คืนนี้มืด ฟ้าหม่น ฉันทนเศร้า อยู่กับเงา อ้างว้าง กลางเมฆฝน หัวใจฉัน แสนเหงา เศร้าเหลือทน เหลียวหาคน ปลอบใจ ก็ไร้แวว เหงาเหลือเกิน จันทร์จ๋า ข้าอยากบอก ฉันช้ำชอก เพราะเขาชัง สิ้นหวังแล้ว เหลือเพียงตัว กับใจหม่น พ้นเขตแนว สิ้นรักแล้ว เกินรั้ง กลับหลังคืน เจ็บเหลือเกิน รักร้าว แสนหนาวเหน็บ โดนคมเล็บ บาดกาย ยังทนฝืน แต่คมรัก บาดใจ ไม่อาจคืน จะแข็งขืน สู้ต่อ ก็ท้อใจ น้ำตาล้น ท่วมใจ มาหลายครั้ง แสนอ้างว้าง ฉันระทม ตรมหมองไหม้ รักหวานซึ้ง กลับขม ตรอมตรมใจ จากนี้ไป ฉันขอเหงา เศร้าคนเดียว. กลอนบทนี้ มอบแด่คนเหงาทุกท่านครับ
ไผ่ดำ 18 พ.ค. 2550 16:19 น. - ID 102493 
950
5
0
18 พฤษภาคม 2550 16:50 น. - comment id 697963
อันตัวเรามีความเหงาคอยเป็นเพื่อน เป็นเสมือนหนึ่งมิตรเคยชิดใกล้ ใครไม่รักช่างเค้าเถิดปล่อยเค้าไป เริ่มต้นใหม่กับหัวใจ...ไม่มีเธอ ทักทายครับผม
18 พฤษภาคม 2550 17:19 น. - comment id 697974
เหงาในบ้างเวลาค่ะ แต่บางเวลาก้ร่าเริง คิคิ แล้วแต่อารมณ์ ขอบคุณนะคะ
18 พฤษภาคม 2550 18:27 น. - comment id 697993
มาลงชื่ออ่านก่อนนะคะ งงๆประโยคนี้ค่ะ "น้ำตาลขม ก็เพราะฉัน ทุ่มเทใจ" มาได้ไงคะน้ำตาลขมน่ะ
18 พฤษภาคม 2550 19:36 น. - comment id 698006
ข้อความ ขอบคุณครับที่แวะมาทักทาย. ...คุณคนไม่มีค่า อย่าน้อยใจสิ ให้กำลังใจตัเองนะ...
กลอนถ้าไม่มีอารมณ์ เศร้า เหงา ว้าเหว่ ความรัก ก็ไม่น่าอ่านนะครับ..แต่อย่าเหงาเลยถ้าเหงามาต่อกลอนกันนะครับ คุณเพียงแพรว
น้องนับเดือน.ขอบคุณครับ..พอดีตอนนั้นมีอะไรต้องทำพอดี เลยรีบลงไว้ก่อนน่ะครับ แล้วค่อยแก้ไขทีหลัง แก้แล้วนะครับ..
18 พฤษภาคม 2550 19:57 น. - comment id 698017
สวัสดีค่ะ...แวะมาทักทายทุกท่านค่ะ
18 พฤษภาคม 2550 23:04 น. - comment id 698062
19 พฤษภาคม 2550 06:07 น. - comment id 698134
ขอบคุณครับพี่แก้ว แล้วก็คุณสลักพิณ ที่แวะมาเยี่ยมน่ะครับ
19 พฤษภาคม 2550 12:23 น. - comment id 698184
หน้าส่วนตัว
คิดถึงเธอ เหลือใจ เธอไกลฉัน
จากวันนั้น ที่แรมร้าง จนห่างหาย
อยากบอกเธอ เหลือเกิน นะยอดชาย
ว่าหัวใจ ใครคนหนึ่ง คิดถึงเธอ
อายเหลือเกิน ความจริง ที่ตรงหน้า
ยามลืมตา อาลัย ไห้..เสมอ
แอบคิดถึง หนาวหัวใจ อยากได้เจอ
แต่ต้องเก้อ เผลอใจ ไปคนเดียว
วันที่เธอ เหนื่อยล้า จากงานหนัก
ฉันอยากฝาก ห่วงใย ไปแลเหลียว
ซับเหงื่อเธอ ที่รัก ภักดิ์..ใจเดียว
เธอคือเสี้ยว ใจของฉัน ที่มั่นคง
เธอจะรู้ บ้างไหม ว่าใจฉัน
มันแหลกราน ร้าวแยก แตกเป็นผง
เพราะรอเธอ คนใจ ไม่มั่นคง
ฉันต้องปลง เก็บใจช้ำ กับน้ำตา.
19 พฤษภาคม 2550 13:13 น. - comment id 698202
กำลังเหงาสุดขีด เพราะเขาทิ้งให้เฝ้าบ้านอยู่คนเดียวอ่ะ
19 พฤษภาคม 2550 20:15 น. - comment id 698321
เหงาสงัด กลัดใจ ให้ถวิล เหมือนฟ้าสิ้น ทินกร ขจรแสง ดำสนิท มิดมืด ยืดยามแลง คอยทิ่มแทง แกล้งเรา ให้เศร้าตรม ได้แต่เพียง เมียงมอง ดูท้องฟ้า อีกน้ำตา ก็มาไหล เปื้อนไหล่ผม นั่งกอดเข่า เจ่าจับ ไปกับลม ช่างโง่งม จริงเรา ไม่เข้าที มีคนบอก ให้ยิ้มไว้ ให้ยิ้มสู้ ถ้าหดหู่ เดียวดาย จะคล้ายผี เขาบอกให้ มองแต่ ในแง่ดี เหงาอย่างนี้ จำไว้น่ะ ประสบการณ์ พอได้ฟัง ดังนั้น มันได้คิด มันสะกิด บอกให้เอา เหงาไปหาร ให้มันลด และหมดลง คงไม่นาน แล้วความหวาน ประมาณไหน ใจก็มีหายเหงากันน่ะครับทุกคน สู้ สู้
20 พฤษภาคม 2550 17:06 น. - comment id 698624
ขอบคุณครับ คุณเฌอมาลย์ คุณเพียงไผ่ ที่แวะมาทักทาย มาต่อกลอนให้ ..ยินดีครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
