แมวคราว

2 พฤศจิกายน 2549 16:14 น. - comment id 622705

จริงครับ...เวลาที่เราเศร้าโศก..เรามักคิดว่า..เรานี่แหละ..ทุกข์ระทมที่สุดแล้วในโลกนี้..ลืมหันมองไปรอบๆ..ยังมีคนทุกข์โศกมากกว่าเราอีกเป็นร้อยเป็นพัน...แม้ไม่ได้มาจากเรื่องผิดหวังในความรักก็ตาม..อย่าลืมเก็บกำลังใจไว้ให้เขาเหล่านั้นบ้าง..และที่สำคัญ.อย่าลืมให้กำลังใจตัวเองมากๆ..เพื่อเราจะได้มีพลัง..ผ่านคืนวันอันโหดร้ายนั้นได้เร็ววัน...
เป็นกำลังใจให้คนทุกข์.ทุกๆคนครับ...

ทักทายยามเย็นครับ..จะกลับบ้านแล้วยัง..

เพียงพลิ้ว

2 พฤศจิกายน 2549 16:26 น. - comment id 622718

ไว้กานต์ร้องไห้คราวหน้า กานต์จะคิดแบบนี้ค่ะ

กานต์จะได้ร้องไห้สองวินาที

ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ

2 พฤศจิกายน 2549 16:34 น. - comment id 622723

น้ำตาของเธอยังมีค่านักโปรดอย่าฟุ่มเฟือยในการร้องไห้เถิด

พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร

2 พฤศจิกายน 2549 16:34 น. - comment id 622724

เราคนหนึ่งที่ยังตรึงความโศกเศร้า
ความเงียบเหงายังบดบังความสุขหาย
ด้วยความทุกข์แสนโศกเศร้าแทบมลาย
อยากจางหายให้ลอยไปกับสายลม

ใบคาน

2 พฤศจิกายน 2549 16:58 น. - comment id 622745

ร้องไห้ได้ถ้ามันทำให้ทุกอย่างดีขึ้น 

ร้องให้ แต่ไม่ใช่อ่อนแอ น่ะ กุหลาบขาว

แมงกุ๊ดจี่

2 พฤศจิกายน 2549 18:28 น. - comment id 622780

สวัสดีค่ะ  พี่กุหลาบ....

ขอเพียงลมเบาพัดพลิ้ว...ความช้ำปลิวไปไกลลิบ

รักษาสุขภาพนะคะ....

เฌอมาลย์

2 พฤศจิกายน 2549 19:28 น. - comment id 622797

หนึ่งหยาดหยดน้ำตามีค่าล้น
อัสสุชลจากฤทัยใจคนหมอง
กลั่นจากจิตทุกข์ทนท้นตานอง
หยาดรินสองแก้มนวลหวนอาลัย

คนบนเกาะ

2 พฤศจิกายน 2549 19:40 น. - comment id 622801

พี่ก็แสน  หม่นหมอง  ยามน้องเจ้า
ไม่ได้เข้า  มาทายทัก  พี่สักหน
งานมากมาย  ให้สะสาง  อย่างกังวล
ใจเลยหม่น  ไหม้หมอง  นองน้ำตา

จนมืดค่ำ  ย่ำวิถี  ราตรีแล้ว
เข้ามาดู  ไม่พบแผ้ว  เสน่หา
น้องหายไป  ใจก็ฝ่อ  รอเธอมา
แต่ทว่า  ไม่เห็นมี  สักวี่แวว

แม่มดใจร้าย

2 พฤศจิกายน 2549 19:50 น. - comment id 622807

เก็บน้ำตา ยามเศร้า เมื่อเราโศก
ไม่ให้โลก หมองหม่น เพราะคนเหงา
จะเก็บไว้ ในใจ ให้บรรเทา
ยามรักเศร้า เหงาใจ จะไม่มี

อาจทนเศร้า ร้าวใจ เมื่อใครเจ็บ
จะขอเก็บ น้ำตา เอาไว้นี่
เก็บเอาไว้ ร้องไห้ ยามใครมี
ทุกชีวี ยากล้น กว่าตัวเรา

White rose

2 พฤศจิกายน 2549 20:22 น. - comment id 622823

คุณแมว...

