อาณาจักรไม่รู้จบ

กรกฎายน

*ภาพ
นอนเขียนบทกวี
ในใจ
ไม่รู้จบ
ภาพเด็กน้อยคนนั้น
ปรากฎ
ลอบดูเมฆก้อนหนึ่งลอยจนลับตา
เด็กน้อย
สาบสูญ
ธารลมไหล
นั่ง
หันหลังให้
สายลม
*ในเงา
เปลี่ยนมุมหลบ
ล้วงมือหยิบ
ของวิเศษในย่าม
รถไฟขบวนนั้นกำลังจะมาถึง
ข้าอาจขึ้นไป
อาจนั่งต่ออยู่กลางม่านหมอก
ดินแดน
ที่ข้ากำลังมุ่งหน้าไป
ไม่มี
ค้างคาว
ลืมตาโพลง
ในถ้ำมืด
ไร้ไฟจุดตะเกียง
นอนเขียนบทกวีไม่รู้จบ
ในเงาดวงจันทร์
*เหนือความคาดหมาย
กระโดดขึ้นม้าเหล็ก
ควบปุเล็งๆ
หนีความลังเล
เดินตั้งแต่หัวขบวน
ยันท้ายขบวน
ไม่พบปาฏิหาริย์
บนฟ้าเมฆครึ้ม
ในใจ
ฝนเพิ่งหยุดลงเม็ด
ยังไม่หมด
ฤดู
เมฆ
หนังสือเล่มนั้น
สหายสนิท
เหนือความคาดหมาย
*อาณาจักรแสง
เรานั่งอยู่
ไม่ไกลกัน
ก็จริง
ประสานสายตา
เขตหวงห้าม
ข้าเป็นบุคคลภายนอก
เดินทาง
เป็นเพื่อน
ดวงดาว
บนใบหน้านั้น
มี
ดาวฤกษ์แฝด
ทะลุทะลวง
เมฆทะมึน
สู่อาณาจักรแสง
*หล่อน
ลมพัด
ยอดหญ้าเอน
เสียงเส้นผมหัวเราะ
เมื่อไหร่
เมฆ
จะจม
สายลม
ลบ
ภาพวาดบนฟ้า
มดน้อยแปลกแยก
ไต่ขึ้นไปบนนยอดไม้
เริ่มต้นเล่นชิงช้า
หล่อน
เปิด
หน้าต่าง
*แหวก
เราโคจรเข้าใกล้กันมากที่สุด
ในรอบหนึ่งชีวิต
เช้าวันนั้น
ปีน
ขึ้นไปนั่งสนทนากัน
บนภูเขา
เมฆ
สลาย
ท้องฟ้าไร้ความรู้สึก
เดิน
แหวก
ลิง
ไม่ปรากฎ
รอยเท้า
บนขั้นบันได
*อาจจะ
บนฟ้าไม่ปรากฎพรมแดน
ข้านั่ง
เขม้นมองลม
ธารน้ำ
ไหลลงมาจากเขา
ถูกลบความทรงจำ
อาจจะเป็นไปได้
ในมุมตรงกันข้าม
ท่านกำลังนั่งมองเมฆ
นัยน์ตาเรา
ไม่เคยสบกัน
เลย
*ทั้ง ๆที่
เหนื่อย
เมื่อย
นึกอยากให้สายลมอุ้ม
นอนแผ่
หลับตาพริ้ม
เปิดเผยความในใจกับลมแล้ง
พร่ำบ่นว่า
ไม่มีใครเลย
ทั้ง ๆที่มีเธอ
นอนสูดกลิ่นหญ้า
ไม่อยากลุก
ฝนลงเม็ดเล็ก ๆ
นอน
อ้า
ปาก
บ๋อ
เธอ
ให้
อยู่ตลอด
*บนราวสะพาน
ลมทะเล
พัดเข้าไปในเมือง
สูญเสียสภาพ
ลม
พัดขึ้นบก
ใบเรือมีรอยขาดเพิ่ม
ไม่มีคันเบ็ด
นั่งอยู่บนราวสะพาน
ตกตัวหนังสือ				
comments powered by Disqus
  • ☆•:*´¨`*:•.☆.....นางฟ้า ...แสนซน.....☆.•:*´¨`*:•.☆

    12 กันยายน 2549 16:04 น. - comment id 605603

    ไม่รู้จะบอกทางกลับอย่างไง 
    
    
          เราเองยังหลงเข้ามา.....เอา มาฝากนะ
    
     กำ ลัง ใจ 
                        %5C
  • ทะเลใจ

    13 กันยายน 2549 16:28 น. - comment id 605823

    ชอบ ชอบ  ..
    
    
    พร่ำบ่นว่า
    ไม่มีใครเลย
    ทั้ง ๆที่มีเธอ
    
    
    เออ เนอะ  .... บางทีมันก็จริงอ่ะ ..
    
    11.gif
  • ผู้หญิงไร้เงา

    13 กันยายน 2549 20:18 น. - comment id 605946

    อาณาจักรไม่รู้จบ
    เหมือนไม่พบสิ่งค้นหา
    แต่แปลกในอุรา
    กลับพบว่าค่ามากมาย
    
    11.gifบางครั้งสิ่งที่มีตัวตน  กลับไม่มีตัวตน  แต่บางครั้ง  สิ่งที่ไม่มีตัวตน  กลับมีตัวตน (ค้นหาเอานะ  ว่าผู้หญิงไร้เงาหมายถึงอะไร อิอิ)11.gif
  • -ร้อยแปดพันเก้า-

    14 กันยายน 2549 12:30 น. - comment id 606093

    สหาย..ยน
    ผมหลงทางอะ..
    อาณาจักร ไม่รู้จบจริงๆ 1.gif
    
    มาทักทายครับ
    สบายดีนะครับ จิบชายามบ่ายด้วยกันครับ 59.gif59.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน