ใกล้กันยิ่งหวั่นไหว ฉันไม่อาจห้ามใจตัวเองได้สักครั้ง บอกใจไม่ให้มองสายตามันห้ามไม่ฟัง แอบมองเธอทุกครั้งทั้งๆที่เธอไม่เคยมองมา ++++++++++++++++++++++++++++ ทำไมต้องเธอไม่เข้าใจ คนอื่นมากมายแต่หัวใจไม่เคยปราถนา เมื่อไรที่ใกล้กันมันไหวหวั่นไม่กล้าสบตา ไม่เป็นตัวของตัวเองสักคราเวลาเจอหน้ากัน +++++++++++++++++++++++++++++ พยายามไม่พูดคุยทักทาย กลัวสายตาจะแสดงออกความนัยที่มีกับเธอนั้น รักเธอนะแต่ไม่กล้าแสดงออกว่ารักกัน ไม่มีความกล้าพอจะพูดคำนั้น..ว่ารักกัน..ออกไป
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น 2 ต.ค. 2550 13:30 น. - ID 107945 
2132
1
0
2 ตุลาคม 2550 13:35 น. - comment id 763500
5555 กลอนบทนี้ถูกใจอย่างจัง
2 ตุลาคม 2550 15:04 น. - comment id 763558
ห้ามไม่ไหวก็บอกเขาไปตรงๆ เลยครับ
2 ตุลาคม 2550 18:02 น. - comment id 763728
- ยิ่งใกล้กันยิ่งหวั่นไหว เหมือนพี่เลย - ยิ่งใกล้กันยิ่งไหวหวั่น
2 ตุลาคม 2550 18:41 น. - comment id 763779
เรื่องอย่างนี้ห้ามกันยากค่ะ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