ใช่ค่ะ..คนที่ทุกข์กว่าเราแม้ที่ซุกหัวนอนยังไม่มีเลยค่ะ

เราควรคิดถึงพวกเขาบ้างค่ะ..

White rose

2 พฤศจิกายน 2549 20:23 น. - comment id 622825

คุณกานต์..

ดีใจด้วยค่ะ..ที่คุณกานต์คิดแบบนี้.ถือว่าเป็นคนมีน้ำใจมากค่ะ..

White rose

2 พฤศจิกายน 2549 20:27 น. - comment id 622826

ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ ..

ใช่ค่ะ..ถ้าเราร้องไห้ก็ขอให้กับคนที่มีค่ากว่านี้จะดีกว่าค่ะ

White rose

2 พฤศจิกายน 2549 20:35 น. - comment id 622827

พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร...

เธอต้องใช้..สมาธิ..ที่แน่วแน่
ความทุกข์แค่..บททดสอบ..มาตอบย้ำ
ใช้สติ..ตรวจตรา..คราระกำ
ควรจดจำ..หรือไม่..ใจเจ้าเอย..

ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายค่ะ..

White rose

2 พฤศจิกายน 2549 20:39 น. - comment id 622830

คุณ.ใบคาน..

ร้องไห้ได้ค่ะ..ถ้าทำให้จิตใจดีขึ้น..แต่อย่าพร่ำเพรื่อค่ะ

ถ้าหากทำพร่ำเพรื่อก็หมายถึงอ่อนแอค่ะ...

ขอบคุณค่ะ..ที่แวะมาทักทายค่ะ..

คุณแมงกุดจี่..

สวัสดีค่ะ...รักษาสุขภาพเช่นกันค่ะ..อากาศเริ่มเย็นแล้วค่ะ..

White rose

2 พฤศจิกายน 2549 20:45 น. - comment id 622833

น้องเฌอ...

หนึ่งหยาดหยด..น้ำตา..มีค่ายิ่ง
อย่าให้สิ่ง..เลวร้าย..กรายมาใกล้
เช็ดน้ำตา..ไว้เถิดหนา..อย่าเสียใจ
ตั้งสติ..ขึ้นใหม่..เพื่อใจเรา..

White rose

2 พฤศจิกายน 2549 20:54 น. - comment id 622836

พี่เกาะ..

น้องเข้ามา..สองโมงครึ่ง..พี่ไม่อยู่
แล้วดูดู๋..มาว่ากัน..ได้ที่ไหน
พี่มาไม่..ตรงต่อเวลา..จะว่าใคร
น้องเข้ามา..ทักใครใคร..ไม่เห็นมี

ตอนสองทุ่ม..น้องเข้ามา..พี่ก็กลับ
ไปนอนหลับ..อ้อนใคร..ใช่ไหมนี่
จึงไม่รอ..น้องมาทัก..ถ้อยพาที
กลับหลีกลี้..ไปหนุนตัก..นอนพักสบาย..

White rose

2 พฤศจิกายน 2549 21:03 น. - comment id 622838

แม่มด...

เก็บน้ำตา..ไว้เถิด..อย่าให้ไหล
โปรดอย่าให้..มันหลั่งมา..อย่างไร้ค่า
อาจมีบ้าง..ยามท้อแท้..ทรมา
หลั่งออกมา..เมื่อให้ล้าง..สองข้างตา

แต่ว่าเรา..ต้องทน..ยามหม่นไหม้
ทุกข์เพียงใด..จงเข้มแข็ง..นะเพื่อนหนา
คนที่ทุกข์..กว่าเรา..กินน้ำตา
แม้ข้าวปลา..ยังไม่มี..ที่จะกิน..

