เพียงพลิ้ว

6 กุมภาพันธ์ 2550 13:45 น. - comment id 653526

ร้อยกวีวจีประสมประสาน
หทัยวิไลเพราะคำผลิบาน
ผสานใจ


ลองหัดแจมค่ะ

.

6 กุมภาพันธ์ 2550 13:47 น. - comment id 653527

เฌอมาลย์

6 กุมภาพันธ์ 2550 16:07 น. - comment id 653643

ภาพสวยค่ะ

MomMamSan

6 กุมภาพันธ์ 2550 16:19 น. - comment id 653661

 ข้าน้อยมิสามารถจริงๆง่ะงับ ชื่นชมของับ

บินเดี่ยวหมื่นลี้

6 กุมภาพันธ์ 2550 16:37 น. - comment id 653679

...ยอดเยี่ยม..น้องชาย...

อัลมิตรา

6 กุมภาพันธ์ 2550 22:25 น. - comment id 653843

๏ มองภาพ มน เพ่ง....สิเชลงนิพนธ์กลอน- 
กาพย์ฉันท์ขณะตอน...อุระร้อนหทัยครวญ 
เข้าใจนยะนี้..............และวิธีสิสื่อมวล- 
เรื่องราวนิติถ้วน........สิคระหวนคะนึงนาน ๚ 


ขอบคุณค่ะ

ร้อยแปดพันเก้า

7 กุมภาพันธ์ 2550 11:27 น. - comment id 654004

ขอบคุณทุกท่านครับ

น้ำนมราชสีห์

10 กุมภาพันธ์ 2550 14:01 น. - comment id 655309

งดงามทีเดียว.....

,

7 กรกฎาคม 2551 07:50 น. - comment id 870178

-ร้อยแปดพันเก้า-

7 กรกฎาคม 2551 07:59 น. - comment id 870181

๑) ฤดู

หมอกฝนเคลื่อนสู่ภูเขา
ชื่นฉ่ำยามเช้า
ยวงขาวราวสำลีอุ้มน้ำ

วรรษาเริงรื่นคืนค่ำ
ฟ้าพ่นฝนพรำ
น้ำค้างเคล้าพุ่มชอุ่มตา

สะอาดเขียวสดใสใบหญ้า
มีชีวิตชีวา
หอมกลิ่นทุ่งนาเรืองรอง

ข้าวกล้าเหลืองสะพรั่งตั้งท้อง
ราวสรวงรวงทอง
ลอยล่องเสียงกลั้วหัวเราะ

ชีวิตมิตรภาพพอเหมาะ
ซับฤทัยไพเราะ
หยอกเย้ายืนยงความทรงจำ

ปั้นเสกเมฆส่ายร่ายรำ
สำคัญสรรคำ
ลึกล้ำเปี่ยมจินต์วิญญาณ

ซาบซึ้งซึมซับศัพท์ผสาน
เสรีสำราญ
เบิกบานกระอายดินกลิ่นฤดู











๒) ฤดี


ความรัก..
สองใจทอถักรักเราอยู่
สองใจ สองเรา เท่านั้นรู้
พร่างพราวพรายพรูผูกสัมพันธ์

รักเธอนะ..ที่รัก
เราตระหนักร่วมทุกข์ร่วมสุขสันต์
สองชีวิต ให้เพื่อให้ ปันเพื่อปัน
ในความรักถักฝันทุกวันคืน

คนใจดี..
ใจดวงนี้มั่นใจไม่เป็นอื่น
เชื่อมั่นทุกก้าวที่เรายืน
ต่างยื่นความรักร่วมถักทอ

ฤดูฝันผ่านฤดีมิมีเปลี่ยน
รักวนเวียนเบ่งบานเพราะสานก่อ
เพาะความหวังล้นเผื่อและเหลือพอ
รักเชื่อมต่อชีวิตนิจนิรันดร์











๓) วิถี เรา 


เธอเสมอนภางค์พะพร่างวสันต์
สกาวดุจเมฆเอนกอนันต์.......สวรรค์เยือน

จิตละเมอคะนึงสิครวญเสมือน
กิเลส ณ อกสะทกสะเทือน....สะท้อนดัง

รัก ฤ หลอมพิลาสประหลาดพลัง
กระเจิดกระเจิงระเริงและหวัง....กระโจนใจ

ฝันทะยานมิขานมิขลาดจะไข
พยศมิหยุดมนุษย์มิไย..........มิเยือกเย็น

บทจะรักก็ร้อนก็ผ่อนมิเป็น
ประกายปละเปลวจะผลาญสิเห็น...พระเพลิงสุม

คล้ายธุลีละอองคละคาวเขรอะคลุม
ละลิ่วลุจิตก็มิด ณ มุม..............มิเคยมี

รักเสมือนมิรู้ฤดูฤดี
มิท้อเพราะรักจะถักวจี.............วิถีปอง

รักเสมอตะวันและจันทร์ตระกอง
จะร้อนจะร้ายฤทัยประคอง.......วิถี เรา