ฉันก็แค่คนเหงาอีกคนหนึ่ง มาทำซึ้งถึงคนรักกับลมหนาว ฝากความรักปักใจไปกับดาว เหมือนกับราวนิยายคล้ายคล้ายกัน โลกของฉันวันนี้ช่างว่างเปล่า มีเสียงเพลงบทเหงาเคล้าโศกศัลย์ ช่วยขับกล่อมชีวิตไปวันวัน สร้างความฝันพันหัวใจจนเคยชิน ไม่มีใครคอยซับหยาดน้ำตา ไม่มีใครคอยมาเติมสีศิลป์ ไม่มีใครร้องเพลงให้ได้ยิน ไม่มีใครทั้งสิ้นกับคนถูกลืม
9 ธันวาคม 2549 14:30 น. - comment id 634728
โปรดอย่าเหงาเศร้าดวงจิต มองสักนิดทุกนทียังมีฉัน ถึงตัวห่างแต่หัวใจยังใกล้กัน คิดถึงกันทุกวันและเวลา เข้าค่ายลูกเสือเหมือนกาต่ายเลยแต่กาต่ายร้องมากกว่าลูกเสือ...หุหุ....
9 ธันวาคม 2549 14:38 น. - comment id 634735
ไม่เคยลืมเธอสักนิดอย่าคิดมาก เรื่องหลายหลากผ่านไปให้ผันผ่าน อย่ามัวหลงกับฝันร้ายไม่เข้าการ ยังมีฉันอ้าแขนรับซับน้ำตา..เป็นกำลังใจให้นะคะ...ยิ้มเถดะค่ะ...
9 ธันวาคม 2549 15:19 น. - comment id 634753
...น่าสงสารเนาะ...หัวอกเดียวกันเลย ฮ่าฮ่า
9 ธันวาคม 2549 15:22 น. - comment id 634755
เหงาเถิดเหงาไปให้สุดสุด เหงาไปจนหยุดจนหายเหงา เหงาให้เต็มที่จนบรรเทา สุดท้ายตายตัวเปล่าเหงาไปไย คงไม่ปลอบให้หายเหงาน้างับอา เหงาให้พอของับ มีคำเค้าบอกกันว่า " เหงาได้ก้อหายได้ " งับ อย่างน้อยก้อยังมีป๋มเป็นเพื่อนน้างับ
9 ธันวาคม 2549 15:33 น. - comment id 634760
เป็นคนเหงา หัวใจ เพราะไร้รัก ขาดคนจัก ซับน้ำตา คราโศกศัลย์ ใจมันแปลบ แสบทรวง ดวงชีวัน เหมือนถูกบั่น ทอนไป เพราะใครลืม(เรา)...
9 ธันวาคม 2549 17:54 น. - comment id 634788
ใครหนอลืมที่ไรไก่ได้ลงคอ ไม่เป็นไรค่ะไม่เป็นไร เดี๋ยวน้องเล็กจะมานั่งเม้าส์เป็นเพื่อน คริคริ
9 ธันวาคม 2549 21:56 น. - comment id 634811
ขอบใจจ้าน้องกระต่ายที่ร้องเพลงให้ฟัง เป็นบทเพลงไพเราะมากๆกว่าลูกเสือร้องอ่ามันน่ากลัวกระต่ายร้องไม่น่ากลัวเพราะ ตัวเล้กกว่าเสือขอบคุณคุณกุหลาบขาว กำลังใจนี้จะไม่มีวันลืมเลือน ได้จากเพื่อนคนนี้มีให้ฉัน จะสืบสานสายสัมพันธิ์ สองผูกพันธิ์ฉันและเธอคือเพื่อนกัน
คุณว.มหรรณวา อิอิ..น่าสงสารเหมือนกันเลย งั้นมานั่งเหงาด้วยกันสิ
คุณมอมแมม โห้ๆไม่ปลอบแถมปล่อยให้เหงาจนเกินเหงาเลยหรอ...ขอบคุณมาคุยเป็นเพื่อนคนขี้เหงา
คุณเบรฟฮาร์ท เหงาเพราะถูกลืม หน้าชืนใจขม ใจไร้คนชม สะสมเหงาทรวง
น้องเล้กจ้า หายเหงาเพราะน้องเล้กมานั่งเม้าส์นี้แหล่ะ คริๆๆ
9 ธันวาคม 2549 22:03 น. - comment id 634813
ตอนเข้าค่าย..เรนเคยแอบแกล้งครู..อิอิอิ .. จิงจกตัวน้าน..น..น ..เรนเห็นมันเกาะข้างฝา.. คุณครูตกใจร้องลั่นออกมา.. เรนยิ้มร่า..ก็เล้ยยถูกตี.... ... คุณครูของเรนโกรธเรน.. เรนแค่อยากให้คุณครูยิ้ม..และเล่นกับเรน.. .. เรนคิดถึงพี่รุ้งนะคะ..
9 ธันวาคม 2549 23:20 น. - comment id 634822
มาปลอบใจคนเหงาครับ อาจารย์สบายดีนะครับ
10 ธันวาคม 2549 09:12 น. - comment id 634856
ไม่ลืมค่ะเอมไม่ลืมพี่ไรไก่น๊า ... ก็อยู่ตรงนี้ไงคะทำตาแป๋วแป๋วอยู่ข้างข้าง ...ไงคะ ... คิดถึงนะคะพี่ ...
10 ธันวาคม 2549 13:40 น. - comment id 634902
เธอบ่นเพ้อเหงาใจใครพาเหงา โปรดอย่าเศร้าเลยคนดีพี่ใจหาย อยากให้น้องยิ้มสู้เพื่อไว้ลาย ไม่ต้องหน่ายหรือเหงาเศร้าคนเดียว ยังมีเพื่อนมากมายไว้คลายเหงา พาพวกเราออกไปเว็ปท่องเที่ยว สมานฉันท์กันไว้อย่างกลมเกลียว คุยให้เชี่ยวลืมเหงาลืมเศ้ราไป
10 ธันวาคม 2549 22:08 น. - comment id 635003
คืนเหงาเหงาใครเล่าอยู่เคียงข้าง แสนอ้างว้างร้าวใจใครจะเหมือน ฟ้ามืดมิดสิ้นแสงแห่งดาวเดือน เหมือนย้ำเตือนใจฉันอันมืดมน
11 ธันวาคม 2549 12:40 น. - comment id 635063
ความเหงากับคนเรามักมีควบคู่กันค่ะ เหงาเพราะไม่มีใครดูแล เราก็เลย ต้องดูแลตัวเองค่ะคุณไรไก่...... (เศร้าอ่ะ) ไม่ได้ลืมคุณนะค่ะ......