แม่มดใจร้าย

2 พฤศจิกายน 2549 21:04 น. - comment id 622839

พอฉันมา ก็ทำ มองไม่เห็น
ก็มัวเล่น คุยกัน ไม่สนฉัน
พอฉันไป ต่อว่า ได้ไงกัน
ไปแล้วฉัน ไม่อยู่ เหงาอุรา

White rose

2 พฤศจิกายน 2549 21:18 น. - comment id 622844

ไม่ได้คุย..กับใคร..ที่ไหนดอก
จะขอบอก..ให้เข้าใจ..ได้ไหมหนา
มัวแต่ตอบ..คำถาม..เพื่อนให้มา
ตั้งสิบกว่า..คำถาม..ทำไงดี..

แม่มดใจร้าย

2 พฤศจิกายน 2549 21:28 น. - comment id 622846

ทำแก้ตัว เฉไฉ ไงเพื่อนฉัน
แล้วใครนั่น คนนั้น ฉันมองเห็น
แหมมีคุย เย้าแหย่ อย่าทำเป็น
แก้ตัวเล่น เพื่อนฉัน มันน่าจริง

White rose

2 พฤศจิกายน 2549 21:45 น. - comment id 622852

มีตาทิพย์..หรือไร..ถึงได้เห็น
หรือว่าเป็น..เช่นเดียวกัน..ฉันว้าวุ่น
เขาส่งซิก..มาหาเธอ..หรือแม่คุณ
ห้าเมล์วุ่น..คุยไม่ถูก..ใช่ไหมเธอ

รู้นะคิดอะไรอยู่..โดนหนุ่มเมล์..มาอ่ะดิ..ใช่ป่าว..

สับรางให้ดีนะจ๊ะ..รถไฟจะชนกันในเวปอ่ะ...

แม่มดใจร้าย

2 พฤศจิกายน 2549 21:50 น. - comment id 622855

เมล์ใครหรือ ฉันซื่อ ช่วยบอกหน่อย
เมล์นายร้อย นายพัน หรือใครนั่น
เมล์คนหนุ่ม คนแก่ เอะไงกัน
เมล์ใครนั่น นะกุหลาบ อยากทราบเอย

White rose

2 พฤศจิกายน 2549 21:57 น. - comment id 622859

อย่ามาไก๋..เลยน่ะ..นะเพื่อนเอ๋ย
อย่าคุยเลย..เรื่องนี้..เปลี่ยนเรื่องใหม่
ดูสิเริ่ม..ปวดหัว..อยู่รำไร
ต้องหยิบไท..ลิน่อล..ป้อนตัวเอง

แม่มดใจร้าย

2 พฤศจิกายน 2549 22:00 น. - comment id 622861

ไปป้อนให้ เอามั้ย แม่เพื่อนเอ๋ย
หรือจะเอย บอกใคร ให้ป้อนให้
ถ้าไม่มี ก็บอก ไม่เป็นไร
กินเองได้ ใช้มั้ย แม่เพื่อนยา

White rose

2 พฤศจิกายน 2549 22:09 น. - comment id 622865

อยู่คนเดียว..เดี่ยวโดด..โปรดเถิดเพื่อน
ใช่กลบเกลื่อน..เธอหรอก..จะบอกให้
หากสงสาร..โปรดเถิดหนา..จงเห็นใจ
ป้อนยาให้..ฉันกินที..อย่ารีรอ..

แม่มดใจร้าย

2 พฤศจิกายน 2549 22:15 น. - comment id 622867

เอ้าอ้าปาก เถอะนะ จะป้อนให้
กินเข้าไป อย่าให้ มันเหลือหลอ
เอาน้ำตาม เข้าไป อย่ารีรอ
อ้ออ้ออ้อ แล้วก็รีบ ไปนอนไป

White rose

2 พฤศจิกายน 2549 22:27 น. - comment id 622872

เขาให้กิน..สองเม็ด..ไม่ใช่หรือ
ใยเธอยื้อ..ป้อนให้..หลายเม็ดนั่น
โธ่เพื่อนเรา..โปรดเถิดหนา..อย่าฆ่ากัน
ปล่อยเรานั้น..ไว้ดูเล่น..นะสักคน



ดูตาเห็นไหม..น่าสงสารออก ..ตาปริบๆ..

