ค่ำคืน เดียวดาย ภายใต้แสงจันทร์ ฉันหวาดหวั่น กลัวเหงาเงียบ ให้อ้างว้าง เสียงลมพัด ใบไม้ร่วง มืดเลือนลาง หัวใจร้าง รักหลุดลอย คอยคนเคียง หน้าต่างเหงา เดือนดาวดับ ลาลับจันทร์ สิ้นสุดฝัน แห่งวันวาน สดใสเสียง ฟ้าที่มืด ใจยิ่งมืด มิร้อยเรียง ไร้สำเนียง สิ้นสุดรัก เคยภักดี เธอเงียบหาย เหมือนรักตาย คงหน่ายรัก สิ้นแล้วภักดิ์ ห่วงอาวรณ์ เธอหน่ายหนี รักหนอรัก คิดว่ารัก เธอภักดี สิ้นไมตรี ไม่อาวรณ์ ไร้ห่วงใย จะจำไว้ ในครั้งหนึ่ง ของชีวิต รักน้อยนิด จากใจเธอ เคยขานไข จะไม่ลืม แม้นรักจาก พรากกันไป จะจำไว้ ครั้งหนึ่งนั้น ฉันรักเธอ... แม้นระหว่างเราจะจบไปนานแล้ว แต่ฉันก้ไม่เคยลืมเธอเลย..ยังคงคิดถึงเธออยู่เสมอๆ ภาพเก่าๆระหว่างเราสองคนก็ไม่เคยลบลืมเลือนไปจากความทรงจำของฉันเลย..ไม่ว่าเธอจะอยู่กับใครที่ไหน ณ ตอนนี้ ฉันคนนี้ยังคงมีความสุขกับรักครั้งเก่าที่ยังใหม่เสมอในหัวใจ...เฮ้อ แค่ได้รัก ก็สุขเพียงพอ...
ต้นไม้ของอ่วง 29 เม.ย. 2550 20:17 น. - ID 101710 
795
1
0
30 เมษายน 2550 08:10 น. - comment id 689450
รู้ได้ไง ว่าไม่รู้.. :)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
