เมื่อวันนั้นมาถึง

หยาดเพชร...มณีพลอย

และแล้ว เวลานั้น ก็มาถึง
เธอผู้ซึ่ง เป็นที่หนึ่ง ในใจฉัน
ต้องจากไป ไกลห่าง ร้างลากัน
ฉันเข้าใจ ที่เธอ เลือกเดินทาง
ยิ้มให้เธอ ด้วยใจ ไมตรีจิต
ฝืนยิ้มให้ คนที่ คิดเมินหมาง
ทั้งที่ใจ สลาย ไปตามทาง
ยืนอ้างว้าง ปล่อยเธอ เดินจากไป
ขอให้เธอ สุขสบาย อย่างใจคิด
ขอให้เธอ มีชีวิต ที่สดใส
กับคนนั้น ที่เธอเลือก เดินเคียงกาย
เจ็บเพียงใด จะรับ ไว้ผู้เดียว
อย่างน้อย ก็เคย มีความสุข
เคยร่วมทุกข์ กันมา ยังจำได้
ดีแค่ไหน ที่เคย ร่วมทางใจ
ฉันเข้าใจ เรานั้น ไม่คู่ควร				
comments powered by Disqus
  • มณีจันทร์

    24 สิงหาคม 2550 15:13 น. - comment id 743574

    มายืนเป็นเพื่อนคะ
    มาส่งใครเหรอคะ...
    มาจองที่หนึ่งบ้านนี้ค่ะ
  • OhMan_NoyNa

    24 สิงหาคม 2550 22:33 น. - comment id 743756

    สักวันท้องฟ้าคงสดใส 
    และความทรงจำดีๆ 
    อาจกลับมา 
    เพื่อเริ่มต้นใหม่
  • Darkness_Hero

    24 สิงหาคม 2550 23:44 น. - comment id 743792

    เมื่อเขาจากไป
    หัวใจคงเย็นชา
    มากมายหยากน้ำตา
    แต่เวลาจะรักษาใจ
    
    หายเศร้าไวๆนะครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน