ฝากใจในบ้านกลอน ขอพักพิง อิงแอบ แนบไออุ่น โปรดการุณ คนหมอง เคยร้องไห้ ด้วยเจอรัก หนักกมล คนหลายใจ มาลวงให้ ลุ่มหลง พะวงคำ ด้วยอ่อนเยาว์ เขลานัก รักเขาหมด จึงรันทด หมดสิ้น ถวิลร่ำ มีบ้างไหม ใครเอื้อ เกื้อหนุนนำ หอบความช้ำ พักฤดี ที่บ้านกลอน
26 กันยายน 2550 10:26 น. - comment id 760080
ไปอ่านกลอนพิมคะพิมเหมือน คุณแระคะ...ครั้งแรกเลยคะตอนนี้
ยิ้มได้เพราะที่นี่แระคะพิมเหมือนคุณเดะเลยคะ..สู้ๆๆจ้า

26 กันยายน 2550 11:01 น. - comment id 760107
เดี๋ยวจะดูแลให้นะคะ...อย่าลืมกลับมาเอาด้วยน๊า

26 กันยายน 2550 11:58 น. - comment id 760165
แวะมาอ่านแล้วนะครับ...............ชึ้ง ...ห้ามยิ้มแก้มปรินะเอ๊ะ...แต่กลอนนี้ว่าใคร

26 กันยายน 2550 12:18 น. - comment id 760181
คุณพิมญดาคะ...
ดีใจมากมากค่ะ
ที่คุณพิมคอยดูแล
ห่วงใย ใส่ใจ และเอื้ออาทร
ทำให้มีพลังเพิ่มขึ้นมาอีกโข
เมื่อเช้าไปอ่านกลอนคุณแล้ว
เก่งจังเลยค่ะ ลูกเล่น เทคนิคแพรวพราว
คงได้รับความอนุเคราะห์จากท่านบ้าง
ในวันหน้านะคะ
ไว้มีเวลาจะไปศึกษา เรียนรู้
แล้วนำมาปรับปรุงให้ดียิ่งๆขึ้นค่ะ
ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ
ช่อแก้ว

26 กันยายน 2550 12:21 น. - comment id 760185
สวัสดีค่ะพี่ก่องกิก...
ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ
สงสัยคืนนี้หัวฟูอีกแน่ๆ
แต่งกลอนกับอาจารย์แม่
ไม่ได้หลับไม่ได้นอน
เดี่ยวจะเข้าไปเยี่ยมชมผลงานพี่บ้างนะคะ
ช่อแก้ว

26 กันยายน 2550 12:23 น. - comment id 760186
โถโถโถ ช่างน่าสงสาร ร้าวราน มาใช่ใหม มาซิ ตรงนี้มีที่ว่าง ให้วางใจ ให้ช่อแก้วหายหวั่นไหว แล้วค่อยเดิน

26 กันยายน 2550 12:28 น. - comment id 760191
สวัสดีค่ะ...
คุณโคลอน
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
ขอบพระคุณนะคะ
สำหรับกำลังใจ
น้ำใจงดงามจังค่ะ
เข้ามาแบบโนเนม
และอยู่ในช่วงที่ชีวิต....
ไม่นึกว่าจะได้รับน้ำจิต น้ำใจ
ไมตรีที่ทำให้รู้สึกดีมากๆ
จะเข้าไปเยี่ยม ชื่นชมผลงาน
และนำมาพัฒนาปรับปรุงงานตน
ให้ดียิ่งๆขึ้นค่ะ คงได้รับการอนุเคราะห์จากท่านนะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
ช่อแก้ว

26 กันยายน 2550 12:54 น. - comment id 760217
บ้านหลังนี้..ยังมีที่..ให้พิงพัก อาการหนัก..แค่ไหน..ไม่เคยสน รู้แค่ว่า..คนเจ็บมา..ก็หลายคน แต่ก็สามารถ..ผ่านพ้น..เพราะมีกำลังใจ (จากทุก ๆ คนค่ะ)ทานข้าวเที่ยงยังคะ

26 กันยายน 2550 13:07 น. - comment id 760226
ปลื้มอีกแล้วค่ะ ยินดีปรีดาปราโมทย์มากๆ ทานแล้วค่ะ...เย็นตาโฟค่ะ เช้า + กลางวันค่ะ ตอนเช้าก็รีบมาทำงาน เลยอด...เที่ยงก็ทานพอประทัง หนักในตอนเย็นค่ะมีเวลาเยอะ ขอบคุณนะคะ...มากมากด้วย

26 กันยายน 2550 13:20 น. - comment id 760232
คุณใบคานคะ... ขอบคุณมากนะคะ ให้กำลังใจแล้วยังไม่พอ ยังจะให้ที่พักพิงใจอีก ใจดีจังเลยค่ะ เอาเป็นว่าเราจะดูแลกันและกันนะคะ

26 กันยายน 2550 15:22 น. - comment id 760326
มาร่วมต้อนรับน้องใหม่ด้วยคนครับ ยินดีที่ได้รุ้จักครับ

26 กันยายน 2550 16:22 น. - comment id 760362
มาร่วมสนับสนุนความคิดเห็นอีกคนคะ
มาบ้านกลอนแล้วอุ่นใจที่สุดค่ะ

26 กันยายน 2550 16:47 น. - comment id 760387
จงพักผ่อนให้สบายคลายอ่อนล้า ยามนิทราอย่ากังวลให้หม่นหมอง เรื่องร้ายร้ายจงหายลับกับครรลอง ความหม่นหมองปล่อยล่มลับกับสายกาล ....