White rose

2 พฤศจิกายน 2549 22:32 น. - comment id 622874

แม่มดใจร้าย

2 พฤศจิกายน 2549 22:32 น. - comment id 622875

ฉันหยิบให้ เม็ดเดียว เท่านั้นหนา
ไยมาว่า หลายเม็ด ให้น่าขัน
นั่นเห็นมั้ย หยิบผิด แล้วไงกัน
มาเลยนั่น ล้างท้อง เลยเพื่อนยา

White rose

2 พฤศจิกายน 2549 22:45 น. - comment id 622884

ตาหูลาย..ใจสั่น..ดูหวั่นไหว
เพื่อนใจร้าย..สมชื่อ..ดั่งเอ่ยอ้าง
โอยน้ำลาย..ฟูมปาก..ตาเริ่มค้าง
พาไปล้าง..ท้องเลย..เฉยทำไม..

ราชิกา

2 พฤศจิกายน 2549 23:00 น. - comment id 622890

...แวะมาเยี่ยมค่ะ...ทันเวลาได้ล้างท้องคนไข้พอดี...เขียนกลอนได้น่ารักมากค่ะ...

แก้วประเสริฐ

3 พฤศจิกายน 2549 00:12 น. - comment id 622904

     เหม่อมองแสงแห่งตะวันจะพลันสูนย์
สายตาขุ่นอาดูรยามศูนย์สิ้น
ท้องฟ้ากว้างมิกระจ่างเหมือนดั่งจินต์
หวนถวิลถิ่นเคยปองต้องหมองใจ.
         
              แก้วประเสริฐ

แม่มดใจร้าย

3 พฤศจิกายน 2549 07:52 น. - comment id 622923

มาพาคนไข้ไปล้างท้องค่ะ ทำยาหกเลอะเสื้อผ้าเปื้อนไปหมด 

ยายแม่มด

3 พฤศจิกายน 2549 08:21 น. - comment id 622929

น้ำตายายแม่มดมีมากมาย....ร้องให้กับคนจะเป็นจะตายทั้งหลายครั้ง......

วันนี้..ร้องให้ตาตัวเองสวยใส แล้วยิมสู้วันใหม่อย่างทรนง.....

ดอกฝัน

3 พฤศจิกายน 2549 12:17 น. - comment id 622998

ชีวิตมีทั้งเศร้าและสุขคลุกเคล้ากันไปนะคะ

White roses

3 พฤศจิกายน 2549 13:11 น. - comment id 623011

คุณแก้ว...

เห็นเธอเหม่อ..มองตะวัน..ฉันสงสาร
เหมือนว่าปาน..ชีวิต..จะสิ้นสูญ
อย่าเสียใจ..เลยหนา..นะพ่อคุณ
ความทรงจำ..ที่เคยคุ้น..อย่าขุ่นใจ..

White roses

3 พฤศจิกายน 2549 13:13 น. - comment id 623012

คุณราชิกา..ขอบคุณค่ะ..ที่ช่วยพาไปล้างท้องค่ะ..

วันนี้หายแล้วค่ะ..แม่มดใจร้ายจริงๆๆ

White roses

3 พฤศจิกายน 2549 13:18 น. - comment id 623013

แม่มด...

ดีนะพาไปล้างท้องทัน..ดูดิ..เพื่อนหน้ายังหน้าเขียว

อยู่เลย...

ยายแม่มด..

แสดงว่าคุณเป็นคนมีน้ำใจนะคะ..ที่มีความเห็นใจ

คนอื่นขอชมจากใจจริงค่ะ..

คุณดอกฝัน...

ใช่ค่ะชีวิตคนเรามีทั้งสุขและเศร้าอยู่ที่ว่าเรานั้น

เลือกที่จะใช้ชีวิตแบบไหนค่ะ..