หอบหัวใจบอบช้ำมาร่ำไห้ กับผืนทรายฟองคลื่นในคืนเหงา ราตรีหม่นร้างเดือนเสมือนเรา โอบกอดเงาเดียวดายกลางสายลม หวังความแรงของเกลียวคลื่นมากลืนกลบ มาช่วยลบรอยสะอื้นอันขื่นขม สาดซัดเสียงครวญคร่ำร่ำระงม ให้ดิ่งจมถมทับกับทะเล คลื่นน้ำตาถาโถมโหมกระหน่ำ หลั่งรดความชอกช้ำและว้าเหว่ สิ่งที่เคยหวังวาดคาดคะเน ถูกซัดเซล้มหายจนใจพัง ทะเลจ๋าอกข้าสั่นสะท้านนัก คิดถึงรักอุ่นล้นแต่หนหลัง ลมเย็นเยียบพัดพามากี่ครั้ง กายหนาวยังไม่เท่าหนาวหัวใจ - ๑๗ กรกฎาคม ๒๕๔๘ -
ผู้หญิงช่างฝัน 24 พ.ย. 2550 09:40 น. - ID 109925 
1268
4
0
24 พฤศจิกายน 2550 11:14 น. - comment id 792889
ไพเราะมากครับ คุณผู้หญิงช่างฝัน เป็นความจริงของชีวิตหรือเปล่าครับเนี่ย
24 พฤศจิกายน 2550 16:39 น. - comment id 792969
ชอบจัง... :)
24 พฤศจิกายน 2550 18:59 น. - comment id 793030
แวะมาเยี่ยมวันลอยกระทงค่ะ...
24 พฤศจิกายน 2550 21:39 น. - comment id 793061
กายหนาวยังไม่เท่าหนาวหัวใจ ยิ่งหวั่นไหวอ่อนล้าคราลมหวน คลื่นทะเลโหมฝั่งยังแปรปรวน ใจเรรวนวุ่นวายคล้ายคล้ายกัน
25 พฤศจิกายน 2550 14:07 น. - comment id 793169
ชวนมาคลายหนาวที่เขื่อนก็ไม่มา เดี๋ยวไปลุยทะเลเลยนี่
25 พฤศจิกายน 2550 15:38 น. - comment id 793189
ดีคะ พระจันทร์ฯ แวะมาทักทายและชื่นชมผลงาน
26 พฤศจิกายน 2550 12:49 น. - comment id 793493
หนาวหัวใจคูณสอง สวย เศร้า จับใจ
28 พฤศจิกายน 2550 10:08 น. - comment id 794366
ชื่นชมคุณ ที่สามารถร้อยเรียงถ้อยคำ ให้ราบลื่นแต่มีความหมายได้อย่างนี้ ฉันเอง ไม่สามารถเลยแม้สักนิด เขียนต่อไปนะคะจะรอชม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