26 กันยายน 2550 17:21 น. - comment id 760419
แวะมาเยี่ยมเยือนคนที่มี " แก้ว " เหมือนกัน ครับ
แก้วประเสริฐ.

27 กันยายน 2550 07:16 น. - comment id 760676
บ้านกลอนไทยละไมอุ่นกรุ่นด้วยรัก เชิญมาพักผ่อนใจยามไข้หนาว มีสุขทุกข์อย่างไรในเรื่องราว เชิญเพื่อนสาวเข้าพัก...จักอุ่นใจ.. มาร่วมต้อนรับ...เพื่อนใหม่ด้วยคนค่ะ เพื่อนทุกคนที่นี่..น่ารักทุกคนค่ะ

27 กันยายน 2550 09:23 น. - comment id 760765
ตอบคุณใบคาน
แสงรำไร ใครคนหนึ่ง ซึ้งใจนัก
เอ่ยปากทัก กวักมือ สื่อความหวัง
ส่งให้ใจ ริบหรี่ มีพลัง
ไม่เซซัง ซมซาน เช่นวานซืน
อยู่ไหนท่าน ใบคาน โปรดขานรับ
จะหันกลับ ซบใจ ไม่สะอื้น
ความระทม เจ็บช้ำ จะกล้ำกลืน
ไม่ขมขื่น ต่อไป หากใกล้คุณ

1 ตุลาคม 2550 10:42 น. - comment id 762479
เรียนคุณแมวคราว
ท่านแมวคราวนอนหง่าวอยู่ตรงไหน
รู้บ้างไหมใครคนหนึ่งคิดถึงอยู่
โปรดเปิดใจไขลานการรับรู้
แล้วบินสู่โลกสดใสไปด้วยกัน
กวักมือเรียกเพรียกหาจนล้าแล้ว
จากช่อแก้วสาวแสนดีมีความฝัน
อยากรู้จักเธอเจอสักวัน
อย่าเพิ่งหันหน้าหนีสตรีงาม
รู้หรอกน่าว่าคงจะสงสัย
เอ๊ะ! หญิงไทยใจกล้าเข้ามาถาม
จะแสนดีแม่นมั่นหรือแสนทราม
โปรดติดตามต่อไปไตร่ตรองดู
โลกเปิดกว้างก้าวไกลไปแล้วนี่
แต่ศักดิ์ศรีของหญิงไทยไม่ลบหลู่
ถึงอย่างไรใจมั่นฉันเป็นครู
โปรดรับรู้แค่ลมปากหากคิดไกล

1 ตุลาคม 2550 10:45 น. - comment id 762484
ทักทายคุณแมวคราว คุณแมวคราวข่าวไปถึงไหนคะ เสียงจ๋าจ้ะหวานไปใช่ไหมนี่ เห็นมองโลกหนักนักพักเสียที บทกวีชโลมใจได้นะคุณ

1 ตุลาคม 2550 11:10 น. - comment id 762497
ตอบคุณผู้หญิงมือสอง กราบขอบพระคุณค่ะ ยินดีที่รู้จักนะคะ

1 ตุลาคม 2550 11:19 น. - comment id 762505
ส่งหัวใจไปถึงหมื่นลี้
ท่านบินเดี่ยวหมื่นลี้หนีไปไหน
ขอส่งใจตามราวีไม่หนีหาย
บินเดี่ยวไปหมื่นลี้หนีเดียวดาย
ไม่สมชายที่สตรีมีใจปอง
ถ้าเก่งจริงใยทิ้งหญิงที่ชื่อแก้ว
บินเดี่ยวแล้วทิ้งให้ใจเขาหมอง
ไหนหว่านคำพร้อมรับประคับประคอง
กลับไม่มองเมินหมองบินร้างไกล
ต่อให้ไกลเกินหมื่นลี้หนีไปเถิด
ถึงเตลิดหลีกลี้หนีไปไหน
ก็จะตามถามทวงด้วยห่วงใย
เพราะหัวใจผูกพันมั่นเพียงเธอ
รู้อย่างนี้แล้วใยใจเมินเฉย
จะบินเลยโดดเดี่ยวไปเชียวเหรอ...
ปล่อยช่อแก้วหลงใหลใฝ่ละเมอ
หลงพร่ำเพ้อแอบฝันด้วยหวั่นใจ

1 ตุลาคม 2550 11:21 น. - comment id 762508
ตอบแก้วประเสริฐ ขอบพระคุณท่านนะคะ ที่มาเยี่ยมเยียนเด็กใหม่

1 ตุลาคม 2550 11:22 น. - comment id 762509
ขอบพระคุณนะคะ ที่ครูพิมมาเยี่ยมให้กำลังใจ

4 พฤศจิกายน 2550 12:54 น. - comment id 782337
