ใ น โ ล ก ที่ ว ่า ง เ ป ล ่ า

นางฟ้าซาตาน

----------------------------------------------------------------
ในโลกของความจริงที่อ้างว้าง
ฉันเดินคนเดียวไปตามเส้นทางที่ร้างไร้
หวังสักวันจะมีใครเดินเข้ามาดูแลหัวใจ
ห่วงใย..เป็นกำลังใจ..ทุกคราที่มีน้ำตา
ในโลกของความว่างเปล่า (Cyber Space)
มีเพียงตัวอักษรเป็นเรื่องราว...กับคนแปลกหน้า
มิตรภาพ..ส่งผ่านประโยคร้อยพันที่ผ่านเข้ามา
เต็มไปด้วยภาพลวงตาตรงข้ามจากสิ่งที่เป็น
ฉันคลิกชื่อนั้น
เริ่มต้นผูกพันด้วยประโยคสั้น-สั้นที่มองเห็น
เรื่องราวผูกกันด้วยความรู้สึกด้านชาเยียบเย็น
แล้วไม่นาน..ความอ่อนไหวที่ซ่อนเร้น..ค่อยเผยตัวออกมา
จากหนึ่งวินาที
แปรเปลี่ยนความรู้สึกที่มี..เป็นความห่วงหา
หลายพันวัน..หมื่นเวลา..
เปลี่ยนเธอมาเป็นคนสำคัญกว่าใคร-ใคร
จากคนแปลกหน้าที่ไม่เคยคุ้น
เปลี่ยนเป็นความนุ่มละมุนอ่อนไหว
เปลี่ยนเธอเป็นความจริง..เป็นคนของหัวใจ
โลกว่างเปล่าที่ร้างไร้..-ช่วยให้เรามาเจอกัน-
----------------------------------------------------------------
เหม่อมองบนฟ้าไกล จ้องมองด้วยความสงสัย
ว่าใครกันนะใคร ที่พาให้เธอเดินหลงทางมาเจอกับฉัน
มีคนเป็นล้านคน ช่างไร้เหตุจริงๆ ที่เราเจอกัน
จากเป็นคนที่ไม่เชื่ออะไร สุดท้ายก็ได้แต่ถามตัวเองซ้ำๆ
ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหม ที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น
 
ตกลงให้เรารักกันใช่มั้ย อย่างนั้นขอได้หรือไม่
 
โปรดอย่าทำให้เราพลัดพราก
 
ให้เรารักกัน เนิ่นนานถึงจนวันตาย
 
 ฉันขอได้ไหม
 
 
เมื่อก่อนลมหายใจ ก็คิดว่าเป็นของฉัน
 
แต่พอได้พบเธอ เพิ่งรู้จริงๆ ลมหายใจคือเธอเท่านั้น
------------------------------------------------------------------
นั่งฟังเพลง"พรหมลิขิตของ BIG ASS"
นึกถึงวันที่ได้คุยกันครั้งแรก
ความรู้สึกตอนแรก
และ...ความรู้สึกของวันนี้
------------------------------------------------------------------