คิดถึงแม่ขึ้นมาน้ำตามันก็ไหล

ทรายกะทะเล

นานแล้วไม่แคล้วคิดถึง
ผู้นำซึ่งสิ่งดีดี มีทุกหน
ก่อเกิดให้เราได้เป็นตัวตน
ให้เป็นคน มีความสวยงามใจ
สั่งสอนมาให้เป็นคนอดทนมาก
สอนให้ปากมีไว้ในเรื่องความสดใส
ไม่เก่งมากแต่ก็อยากถึงเส้นชัย
ถึงเป็นเต่าได้ธงชัยเพราะสังวรณ์
ไม่อดอยากปากขโมยเสแสร้งนัก
ใจคึกคักไม่หมองเศร้าเฝ้าแต่สอน
อย่าทำตัวเป็นจ้าวบทละคร
ชีวิตจริง ให้สังวรณ์ ในตัวเอง
ไม่นินทากาเล เทใส่เขา
ไม่หยิบเอาความเลวให้ตรงเผ็ง
ให้มีบ้าง ความสุขุมความยำเกรง
ไม่อวดเก่ง ไม่ระเรงให้มั่วกัน
สอนหญิงได้ให้เป็นคนรักษา
ไม่มายาร้อยเล่ห์ เท่อวดฉัน
สอนให้แบ่งทำบุญทำทานกัน
ไหว้พระนั้นก่อนนอน นั้นอย่าลืม
มีหลายอย่างจนป่านนี้ที่กลางดึก
ฉันระลึกว่าแม่พ่อบ่มบ่อก่อนิสัย
ให้เป็นคนดีของชาติสังคมไทย
ไม่เบียดเบียนใครใครอย่าระราน
คิดถึงแม่..ขึ้นมา น้ำตา มันก็ไหล
ที่ทำให้เราเป็นคนทุกวันหวาน
สอนงานบ้านการศึกษาพาให้งาน
ถามทุกวัน...ว่า...ทุกข์สุขเป็นอย่างไร
พระคุณแม่พ่อนั้นเปรียบขึ้นหิ้ง
อย่าละทิ้งบุพการี มีใจใส่
ขอให้ท่าน เป็นสุข ทั้งกายใจ
สิ่งศักดิ์สิทธิ ปกไว้ ให้ยั่งยืน...........................