คิดถึงมากอยากพบหน้าฉันมาแล้ว ไม่เห็นแววเธอมาว้าวุ่นจิต ถ้าเธอยังไม่มาพาครุ่นคิด ฉันคงผิดหวังมากเพราะอยากเจอ เพราะใจฉันจดจ่อเฝ้ารอพบ หน้าเซาซบตาสองเฝ้ามองเหม่อ รอ ร้อ รอ รอ รอ รอพบเธอ น้ำตาเผลอรินไหลไม่รู้ตัว เพราะคิดไปสารพัดสุดตัดจิต เธอไม่คิดถึงฉัน มันน่าหวัว แต่ฉันคิดถึงเธอเพ้อพันพัว กลัวฉันกลัวจริงจริงเธอทิ้งไกล เพราะรู้แน่แก่ใจไร้เธอแล้ว ก็เหมือนแก้วแวววามสิ้นความใส เหมือนร่างมีแต่ตัวสิ้นหัวใจ อยู่อยู่ไปเหมือนดั่งตายทั้งเป็น คิดถึงมากอยากพบหน้าฉันมาแล้ว ไม่เห็นแววเธอมาหาให้เห็น นี่ถ้าหากเธอไม่มาร้อยเปอร์เซ็นต์ ทั้งเช้าเย็นจะสุขได้อย่างไรกัน เพราะคิดถึงแต่เธออยากเจอมาก จนไม่อยากทำอะไรจิตใฝ่ฝัน ลมหายใจเข้าออก บอกทุกวัน ขาดเธอพลันฉันอาจต้องขาดใจ.
ไม้เก็ด 15 ก.พ. 2545 23:16 น. - ID 10840 
708
2
0
15 กุมภาพันธ์ 2545 23:49 น. - comment id 35713
น่าสงสารจัง....ทำร้ายจิตใจกันได้ไง ก็ไม่รู้เนาะ...
16 กุมภาพันธ์ 2545 00:01 น. - comment id 35715
นัดสาวเขาไม่มา นัดพบธรรมชาติดีกว่าไหม ธรรมชาติไม่มีวันเปลี่ยนใจ นัดใครใครไม่งามเท่าพบธรรมชาติที่แสนสวยและแสนงาม..ในทุกวัน!..รักนะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2545 02:39 น. - comment id 35746
ว้า.... นัดบอด เลยหรือพี่....
16 กุมภาพันธ์ 2545 08:10 น. - comment id 35764
ได้เลยพี่ เดี๋ยวผมไปแทน เอาป่ะ กลอนเพราะนะ อยากให้พี่ เขียนบ่อย ๆ นะ หายไปนานเลย นะ
16 กุมภาพันธ์ 2545 11:41 น. - comment id 35781
ขอบคุณทุกคนครับที่ให้กำลังใจ บางครั้งอาจจะหายไปบ้าง เพราะภาระกิจรัดตัว แต่หัวใจอยู่ที่นี่เสมอ ว่างเป็นต้องแวะเข้ามาอ่านผลงานเพื่อน ๆ ครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
