รัฐกำหนดต้องสะสาง

พ่อทูนหัว

World Philosophy Day, 16 November 2006
๒๕ ลงใต้ประชามีไฟการศึกษา
เมืองฉันจัดงบให้มาเพียบ(ประมาณ)
วิทยาการแข่งขันเฉียบ                                        
ราบเรียบร่มรื่น(ชื่นใจ)                                        
     ๒๖ เป็นชุมชนโบราณใหญ่                               
ศูนย์ร่วมใจมิได้มีเผ่าอื่น(พันธุ์)                                
ศาสนาศรัทธาเคร่งครัดทุกวันคืน(คัด)
ยืนหยัดด้วยตนเอง
     ๒๗ มีพื้นที่กว้างใหญ่ทำเกษตร(๑)
ขอบเขตเพาะปลูกตรงเผง
ปลูกพืชไร่ได้ไม่หวั่นเกรง
มิวังเวงรัฐจัดให้ปลูกหมดลดจำนวน(ล้นตลาด)
     ๒๘ หลายโรงงานแหล่งนี้(๒, ๓, ๔)
รับผลผลิตที่ไร่สวน
เกษตรกรไม่เดินขบวน
สมควรทราบราคาล่วงหน้าเป็นปี(ซื้อขายล่วงหน้า)
 
    ๒๙ ประเพณีชาวใต้
บูชาเทพพืชไร่สุขศรี
ฝนฟ้าแสงสุรีย์
มีร่ายรำตามทำนอง
     ๓๐ ชำนาญพื้นฐาน
คือการเพาะปลูกเป็นหนึ่งวิธีใช้พลังงานเป็นสอง
วัวควายต้องใช้ตามครรลอง
ถูกต้องประหยัดพลังงาน(บางเวลา)
     ๓๑ เมื่ออยู่ดีมีใช้
เพียงเสียนิสัยต้องกล่าวขาน
ว่างมาก หยุดนาน
เจือจานการพนัน
     ๓๒ เด็กผู้ใหญ่เป็นไปหมด
รัฐจดให้เล่นอย่างสมานฉันท์(ทะเบียน, พี่น้อง)
เล่นได้เพียงหนึ่งพัน(สตางค์, ผู้ใหญ่)
น้องฉันเล่นได้เพียงยี่สิบห้าสตางค์
    ๓๓ ผู้ใดพนันจนหมด
รัฐกำหนดต้องสะสาง(แจ้งรัฐ)
ที่มาของสตางค์มิอำพราง
อีกอย่างผิดทั้งผู้ให้และผู้ยืมมา(เล่น)
     ๓๔ ทราบพื้นฐานเมืองฉันเล็กน้อย
แล้วค่อยมาดูการศึกษา
ทำอย่างไรพัฒนา
ไม่หันหน้าลงคลอง..........ฯ
พ่อทูนหัว@ข้างสวนสัตว์