THE SENSORY OF MOUNTAINMAN


  ***ดึกสงัดเงียบสะกดบรรพตพฤกษ์
มองผ่านม่านจนรู้สึกว่าตนเหงา
แต่ก่อนนั้นเคยเคียงเพียงสองเรา
บัดนี้เศร้าแสนสะท้านซ่านอุรา***

  ***นกดุเหว่าเร่าร้องสำราญสุข
เจ้าสนุกทุกข์ข้าตรมเสียหนักหนา
เสียงเจ้าแทรกจนข้าทรุดสุดพรรณนา
ได้โปรดเถิดสกุณาจงลี้ไกล***

  ***ไผ่เสียดกอล้อหยอกระลอกริก
ใบเจ้าสอดพลอดพลิดกระดิกไหว
เสียงเจ้าบาดเบื้องลึกผนึกนัย
แสนทุกข์ท้อถอนใจยากไถ่คืน***

  ***วารีหลั่งไหลหลากเจ้าพรากข้า
พรากรักพลั้งหลั่งน้ำตายากจะฝืน
ฤาเจ้าแสร้งแกล้งให้ข้าทนกล้ำกลืน
เจ้าระรื่นแต่ข้าเล่าแสนเศร้าตรม***

  ***ขอวอนแม่พระธรณีที่บรรพต
จงสะกดให้ข้ากลัดความขื่นขม
แห่งชาตินี้แลชาติหน้าให้ระทม
ให้ข้าจมด้วยรักโศกแสนทวี***

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

กุหลาบน้ำตา 18 ก.ย. 2550 18:03 น. - ID 107258

1007

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/107258 ที่มา: กุหลาบน้ำตา

comments powered by Disqus

ก่องกิก

18 กันยายน 2550 18:15 น. - comment id 755681

อะไรจะเศร้าขนาดนี้ล่ะครับ
กุหลาบ

ปลายตะวัน

18 กันยายน 2550 20:44 น. - comment id 755741

ผลงานไพเราะเหมือนเดิมเลยนะครับ

white rose.

18 กันยายน 2550 21:20 น. - comment id 755757

แวะ มาเยี่ยมจ้าาาาา..น้องเจมส์...

ธรณี..นี่นี้..เป็นพยาน
โปรดสงสาร..น้องข้า..อย่าสาปส่ง
โปรดประทาน..รักยิ่งใหญ่..ใจมั่นคง
ทุกข์โศกจง..สูญสลาย..มลายพลัน..

โอมมมม...เพี๊ยงงงงงงงง.....

ขอให้จงมีรักอันยิ่งใหญ่และสมหวังจ้ะ น้องเจมส์...

Silver Snitch

19 กันยายน 2550 03:26 น. - comment id 755863

โคลอน

19 กันยายน 2550 17:00 น. - comment id 756251

อ่า...พระแม่ธรณีทำงานหนักอยู่ค่ะ...ตามสูบคนไม่ดี

กุหลาบน้ำตารอไปก่อนน๊า

กุหลาบน้ำตา

19 กันยายน 2550 21:51 น. - comment id 756446



สวัสดีครับ พี่น้องแห่งบ้านกลอน

***พี่ก่องกิก***

-----ก็คนมันเศร้า อ่ะครับ แถมเหงาด้วย------

***คุณ ปลายตะวัน***

ขอบคุณนะครับ 

***พี่กุหลาบขาว***

รักใดที่สูงส่งขอจงได้แก่พี่สาวคนนี้เทอญ

***คุณ Silver Snitch***



***คุณ โคลอน***

จ้า...ขอบคุณครับ

*** แด่สมาชิกบ้านกลอน ขอบคุณมากๆนะ

ครับที่แวะมาเยียมเยือน สิ่งใดในโลก

ที่เป็นความสุข จงมอบให้แด่สมาชิกทุกท่าน***