ที่สุดแล้ว วันลา ก็มาถึง เคยฉุดดึง รั้งไว้ ไม่ได้ผล ถึงคิดได้ว่า ธรรมดา ประสาคน แต่ไม่พ้น โหยหา หวนอาลัย เธอคอยเติม เชิ้อไฟ ให้ไต่ฝัน คอยแบ่งปัน ความเหงา ที่ไม่เอาไหน คอยปลอบโยน ให้ยืน อย่างชื่นใจ เธอจะไป ...ไม่จริง!...เธอไม่ทิ้งกัน แต่อีกใจ อยากให้ เธอไปดี สมศักดิ์ศรี สูงค่า กว่าอยู่กับฉัน จึงทำใจ ยอมรับ ไปกับมัน ให้ภาพเก่า เหล่านั้น มันเลือนลา *********** ที่สุดแล้ว วันลา ก็มาถึง ยิ่งฉุดดึง หัวใจ ยิ่งไกลกว่า ได้! ให้ไป ไม่ฝืน กลืนน้ำตา แต่..ช้า...ช้า ก็ได้...จะตายเอา
ใบคาน 17 ก.ย. 2550 10:54 น. - ID 107199 
813
2
0
17 กันยายน 2550 11:33 น. - comment id 754839
ไม่ตายหรอกน่า เชื่อสิคะ
17 กันยายน 2550 15:38 น. - comment id 754999
17 กันยายน 2550 20:50 น. - comment id 755159
แวะมาเยี่ยมค่ะ หมู่นี้งานเยอะจังเลยไม่ค่อยมีเวลา เลยค่ะ ทั้งขายของ ทั้งดูแลเว็บ ทั้งคอยตอบปัญหา และคำถามที่เว็บชมรม และก็ต้องศึกษาหาข้อมูลต่างๆ มาเพิ่มเติมให้สมองอีก...เฮ้ออออ... หวังว่าคุณคงสบายดีนะคะ..
18 กันยายน 2550 08:01 น. - comment id 755350
แล้วเวลา ขอบคุณก็มาถึง อีกครั้งหนึ่ง ใจนี้ มีแรงเขียน กำลังใจ สั้นสั้น ให้หมั่นเพียร จะไม่เปลี่ยน ตั้งใจ ... เขียนให้เธอ ขอบทุกท่าน ที่ให้แรงใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
