อยากเอ่ยถาม ความจริงใจ ใครคนหนึ่ง คนที่ซึ่ง ฉันรักมาก กว่าสิ่งไหน มาบัดนี้ เขาคนนั้น เปลี่ยนแปลงไป เหตุฉไหน เขาไม่รัก ฉันดั่งเคย ตั้งแต่เกิด ฉันอดทน สู้ฟันฝ่า เพราะเกิดมา ก็ยากจน ไม่ทนเฉย ทำงานเหนื่อย แสนลำบาก ยากจังเลย ก็ไม่เคย เอ่ยให้ทราบ ความในใจ เงินได้มา มากเท่าไร ให้เท่านั้น เพื่อใครกัน ขอได้โปรด วานเฉลย ตั้งแต่เล็ก มาจนโต ก็ไม่เคย จะละเลย ตัวเธอนั้น ไม่ผันไป แต่เหตุใด ใจเธอจึง ไม่เหมือนเก่า เพียงคิดเอา แต่เงินฉัน ฤาฉไน เงินทุกบาท ทุกทุกเดือน ที่ส่งไป เธอก็ได้ ไม่เคยพอ ก็ขอมา ลูกกี่คน เขาก็ทน ทำเพื่อแม่ เพื่อให้แก สุขสบาย ไร้ปัญหา เหตุใดเล่า จึงคิดเอา ภาระมา สร้างปัญหา ให้พี่น้อง ต้องรับมัน ลูกคนหนึ่ง ซึ่งไม่ดี นั้นมีอยู่ แม่ก็รู้ ใยจึงรัก ไม่เหหัน เขาจะพูด ขออะไร แม่ให้พลัน แต่กับฉัน หรือกับใคร ไม่ได้เลย เงินที่มี ส่งให้แต่ แม่เท่านั้น เหตุใดกัน จึงไปให้ เขาเฉยเฉย เขาไม่ดี กิน-เล่นไพ่ เหมือนอย่างเคย ไม่ละเลย เรื่องเจ้าชู้ อยู่ประจำ ลูกที่มี ก็ส่งให้ เป็นภาระ แล้วแม่จะ เลี้ยงอย่างไร ไม่ชอกช้ำ เขานั้นเลว เลวแล้วยัง จะใจดำ ดีแต่ทำ ความเดือดร้อน ไม่สร้างซา ไปกู้หนี้ ยืมคนเขา เพื่อเข้าบ่อน พอเดือดร้อน ก็พี่น้อง ต้องมาหา ชดใช้หนี้ ที่เขาก่อ ต่อชีวา อนิจจา ไม่สำนึก ยังนึกทะนง ว่าตัวกู นั้นเป็นพี่ มีเพียงหนึ่ง คนที่ซึ่ง แม่รักมาก อย่างไหลหลง ญาติพี่น้อง ต้องคอยเชื่อ เพื่ออยู่ยง เฝ้าลุ่มหลง สิ่งมัวเมา น่าเศร้าใจ ทั้งอายุ ก้าวย่างไป สี่สิบกว่า อนิจจา ไม่เคยคิด ฤาฉไน เลี้ยงไม่โต ทำความเลว ความบรรลัย คอยทำให้ ต้องเดือดร้อน ไม่ผ่อนเลย มีพี่น้อง ต้องคอยตาม ล้างตามเช็ด ก็ไม่เข็ด ไม่เคยว่าง ไม่วางเฉย แก่มากแล้ว ยังไม่คิด ทำดีเลย โอ้ใจเอย ใจของพี่ มีไม๊ใจ พอพี่น้อง ไม่ช่วยเหลือ เพราะเผื่อว่า ตัวพี่ยา จะคิดออก เสียบ้างไหม พอไม่ช่วย แม่ก็ด่า ว่ากันไป แสนเสียใจ ทำความดี มีไม่พอ ช่วยเขามา ตั้งแต่เกิด ยังเกิดโทษ แม่ก็โกรธ ก็ยังด่า ชะตาหนอ ให้เท่าไหร่ ให้หมดไป ไม่เคยพอ สวรรค์หนอ กลั่นแกล้งใจ ให้ช้ำจัง เหมือนโดนแกล้ง โดนอย่างแรง เหมือนแกล้งฆ่า เมื่อถึงครา คงต้องไป ใจหมดหวัง ชีวิตนี้ ให้หมดแล้ว ไม่แคล้วพัง คงหมดหวัง ให้กลับตัว และกลับใจ พูดไม่ออก บอกไม่ได้ ใครไม่รู้ ที่เป็นอยู่ นั้นโศกเศร้า สักเพียงไหน เพราะความรัก จึงทุ่มเท ทำลงไป เหตุฉไน ยังจึงแพ้ แด่.คนเลว.... ********************************* จากนี้ไป มีเราหรือไม่ คงไม่สำคัญ ขอมีเพียงเขาคนนั้น แม่ก็คงอยู่ได้ อยู่ได้ด้วยความรัก ความรักที่มีต่อลูกคนดีของแม่... ......ลูกคนอื่นๆไม่สำคัญอีกแล้วใช่ไหมแม่....เพราะแม่ไม่เคยสนใจใคร นอกจากคนดีของแม่เลย.... ......แม่รู้มั๊ย...ว่าหนูน้อยใจหนูทำอะไรไปก็ไม่เคยมีความดีเลย..ในสายตาของแม่ แม่มองเห็นแต่คนดีของแม่....หนูไม่รู้ว่าหนูจะอยู่ทำไมอีกแล้ว..... .......หนูขอให้แม่โชคดีและมีความสุข...ดูแลตัวเองดีๆนะแม่..เพราะคนดีของแม่..เขาคงสร้างปัญหาให้แม่อีกแน่ๆ....หนูคงอดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว....พอกันที...ถ้าจะรอให้เขากลับตัวกลับใจ..หนูก็คงตายไปก่อนแล้ว...ถ้าแม่เห็นดีเห็นงามกับเขา...แม่ก็อยู่กับเขาไปเถอะ....อาจจะดีกว่าอยู่กับหนูก็ได้... ....หนูขอโทษ ที่หนูอกตัญญู..หนูเสียใจ.. .....แม่จ๋า....หนูจะไปหาพ่อก่อนนะ...แล้วหนูจะบอกพ่อเอง...ว่า.... หนูขอโทษ...
น้ำผึ้งเดือนห้า 9 มิ.ย. 2550 14:54 น. - ID 103439 
1074
3
0
9 มิถุนายน 2550 15:21 น. - comment id 707843
คุณอย่าเศร้า อย่าน้อยใจไปเลยนะคะ ...ที่แม่แสดงความสนใจใส่ใจพี่ชายคนโตเป็นพิเศษ อาจจะเป็นเพราะว่าเขาเลวและก็ไม่ดีอย่างที่คุณว่า หรืออาจเป็นเพราะเขาเป็นคนไม่เอาไหน แม่ก็เลย เป็นห่วงเขามากเป็นพิเศษก็เท่านั้นเอง...ไม่มีแม่คนไหน ที่ไม่รักลูกนะคะ..ดังนั้นอย่าเข้าใจแม่คุณผิดเลยนะคะ และตอนนี้แม่คุณก็อาจจะภูมิใจในตัวคุณอยู่เงียบๆก็ได้ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ทำดีต่อไปนะคะ..สู้ๆ นะคะ
9 มิถุนายน 2550 15:23 น. - comment id 707847
เศร้าจัง หนูน้ำผึ้ง
9 มิถุนายน 2550 16:30 น. - comment id 707873
แวะมาทัก คุณน้ำผึ้ง อย่าเศร้านัก(นะคะ) จงตระหนัก นักหนา นั่นคือแม่ แม้บางครั้ง มักจะ ดูไม่แฟร์ จงดูแล ผู้ที่ให้ กำเนิดเรา...นะคะ แล้ว..ต้องมีสักวัน คุณความดี ก้อจะตอบแทนอย่างสาสม ขอใช้คำของคนใกล้ตัวนะคะ ยิ้มสู้ ถึงแม้จะมีน้ำตา เป็นกำลังใจให้...
9 มิถุนายน 2550 22:53 น. - comment id 707919
9 มิถุนายน 2550 22:59 น. - comment id 707921
เศร้าง่ะ.......
10 มิถุนายน 2550 10:24 น. - comment id 708024
แม่ทุกคนรักลูกทุกคนเท่ากันเพียงแต่จะห่วงใครมากกว่ากันเท่านั้นเอง
10 มิถุนายน 2550 11:46 น. - comment id 708053
อย่าคิดมากครับ ทุกอย่างมีที่มา หากคิดปลงว่ามันเป็นกรรมที่ต้องชดใช้ จะสบายใจขึ้น อย่าบิดเบือนการใช้หนี้กรรม ยิ่งกับแม่ ยิ่งไม่ควร ยกตัวอย่างง่ายๆเวลาคุณน้อยใจหรือโกรธแล้วต่อว่าแม่แรงๆ เวลาผ่านไปไม่นาน คุณนั่นแหละจะเป็นฝ่ายทรมานใจ ..ผมเคยตกอยู่ในสภาพเช่นเดียวกัน แม้ทุกวันก็ยังเป็นอยู่ เคยคิดที่จะฆ่าน้องชายให้ตายจะได้หยุดสร้างปัญหา แต่ทำไม่ได้..ทำใจ..คือสิ่งที่คุณจำเป็นต้องทำ..ขอให้หายทุกข์ไวๆนะครับ
11 มิถุนายน 2550 11:40 น. - comment id 708516
เคยทำใจ ให้ไม่รู้ และไม่เห็น แต่ก็เป็น เหมือนใจดำ ดังคำว่า ตกเป็นทาส ของใครใคร แต่เกิดมา อนิจจา ใครจะเป็น ดังเช่นเรา ยอมก้มหน้า รับกรรม แต่ปางก่อน ที่มันย้อน กลับมาทำ รับกรรมเศร้า แม้ใจคิด จะปลงบ้าง ก็บางเบา มีเพียงเงา แห่งความตาย หมายครอบงำ.... ขอบคุณทุกกำลังใจ. จะพยายามทนและทำให้ได้ ให้ถึงที่สุด...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
