หน้าส่วนตัว
ฉันรู้ว่าเธอเองก็เสียใจ
รู้ว่าเธอไม่อยากจากไกลทิ้งฉันไปแบบนี้
แต่เขาคนนั้นรอเธออยู่นะคนดี
ถึงเวลาที่ต้องจาก...ไม่อยากให้ลำบากใจ
ฉันผิดเองที่เป็นคนเข้ามาทีหลัง
รู้ก็ไม่ยั้งยังปล่อยใจรักพลั้งเผลอ
กอดฉันสักนิดได้ไหมก่อนจากไปไม่ได้พบเจอ
ก่อนที่น้ำตาจะไหลเอ่อกอดฉันไว้นานๆ
ถ้าทำได้...ฉันแค่อยากจะรั้งเธอไว้เพียงครู่
ถ้าเธอรู้...ฉันวอนขอให้เธออยู่ต่อเพื่อฉัน
แม้สุดท้าย...ฉันก็รู้ว่าเธอต้องไปจากกัน
และสุดท้ายก็คือฉัน...ที่ไม่อาจกลั้นรอยน้ำตา
ฉันไม่รู้ว่าฉันควรต้องเลือกทำสิ่งใด
ให้เธออยู่ใกล้เพื่อยื้อความรู้สึกเสียใจอ่อนล้า
หรือควรเลือกมองเธอเดินจากไปจนลับตา
แต่ก็ได้รู้ว่าแม้เธอจะอยู่กับฉันจนจากลา
ความรู้สึกที่อ่อนล้าเหมือนไม่ได้รับการรักษา
ไม่ได้รับการเยียวยาเพียงแต่แค่ทำให้เสียน้ำตา
" ช้าลง"
KhonKhongSaiLom 23 ก.ย. 2550 05:03 น. - ID 107506 
939
3
0
23 กันยายน 2550 08:27 น. - comment id 758116
อีกแล้ว....ขอให้กอด...ขอแบบนี้.... ใครจะยอมจากไปล่ะ....
23 กันยายน 2550 09:23 น. - comment id 758132
เสียน้ำตาเพราะความรัก ดีกว่าเสียน้ำตาเพราะยาเสพติด เอ..เกี่ยวกันไหมนี่.... เมื่อรักแปรเปลี่ยนก็คงต้องยอมรับการเปลี่ยนแปลง..
23 กันยายน 2550 10:12 น. - comment id 758136
เก้บน้ำตาไว้ปลอบใจตัวเอง แวะมาทักมายค่ะ
23 กันยายน 2550 11:22 น. - comment id 758179
ฉันไม่เคยจากไปไหน. . . ได้โปรดอย่าคิดอะไรแบบนั้น คนที่อยากกอดเธอเพื่อถ่ายทอดความผูกพัน ล้วนแล้วแต่เป็น "ฉัน" คนที่รักเธอ ฉันเสียน้ำตามาตลอดเวลา เพียงแต่ไม่อยากให้รู้สึกว่า ต้องปลอบโยนฉันเสมอ. . . . . . . . .คนดีถ้าเลือกได้ ฉันก็เลือกจะพบเธอ แม้ต้องเจ็บต้องร้องไห้เสมอ . . . ก็ยอม ใครจะรอฉันอยู่ที่ตรงไหน. . . . . มันไม่สำคัญเท่าหัวใจที่โหยหา อะไรทำให้เรารักกัน. .พรหมลิขิตหรือเวลา อะไรทำให้เราโหยหา. . .น้ำตาหรือเสียงหัวใจที่โหยหา. . . .เพียงเธอ
23 กันยายน 2550 12:02 น. - comment id 758230
เก็บน้ำตา..ไว้เถิด..อย่าให้ไหล โปรดอย่าให้..มันหลั่งมา..เพราะว่าฉัน ถ้าหัวใจ..ของเรา..อยู่ไกลกัน จะให้มัน..มีค่า..อย่าหวังเลย นี่ไม่ใช่..แบบอย่าง..หรือทางออก เธอไม่บอก..เหตุใด..ไม่เอื้อนเอ่ย ใช่ว่าฉัน..นั้นจะ..คิดละเลย เธอไม่เคย..ทุกข์ร้อน..หรืออ่อนแอ ฉันเคยแอบ..ร้องไห้..ในบางครั้ง เมื่อสิ้นหวัง..เลอเลิศ..ใจเกิดแผล โลกของฉัน..ก็ห่าง..ร้างคนแล เป็นสิ่งแน่..โลกของเรา..เศร้าเหมือนกัน...
23 กันยายน 2550 21:36 น. - comment id 758446
.. เศร้ามากด้วยดิคะ.. เป็นบทกลอนที่ไพเราะมากเลยนะคะ.. มาทีหลัง.. เจ็บจัง.. เรนแวะมาทักทายนะคะ..
23 กันยายน 2550 21:59 น. - comment id 758463
ขอขอบคุณ... คุณ ด้า กอดแล้วไม่ไปจริงหรอ ^^ งั้นกอดนานๆเรยย ขอบคุณครับที่แวะมาทักทายกัน ครู พิม สมเป็นคุณครูจริงๆครับ ^_^ ยาเสพติดเป็นสิ่งไม่ดี ควรห่างไกล สวัสดีครับ คุณครู คริคริ คุณ ไอดิน...กลิ่นฝุ่น เศร้ามากมั้ยครับ เดี๋ยวช่วยปลอบอีกคน ^_^ ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ คุณ ของที่ฉันรัก. . . . . . . .คนดีถ้าเลือกได้ ฉันก็เลือกจะพบเธอ เลือกแล้วเลือกเลยนะครับ ห้ามเปลี่ยนใจนะ คริคริ ^_^ คุณ white rose อย่าเศร้าไปเลยครับ ยิ้ม ๆๆ เข้าไว้ ^_^ ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆนะครับ ขอบคุณที่แวะมาทักทายกัน คุณ rain.. รู้สึกดีที่คุณเรนอ่านแล้วชอบนะครับ หายเศร้าเมื่อไหร่ขอยิ้มสดใสที่เหมือนเดิมนะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันครับ
23 กันยายน 2550 23:02 น. - comment id 758494
น้ำตาท่วมจอ เสียใจอย่างแรงเรยนิ กลอนนี้ โดนใจอย่างแรง งิงิ แวะมาทักทาย เน้อเจ้า
24 กันยายน 2550 02:17 น. - comment id 758522
ขอขอบคุณ... คุณ ebisu อย่าร้องเลยครับ อ่ะ..ให้ยืมผ้าเช็ดหน้า แระอย่าลืมซักมาคืนด้วยน้า.. ^_^ ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ
24 กันยายน 2550 22:40 น. - comment id 758967
แต่งกลอนเพราะๆ ให้พวกเราอ่าน เหมือนเคยเยย ..(เหมือนชีวิตของเราเรยคะ ตอนนี้ ) เจ็บเหลือเกิน ทรมานเหลือเกิน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
