกข์ ความสุขคล้ายดั่งไฟสุม ความเหงาคอยเข้าเกาะกุม ความกลุ้มกัดกร่อนชอนไช ความสุขแค่เพียงฉาบทา ความล้ายังคงเคลื่อนไหว ความทุกข์รุกโรมโถมใจ ความตาย...เที่ยงแท้...เท่าเทียม สุดท้ายทุกผู้ล้วนมีวาระเดียวกันครับ
7 กันยายน 2549 08:01 น. - comment id 604144
ก่อนตายบางคนฝากอะไรไว้มากมาย อย่าไปจำเลยนะคะสิ่งที่ผ่านมาบางอย่าง คนไงคะ คนจนเข้ากัน บางทีก็เข้า บางงทีก็ไม่เข้า ตามแต่ใจของเราค่ะ
7 กันยายน 2549 15:00 น. - comment id 604210
กระต่ายเลือกเผา...ไม่เอาฝังค่ะ กลัวหายใจไม่ออก...ทรมาน...
8 กันยายน 2549 13:16 น. - comment id 604490
คุณเพียงพลิ้ว
น้องกานต์ ...อ่านหนังสือเล่มหนึ่ง ได้มาสองบทนี้แล 
คุณไรไก่
นั่นซิ!! ก็ไม่อยากเป็นภาระให้ใครน่ะ คุณคณณา
ทางนิพพานขณะยังหายใจอยู่ทอดมารอแล้วนะ 
คุณชมพูภูคา J.
อันนี้ ...ต้องขึ้นอยู่ที่คนจดจำแล้วหละนะ คุณเฌอมาลย์
เมื่อมีสีขาว สีดำ ชัดเจน ...เหตุใดจึงมีสีเทา? 
คุณดอกบัว
ถูกแล้วนะ และการท่องจำอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอ ต้องปฏิบัติควบคู่กันไปด้วย คุณนางฟ้าแสนซน
แม้มีป่าปิดรอบทุกขอบทิศ แต่น้ำจิตไมตรีเรามีให้
ดีใจนะ ที่คุณยังจำได้ คุณผู้หญิงไร้เงา
เมาเหล้าดีกว่าเมาชีวิตนะ
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน คุณมนต์กวี
บางคนเรียกร้องความยุติธรรมจากผู้อื่น
แต่ตนเองไม่มีความยุติธรรมให้กับผู้อื่น ...นี่กระมังคือความไม่เท่าเทียม!! คุณคิม รักนะ
กับบางอย่างที่เข้ากันไม่ได้ ก็ต้องปล่อยให้ตกตะกอนไป
คงดีกว่าการมาคนให้ขุ่นอยู่ คุณกระต่ายใต้เงาจันทร์
การเผาเหมาะกับผู้ที่หายใจด้วยตนเองที่สุดแล้วหละ ^ ขออภัยและขอบคุณทุกความหวังดี ^
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
